De steencirkel in het Zoniënwoud
Wie aan steencirkels denkt, denkt niet meteen aan België maar aan Groot-Brittannië of Bretagne. Komt dat nu omdat er hier nooit zoveel hebben gestaan of omdat wij Belgen een naarstig volkje zijn dat het zonde vindt om goeie stenen uit een steengroeve te halen als ze zomaar ongebruikt in de natuur staan of liggen? Feit is dat de enige steencirkels in onze contreien waar ik ooit over heb gehoord me bijna per ongeluk ter ore zijn gekomen en niet bepaald gekend zijn bij het grote publiek.
Tijdens een open bijeenkomst van de Antwerpse druidengrove Nervii Nemeton vertelde één van de aanwezigen, ook een heks overigens, me over de steencirkel in het Zoniënwoud. Que? Ik was meteen geïntrigeerd, want al woon ik ondertussen al meer dan tien jaar in Antwerpen, mijn Vlaams-Brabantse roots zijn behoorlijk diep geworteld. En het Zoniënwoud, dat is voor mij de rand van Tervuren, Overijse, Hoeilaart. Mijn terroir, quoi. :-) Dat daar een steencirkel zou staan was dus een heel prettige ontdekking!
Het Zoniënwoud is één van onze oudste wouden. Het heeft een oppervlakte van 4.421 hektaren, indrukwekkend, maar een peulschil vergeleken met de 10.000 hektaren die het woud besloeg in de Middeleeuwen. Het staat ook op de kandidatenlijst van werelderfgoed van de UNESCO, als één van de laatst overgebleven onaangetaste beukenwouden die Europa nog rijk is. En het gaat goed met het bos, want sinds kort wordt het beheer van het bos tot het minimum beperkt zodat de natuur er wilder wordt en ook wilde dieren zich opnieuw op hun gemak voelen. En dat op een boogscheut van het centrum van Brussel!
Niet zo ver van de Welriekende Dreef, bij ons aller filerijders gekend als één van de grrrr-punten op de Brusselse Ring, staat op een open plek in het midden in het bos een echte steencirkel. In het midden van deze magische plek staat een grote dolmen en daarrond elf staande stenen netjes in een cirkel. Het lijkt wel alsof de tijd hier heeft stil gestaan ...
Ook al hangt er magie in de lucht, toch is de hele cirkel nep. Hij werd pas in 1920 opgetrokken als monument voor de elf boswachters die tijdens de eerste wereldoorlog werden gedood. Zo blijft een stukje van die moedige mannen die zich elke dag inzetten voor het wel en wee van het woud hier in het midden van hun bos bewaard. Een mooiere manier om hen te eren kan haast niet.
http://www.zonienwoud.be/
Tijdens een open bijeenkomst van de Antwerpse druidengrove Nervii Nemeton vertelde één van de aanwezigen, ook een heks overigens, me over de steencirkel in het Zoniënwoud. Que? Ik was meteen geïntrigeerd, want al woon ik ondertussen al meer dan tien jaar in Antwerpen, mijn Vlaams-Brabantse roots zijn behoorlijk diep geworteld. En het Zoniënwoud, dat is voor mij de rand van Tervuren, Overijse, Hoeilaart. Mijn terroir, quoi. :-) Dat daar een steencirkel zou staan was dus een heel prettige ontdekking!
Het Zoniënwoud is één van onze oudste wouden. Het heeft een oppervlakte van 4.421 hektaren, indrukwekkend, maar een peulschil vergeleken met de 10.000 hektaren die het woud besloeg in de Middeleeuwen. Het staat ook op de kandidatenlijst van werelderfgoed van de UNESCO, als één van de laatst overgebleven onaangetaste beukenwouden die Europa nog rijk is. En het gaat goed met het bos, want sinds kort wordt het beheer van het bos tot het minimum beperkt zodat de natuur er wilder wordt en ook wilde dieren zich opnieuw op hun gemak voelen. En dat op een boogscheut van het centrum van Brussel!
Niet zo ver van de Welriekende Dreef, bij ons aller filerijders gekend als één van de grrrr-punten op de Brusselse Ring, staat op een open plek in het midden in het bos een echte steencirkel. In het midden van deze magische plek staat een grote dolmen en daarrond elf staande stenen netjes in een cirkel. Het lijkt wel alsof de tijd hier heeft stil gestaan ...
Ook al hangt er magie in de lucht, toch is de hele cirkel nep. Hij werd pas in 1920 opgetrokken als monument voor de elf boswachters die tijdens de eerste wereldoorlog werden gedood. Zo blijft een stukje van die moedige mannen die zich elke dag inzetten voor het wel en wee van het woud hier in het midden van hun bos bewaard. Een mooiere manier om hen te eren kan haast niet.
http://www.zonienwoud.be/
Reacties