De duivel is weer in
Vroeger las ik 's ochtends de krant, maar sinds ik twee schatjes van kinderen heb, is daar meestal geen tijd meer voor. Dus raak ik wel eens achterop met het lezen van de krant. Gelukkig hebben we een abonnement op De Standaard, zodat ik steeds een stapeltje te lezen kranten op de kast heb liggen. Gisteren was het tijd voor de krant van vorige vrijdag. Daarin stond een klein artikeltje over een Pools boerengat in de buurt van de Duitse grens waar de één of andere malloot een opvanghuis bouwt voor mensen die bezeten zijn door demonen.
Het dorpje, een voorschoot groot, is bang dat het dorp overspoeld gaat worden. De priester die het centrum gaat leiden doet nu al 20 duiveluitdrijvingen per week! Het centrum is volgens hem dan ook 'een zegen voor het groeiend aantal Polen dat door demonen of de duivel zelf geplaagd wordt'. Huh? De katholieke kerk mag dan aan een neerwaartse spiraal bezig zijn, toch doen alle alternatieven die de mensen een spiritueel houvast geven het wonderwel, zelfs al gaat het om bizarre uitwassen zoals deze.
De 'Spirituele Oase' ligt vlak bij de Duitse grens en dat is waarschijnlijk ook heel bewust zo gekozen. Volgens een recente radioreportage van de Duitse zender WDR zoeken honderden mensen wanhopig naar een priester die hen wil helpen om van demonen af te raken via een duiveluitdrijvingsritueel. De klassieke psychiatrie heeft bij die mensen niet gewerkt, en daarom wilen ze een exorcisme, een ritueel dat hen bevrijdt van hun kwellingen.
In Duitsland moet elk verzoek om een duiveluitdrijving bekrachtigd worden door de bisschop. In 1976 stierf Anneliese Michel, een jonge Duitse studente, nadat haar ouders haar meer dan zestig exorcisme-sessies had laten ondergaan. Haar ouders en de betrokken priesters vonden het niet nodig een dokter te raadplegen. Er werd zelfs een film gebaseerd op haar verhaal: The Excorcism of Emily Rose. Sindsdien staan de Duitse bisschoppen zo goed als geen uitdrijvingsrituelen meer toe. De Duitsers trekken nu de grens over naar Zwitserland of Polen, of ze gaan naar een gebedsgenezer.
Na de opmerkelijke radioreportage van de WDR is er een hevig debat losgebarsten in Duitsland over de praktijk van duiveluitdrijvingen in de Katholieke Kerk. Die praktijk lijkt de laatste jaren een echte revival te beleven. In 1999 hervormde paus Johannes Paulus II het ritueel van de duiveluitdrijving en in 2005 richtte het Vaticaan voor het eerst sinds mensenheugenis opnieuw een opleiding tot exorcist in. De studenten stromen toe van over de hele wereld en elk jaar studeren er 150 af. Het griezelige is dat ze allemaal meteen werk hebben. Blijkbaar is er toch nood aan een ritueel om mensen te verlossen van hun duistere kant.
Volgens mij - maar wie ben ik, niet waar - bestaan demonen niet, tenminste niet zoals ze door de Katholieke kerk worden naar voor gebracht. Ik denk dat elkeen van ons zijn eigen demonen maakt, als een soort van gedachtevormen of thought forms, die misschien wel een eigen leven kunnen gaan leven en die je onder controle moet zien te krijgen voor het uit de hand loopt. Het sluit wel een beetje aan bij de Shadow workshop die we van Fjierra krijgen: je moet je eigen schaduw - je slechte kantjes en je problemen - recht in de ogen durven zien en hem overwinnen om in evenwicht te zijn en te blijven met jezelf. Door hem te erkennen, kan je hem overwinnen. Doe je dat niet, dan kan hij boven je hoofd groeien en kunnen er misschien wel rare dingen gebeuren.
Kijk hieronder maar naar het National Geographic filmpje ...
Het dorpje, een voorschoot groot, is bang dat het dorp overspoeld gaat worden. De priester die het centrum gaat leiden doet nu al 20 duiveluitdrijvingen per week! Het centrum is volgens hem dan ook 'een zegen voor het groeiend aantal Polen dat door demonen of de duivel zelf geplaagd wordt'. Huh? De katholieke kerk mag dan aan een neerwaartse spiraal bezig zijn, toch doen alle alternatieven die de mensen een spiritueel houvast geven het wonderwel, zelfs al gaat het om bizarre uitwassen zoals deze.
De 'Spirituele Oase' ligt vlak bij de Duitse grens en dat is waarschijnlijk ook heel bewust zo gekozen. Volgens een recente radioreportage van de Duitse zender WDR zoeken honderden mensen wanhopig naar een priester die hen wil helpen om van demonen af te raken via een duiveluitdrijvingsritueel. De klassieke psychiatrie heeft bij die mensen niet gewerkt, en daarom wilen ze een exorcisme, een ritueel dat hen bevrijdt van hun kwellingen.
In Duitsland moet elk verzoek om een duiveluitdrijving bekrachtigd worden door de bisschop. In 1976 stierf Anneliese Michel, een jonge Duitse studente, nadat haar ouders haar meer dan zestig exorcisme-sessies had laten ondergaan. Haar ouders en de betrokken priesters vonden het niet nodig een dokter te raadplegen. Er werd zelfs een film gebaseerd op haar verhaal: The Excorcism of Emily Rose. Sindsdien staan de Duitse bisschoppen zo goed als geen uitdrijvingsrituelen meer toe. De Duitsers trekken nu de grens over naar Zwitserland of Polen, of ze gaan naar een gebedsgenezer.
Na de opmerkelijke radioreportage van de WDR is er een hevig debat losgebarsten in Duitsland over de praktijk van duiveluitdrijvingen in de Katholieke Kerk. Die praktijk lijkt de laatste jaren een echte revival te beleven. In 1999 hervormde paus Johannes Paulus II het ritueel van de duiveluitdrijving en in 2005 richtte het Vaticaan voor het eerst sinds mensenheugenis opnieuw een opleiding tot exorcist in. De studenten stromen toe van over de hele wereld en elk jaar studeren er 150 af. Het griezelige is dat ze allemaal meteen werk hebben. Blijkbaar is er toch nood aan een ritueel om mensen te verlossen van hun duistere kant.
Volgens mij - maar wie ben ik, niet waar - bestaan demonen niet, tenminste niet zoals ze door de Katholieke kerk worden naar voor gebracht. Ik denk dat elkeen van ons zijn eigen demonen maakt, als een soort van gedachtevormen of thought forms, die misschien wel een eigen leven kunnen gaan leven en die je onder controle moet zien te krijgen voor het uit de hand loopt. Het sluit wel een beetje aan bij de Shadow workshop die we van Fjierra krijgen: je moet je eigen schaduw - je slechte kantjes en je problemen - recht in de ogen durven zien en hem overwinnen om in evenwicht te zijn en te blijven met jezelf. Door hem te erkennen, kan je hem overwinnen. Doe je dat niet, dan kan hij boven je hoofd groeien en kunnen er misschien wel rare dingen gebeuren.
Kijk hieronder maar naar het National Geographic filmpje ...
Reacties