De Eleusinische Mysteriën: Het verhaal van Demeter en Persephone
Op een zomerdag was Persephone, Godin van de Lente, op een bloemenweide met andere meisjes bloemen aan het plukken. Hades zag haar samen met haar vriendinnen en werd verliefd op haar. Hij ging haar vader Zeus om toestemming vragen om met haar te trouwen. Zeus vreesde zijn jongere broer te kwetsen door dit zonder meer te weigeren, maar wist ook dat Demeter het hem niet zou vergeven als Persephone naar de onderwereld zou worden gezonden. Hij antwoordde daarom diplomatiek dat hij zijn toestemming noch kon geven noch kon weigeren.
Omdat Hades niet tevreden was met dat antwoord, besloot hij om zelf het heft in handen te nemen. Hij besloot om de bloemen plukkende jonge vrouw te schaken en naar zijn onderwereld te ontvoeren. Hij was radeloos verliefd op Persephone, maar wist dat zo’n lief en onschuldig meisje nooit vrijwillig mee zou afrijzen naar de duistere onderwereld en dus deed hij het met een list.
Toen Persephone weer bloemen ging plukken, stond er tussen de vele bloemen één bloem die anders was dan de rest, en al gauw was Persephone's aandacht getrokken. Wat ze echter niet wist was dat Hades, de god van de Onderwereld, deze bloem had gecreëerd om haar naar de onderwereld te halen. De bloem was zó onweerstaanbaar mooi, dat Persephone zich niet in kon houden en zich uitstrekte om de bloem te plukken voor haar moeder Demeter. Op dat moment spleet de aarde onder haar voeten open. In een fractie van een seconde sprong Hades naar voor en met een ruk trok hij Persephone op zijn span met zwarte paarden. De spleet in de aarde sloot zich weer en niets wees erop dat Kore daar ontvoerd was.
Toen Demeter de vermissing van haar dochter ontdekte werd ze razend. Demeter begon verwoed naar haar dochter te zoeken. Ze was intens verdrietig en zonder zich rust te gunnen zocht ze haar dochter negen dagen en nachten lang. Heel die tijd weigerde ze te eten en te drinken.
Niemand wist waar Persephone was, tot Helios, de god van de zon, haar zag in de onderwereld. Toen werd Demeter boos want ze wist dat dat alleen maar kon met medeweten van Zeus. Demeter was zo boos dat ze weigerde haar taken als godin van de Vruchtbaarheid, en daarmee van de Groei en Vruchtbaarheid, uit te voeren. Ze bleef op aarde rondzwerven en verbood de bomen vruchten te dragen en de gewassen te groeien tot het mensenras dreigde te worden uitgeroeid. De aarde verdorde, en voor het eerst werd het winter. De mensen konden hun graan niet meer oogsten, hun voorraadschuren raakten leeg en al snel brak er paniek uit.
Zeus kon het leed op aarde niet langer aanzien en riep Demeter bij zich om haar haar verantwoordelijkheden als godin duidelijk te maken. Demeter drong er echter bij hem op aan om Persephone uit de onderwereld te laten terugkeren. Volgens Zeus was het echter geen ontvoering maar een geval van echte liefde. Zeus stelde een test voor: als Persephone nog niet gegeten had, wilde dat zeggen dat ze niet kon aarden in de onderwereld en dan moicht ze terugkeren naar haar moeder.
Helaas voor Demeter had Persephone, die ondertussen de koningin van de onderwereld was geworden, granaatappelpitjes gegeten. Demeter werd boos want volgens haar kwamen die pitjes oorspronkelijk van haar! Er werd druk onderhandeld en uiteindelijk besliste Zeus dat een compromis nodig was: elk jaar zou Persephone in de lente en de zomer terug naar haar moeder reizen zodat ze er samen met haar moeder voor kon zorgen dat het koren weer kon groeien en de oogst werd binnengehaald. Maar als de schuren waren gevuld, keerde ze terug naar de onderwereld, naar haar echtgenoot en haar positie als Koningin van de Onderwereld. Gedurende de tijd dat Persephone bij haar moeder is, bloeit de aarde als nooit tevoren. Maar zodra Persephone afzakt naar de onderwereld, is haar moeder vol van verdriet en verdort de aarde weer en wordt het winter.
Omdat Hades niet tevreden was met dat antwoord, besloot hij om zelf het heft in handen te nemen. Hij besloot om de bloemen plukkende jonge vrouw te schaken en naar zijn onderwereld te ontvoeren. Hij was radeloos verliefd op Persephone, maar wist dat zo’n lief en onschuldig meisje nooit vrijwillig mee zou afrijzen naar de duistere onderwereld en dus deed hij het met een list.
Toen Persephone weer bloemen ging plukken, stond er tussen de vele bloemen één bloem die anders was dan de rest, en al gauw was Persephone's aandacht getrokken. Wat ze echter niet wist was dat Hades, de god van de Onderwereld, deze bloem had gecreëerd om haar naar de onderwereld te halen. De bloem was zó onweerstaanbaar mooi, dat Persephone zich niet in kon houden en zich uitstrekte om de bloem te plukken voor haar moeder Demeter. Op dat moment spleet de aarde onder haar voeten open. In een fractie van een seconde sprong Hades naar voor en met een ruk trok hij Persephone op zijn span met zwarte paarden. De spleet in de aarde sloot zich weer en niets wees erop dat Kore daar ontvoerd was.
Toen Demeter de vermissing van haar dochter ontdekte werd ze razend. Demeter begon verwoed naar haar dochter te zoeken. Ze was intens verdrietig en zonder zich rust te gunnen zocht ze haar dochter negen dagen en nachten lang. Heel die tijd weigerde ze te eten en te drinken.
Niemand wist waar Persephone was, tot Helios, de god van de zon, haar zag in de onderwereld. Toen werd Demeter boos want ze wist dat dat alleen maar kon met medeweten van Zeus. Demeter was zo boos dat ze weigerde haar taken als godin van de Vruchtbaarheid, en daarmee van de Groei en Vruchtbaarheid, uit te voeren. Ze bleef op aarde rondzwerven en verbood de bomen vruchten te dragen en de gewassen te groeien tot het mensenras dreigde te worden uitgeroeid. De aarde verdorde, en voor het eerst werd het winter. De mensen konden hun graan niet meer oogsten, hun voorraadschuren raakten leeg en al snel brak er paniek uit.
Zeus kon het leed op aarde niet langer aanzien en riep Demeter bij zich om haar haar verantwoordelijkheden als godin duidelijk te maken. Demeter drong er echter bij hem op aan om Persephone uit de onderwereld te laten terugkeren. Volgens Zeus was het echter geen ontvoering maar een geval van echte liefde. Zeus stelde een test voor: als Persephone nog niet gegeten had, wilde dat zeggen dat ze niet kon aarden in de onderwereld en dan moicht ze terugkeren naar haar moeder.
Helaas voor Demeter had Persephone, die ondertussen de koningin van de onderwereld was geworden, granaatappelpitjes gegeten. Demeter werd boos want volgens haar kwamen die pitjes oorspronkelijk van haar! Er werd druk onderhandeld en uiteindelijk besliste Zeus dat een compromis nodig was: elk jaar zou Persephone in de lente en de zomer terug naar haar moeder reizen zodat ze er samen met haar moeder voor kon zorgen dat het koren weer kon groeien en de oogst werd binnengehaald. Maar als de schuren waren gevuld, keerde ze terug naar de onderwereld, naar haar echtgenoot en haar positie als Koningin van de Onderwereld. Gedurende de tijd dat Persephone bij haar moeder is, bloeit de aarde als nooit tevoren. Maar zodra Persephone afzakt naar de onderwereld, is haar moeder vol van verdriet en verdort de aarde weer en wordt het winter.
Reacties