Earth Day (Pagan Partake)
Op 22 april 1970 werd voor de allereerste keer Earth Day georganiseerd in Amerika, en ondertussen is dit uitgegroeid tot een wereldwijd evenement in meer dan 195 landen, dat elk jaar opnieuw op dezelfde dag wordt gevierd. Bedoeling van het evenement is om stil te staan bij onze aarde en hoe we haar behandelen. Met de klimaatverandering en de opwarming van de aarde in het achterhoofd is dat zeker geen luxe ...
De lente is de perfecte tijd om stil te staan bij de aarde en wat ze ons te bieden heeft. Het is de tijd waarop de zaden ontkiemen en we allemaal samen in gang schieten in onze tuinen om in de zomer weer te kunnen genieten van de oogst van de groententuin of de pracht van bloemen en de vlinders en bijen die ze aantrekken.
De Maya's noemen de natuur Tzuultaq'a (uit te spreken als tzoel-taka) of simpelweg "BergDal", naar de natuurlijke omgeving waarin ze leven. Tzuultaq'a is immers de baas over alles wat leeft in de bergen en in de dalen, de habitat van de Maya's. Niet alleen de planten zijn van hem, ook de dieren én de mensen. Maar de god is niet hebberig: de mensen mogen alles gebruiken maar ze moeten zich wel aan de regels houden. Die klinken als gezond boerenverstand, iets dat wij in het westen soms wel eens lijken te vergeten.
Vooraleer de Maya's zaaien, brengen ze dus eerst een bezoek aan de god. Gewoon maar zaadjes in de grond steken en wachten vinden ze niet echt slim. Het is beter als je eerst de zegen van Tzuultaq’a vraagt. Als je hem een cadeautje geeft, dan geeft hij wat terug: een goede oogst. Alles bestaat uit evenwicht: geven en nemen, berg en dal, heen en weer, onder en boven, in en uit, ...
Tzuultaq'a houdt van noten, whiskey, chocolade en kaarsen. Die krijgt hij dan ook in overvloed tijdens de rituelen die de Maya's voor hem houden. Die rituelen worden gesuperviseerd door de Ancianos, de "Ouden", wijze mannen en vrouwen van het dorp die er op toezien dat de oude rituelen niet worden vergeten. Zij zorgen er ook voor dat Tzuultaq'a genoeg geschenken en gebeden krijgt zodat de goede oogst niet in het gedrang komt. De Ancianos worden door heel het dorp gerespecteerd. Zij bidden, of zoals ze het zelf noemen: "praten zonder iets te zeggen" of "spreken in je hoofd", om afspraken te maken met Tzuultaq'a. Hij is als het ware de huisbaas van de natuur en wij zijn de huurders. De huisbaas wil weten wat onze plannen zijn, wat we willen zaaien, hoeveel we willen zaaien, en waar precies. Door goede afspraken te maken zorgt Tzuultaq'a niet alleen voor de oogst maar ook voor bescherming van de mensen die op het veld werken. En het zijn ook de Ancianos die zich verontschuldigen voor wat we de natuur aandoen tijdens het bewerken van de aarde (we kappen gaten in zijn buik, rukken zijn haar uit (onkruid), enz. ...). De geschenken die Tzuultaq'a van ons krijgt dienen o.a. om de god te troosten voor de geleden pijn.
Voordat er wordt gezaaid, brengen de Maya’s dus een zaaioffer: Mayejak (uit te spreken als majechak). Dat is voor de Maya's de belangrijkste dag van het jaar: op die dag geven de Maya's Tzuultaq'a te eten. De god is altijd hongerig. Het hele dorp brengt wierook, noten, sterke drank, chocolade en sigaren mee voor de god. Alle cadeau's worden eerst ingesmeerd met eten (dat noemen de Maya's Wa'tesink: de geschenken hebben zelf eten gekregen om te doen wat ze moeten doen) en dan uitgestald. De mannen nemen de helft mee naar een grot - een woonplaats van Tzuultaq'a - waar ze hun geschenken afgeven, wierook branden en kaarsen aansteken. Daar bidden ze ook met Tzuultaq'a: ze verwittigen de god wat ze gaan doen, ze verontschuldigen zich al op voorhand en ze troosten hem. Als ze klaar zijn met hun babbel met de god, komen ze terug voor een groot offerfeest met een groot vuur. Er wordt gebeden, er wordt gedanst en er wordt gegeten.
Voor het offervuur wordt een grote cirkel in de grond gegraven. Die offercirkel heeft vier vakken die worden afgebakend met zout en kruiden (en dat is meteen ook het symbool voor Aarde, dat zal wel geen toeval zijn :-)). De Maya's stellen de aarde voor als een schijf met vier vakken in vier kleuren, één voor iedere windstreek, één voor iedere soort mais en een vijfde kleur voor het midden van de cirkel.
De eerste kleur is rood in het oosten: de kleur van bloed en van een nieuwe dag. De zon komt op in het oosten en geeft verse energie.
De tweede kleur is geel in het zuiden: hoe meer de zon schijnt, hoe sneller alles groeit en bloeit. Geel staat bij de Maya's voor oogst en overvloed.
De derde kleur is zwart in het westen: de kleur van de onderwereld en de nacht.
De vierde kleur is wit in het noorden: de kleur van de wijsheid maar ook van de dood, als tegenpool voor het gele zuiden en het groeien en bloeien van de dingen.
De vijfde kleur is blauw en groen tegelijk: het groen van de aarde en het blauw van de hemel. De Maya's maken geen verschil tussen de aarde en de hemel, voor hen is de aardhemel één geheel.
De cirkel wordt afgebakend met stenen, met een grote steen in het midden. De cirkel wordt volgestrooid met suiker, noten, cacao, koekjes, wierook, enz. ... allemaal dingen die Tzuultaq'a lekker vindt. In elk vak worden vervolgens kaarsen gelegd in de juiste kleuren: rood, geel, wit, zwart, blauw en groen. Daarover gaat nog een laag lekkernijen. Om de geschenken tot bij Tzuultaq'a te krijgen, wordt de offercirkel aangestoken. De rook neemt alles mee naar de god. De Ancianos bidden bij de cirkel. Ze bedanken iedereen die ze kunnen bedanken: de goden, de voorouders, de bergen, de planten, ... alles en iedereen waar ze aan denken. Iedereen krijgt een kaarsje en bidt mee, geknield naar alle hoeken van de aarde. Om een persoonlijke danku naar Tzuultaq'a te sturen, gooi je je kaarsje bij de rest van het offer. En dan is het tijd om te gaan eten en te feesten :-).
De dag na Mayejak is het tijd om te zaaien. Op het veld wordt een kuiltje gemaakt voor precies zeven maïszaadjes: één zaadje voor de vogels, één zaadje voor de wind, een zaadje voor de weduwen en een zaadje voor de reizigers en de dieven. De laatste drie zaadjes zijn voor de boeren zelf. De familie heeft de maïskorrels voordien al "eten gegeven", gezegend met bouillon, sterke drank en cacao. Als de zaadjes door één van de Ancianos zijn geplant, kan het zaaien eindelijk beginnen. Na die eerste zaaidag is het tijd voor nog een feest: hoe meer vrienden en familie, hoe beter want een fantastisch feest voorspelt een fantastische oogst.
Bron: W@=D@ Mexico, Sanoma Magazines, 2007.
Voorbereiding
Nodig voor het ritueel:
We vieren Earth Day buiten, rond een vuurschaal waarin we het Majejak-offervuur gaan aansteken.
Zuivering en wijding
Iedereen zet zich rond de vuurschaal. De palo santo en het aqua di florida worden doorgegeven zodat iedereen zich zelf kan zuiveren.
Allen:
Zoals de Vuurvogel oprijst uit de as van het vuur, zo worden wij nu gezuiverd.
Grote Moeder, Godin van onze harten, zegen ons en zuiver ons.
Hemelvader, laat uw stralen ons wijden en maak ons klaar voor dit ritueel.
Open onze geest voor uw dimensies.
Laat onze lippen enkel nog de waarheid spreken.
Laat ons hart de weg van de Goden volgen, nu en altijd.
Schenk onze handen de gave van het magisch werk.
Laat onze voeten de heilige paden bewandelen, in uw gezelschap en in het gezelschap van gelijken.
Blessed Be.
Van hand tot hand trek ik deze cirkel ...
Verwelkomen van de spirits
Nu wordt de offercirkel "gelegd". In de vuurschaal wordt een bodem van houtsnippers en klein hout gelegd. Daarover wordt met zout een zonnewiel gestrooid en daarover de offergaven, vervolgens de kaarsen in de juiste kleuren en een tweede laag offers. Iedereen neemt een kaarsje in de hand. Het vuur wordt aangestoken.
Bryd:
Wees welkom, machtige spirits van het land, spirits van Aarde, Lucht, Vuur en Water,
de stuwende kracht van het ijs, van de nacht en van de Winter, van de winden, van de dageraad en van de Lente, van de Zon, van de middag en van de Zomer, van de Zee, van de avond en van de Herfst. Wij groeten u!
Wees welkom, spirits van onze familielijnen, zij die ons zijn voorgegaan en zij die nog na ons moet komen, wiens lichamen ons baarden en wiens ziel ons inspireert sinds het begin van de werelden en tot het einde der tijden. Wij groeten u!
Wees welkom, spirit van de Natuur, Moeder Aarde, Tzuulta'qa, Gaia, gij die gaat onder vele namen, wij nodigen u uit om deze speciale dag, Earth Day, samen met ons te komen vieren. Wij vragen u, neem dit offer van ons aan, als teken van onze band en als teken van ons berouw voor al het onrecht dat u elke dag opnieuw wordt aangedaan.
Het vuuroffer wordt aangestoken. Om de energie tussen de aanwezigen te synchroniseren, onszelf open te stellen voor de helende kracht van de aarde en om ons offer kracht bij te zetten, dansen we in een cirkel rond het vuur terwijl we drummen, ratelen en een krachtlied zingen. De mensen die liever niet dansen blijven in de cirkel staan om te drummen. De dansers gebruiken hun ratels of belletjes om lawaai te maken. Terwijl we rond het vuur dansen, zingen we een oude Indiaanse healing song: Hey loa, key loa, manaho lo.
Vervolgens gaat ieder om de beurt met zijn kaarsje naar het vuur, knielt en spreekt een persoonlijke bede uit voor de aarde, om het kaarsje vervolgens in het vuur te gooien.
Cake&wine
Bryd heft een beker met sterke drank omhoog:
Voor de spirit van de Aarde!
Voor de spirits van onze voorouders!
Voor de spirits van het land!
Vervolgens drinkt ze een slok en giet een slok in de vlammen. Dan geeft ze de beker door. Iedereen neemt een slokje op de gezondheid van de spirits. Als de beker terug bij Bryd komt, giet ze de beker leeg in het vuur. Dat doen we drie keer.
Nu is het tijd voor feest!
De lente is de perfecte tijd om stil te staan bij de aarde en wat ze ons te bieden heeft. Het is de tijd waarop de zaden ontkiemen en we allemaal samen in gang schieten in onze tuinen om in de zomer weer te kunnen genieten van de oogst van de groententuin of de pracht van bloemen en de vlinders en bijen die ze aantrekken.
De Maya's noemen de natuur Tzuultaq'a (uit te spreken als tzoel-taka) of simpelweg "BergDal", naar de natuurlijke omgeving waarin ze leven. Tzuultaq'a is immers de baas over alles wat leeft in de bergen en in de dalen, de habitat van de Maya's. Niet alleen de planten zijn van hem, ook de dieren én de mensen. Maar de god is niet hebberig: de mensen mogen alles gebruiken maar ze moeten zich wel aan de regels houden. Die klinken als gezond boerenverstand, iets dat wij in het westen soms wel eens lijken te vergeten.
- Regel 1: Het is verboden om zomaar dingen te pakken. Je moet het altijd eerst vragen.
- Regel 2: Genoeg is genoeg. Verspilling en gulzigheid worden scheef bekeken.
- Regel 3: Als je in de aarde - in Tzuultaq’a zelf dus - wil gaan hakken of graven, dan hoor je je daarvoor te verontschuldigen.
- Regel 4: Je bedankt Tzuultaq’a - de aarde en de natuur - voor alles wat je krijgt.
Vooraleer de Maya's zaaien, brengen ze dus eerst een bezoek aan de god. Gewoon maar zaadjes in de grond steken en wachten vinden ze niet echt slim. Het is beter als je eerst de zegen van Tzuultaq’a vraagt. Als je hem een cadeautje geeft, dan geeft hij wat terug: een goede oogst. Alles bestaat uit evenwicht: geven en nemen, berg en dal, heen en weer, onder en boven, in en uit, ...
Tzuultaq'a houdt van noten, whiskey, chocolade en kaarsen. Die krijgt hij dan ook in overvloed tijdens de rituelen die de Maya's voor hem houden. Die rituelen worden gesuperviseerd door de Ancianos, de "Ouden", wijze mannen en vrouwen van het dorp die er op toezien dat de oude rituelen niet worden vergeten. Zij zorgen er ook voor dat Tzuultaq'a genoeg geschenken en gebeden krijgt zodat de goede oogst niet in het gedrang komt. De Ancianos worden door heel het dorp gerespecteerd. Zij bidden, of zoals ze het zelf noemen: "praten zonder iets te zeggen" of "spreken in je hoofd", om afspraken te maken met Tzuultaq'a. Hij is als het ware de huisbaas van de natuur en wij zijn de huurders. De huisbaas wil weten wat onze plannen zijn, wat we willen zaaien, hoeveel we willen zaaien, en waar precies. Door goede afspraken te maken zorgt Tzuultaq'a niet alleen voor de oogst maar ook voor bescherming van de mensen die op het veld werken. En het zijn ook de Ancianos die zich verontschuldigen voor wat we de natuur aandoen tijdens het bewerken van de aarde (we kappen gaten in zijn buik, rukken zijn haar uit (onkruid), enz. ...). De geschenken die Tzuultaq'a van ons krijgt dienen o.a. om de god te troosten voor de geleden pijn.
Voordat er wordt gezaaid, brengen de Maya’s dus een zaaioffer: Mayejak (uit te spreken als majechak). Dat is voor de Maya's de belangrijkste dag van het jaar: op die dag geven de Maya's Tzuultaq'a te eten. De god is altijd hongerig. Het hele dorp brengt wierook, noten, sterke drank, chocolade en sigaren mee voor de god. Alle cadeau's worden eerst ingesmeerd met eten (dat noemen de Maya's Wa'tesink: de geschenken hebben zelf eten gekregen om te doen wat ze moeten doen) en dan uitgestald. De mannen nemen de helft mee naar een grot - een woonplaats van Tzuultaq'a - waar ze hun geschenken afgeven, wierook branden en kaarsen aansteken. Daar bidden ze ook met Tzuultaq'a: ze verwittigen de god wat ze gaan doen, ze verontschuldigen zich al op voorhand en ze troosten hem. Als ze klaar zijn met hun babbel met de god, komen ze terug voor een groot offerfeest met een groot vuur. Er wordt gebeden, er wordt gedanst en er wordt gegeten.
Voor het offervuur wordt een grote cirkel in de grond gegraven. Die offercirkel heeft vier vakken die worden afgebakend met zout en kruiden (en dat is meteen ook het symbool voor Aarde, dat zal wel geen toeval zijn :-)). De Maya's stellen de aarde voor als een schijf met vier vakken in vier kleuren, één voor iedere windstreek, één voor iedere soort mais en een vijfde kleur voor het midden van de cirkel.
De eerste kleur is rood in het oosten: de kleur van bloed en van een nieuwe dag. De zon komt op in het oosten en geeft verse energie.
De tweede kleur is geel in het zuiden: hoe meer de zon schijnt, hoe sneller alles groeit en bloeit. Geel staat bij de Maya's voor oogst en overvloed.
De derde kleur is zwart in het westen: de kleur van de onderwereld en de nacht.
De vierde kleur is wit in het noorden: de kleur van de wijsheid maar ook van de dood, als tegenpool voor het gele zuiden en het groeien en bloeien van de dingen.
De vijfde kleur is blauw en groen tegelijk: het groen van de aarde en het blauw van de hemel. De Maya's maken geen verschil tussen de aarde en de hemel, voor hen is de aardhemel één geheel.
De cirkel wordt afgebakend met stenen, met een grote steen in het midden. De cirkel wordt volgestrooid met suiker, noten, cacao, koekjes, wierook, enz. ... allemaal dingen die Tzuultaq'a lekker vindt. In elk vak worden vervolgens kaarsen gelegd in de juiste kleuren: rood, geel, wit, zwart, blauw en groen. Daarover gaat nog een laag lekkernijen. Om de geschenken tot bij Tzuultaq'a te krijgen, wordt de offercirkel aangestoken. De rook neemt alles mee naar de god. De Ancianos bidden bij de cirkel. Ze bedanken iedereen die ze kunnen bedanken: de goden, de voorouders, de bergen, de planten, ... alles en iedereen waar ze aan denken. Iedereen krijgt een kaarsje en bidt mee, geknield naar alle hoeken van de aarde. Om een persoonlijke danku naar Tzuultaq'a te sturen, gooi je je kaarsje bij de rest van het offer. En dan is het tijd om te gaan eten en te feesten :-).
De dag na Mayejak is het tijd om te zaaien. Op het veld wordt een kuiltje gemaakt voor precies zeven maïszaadjes: één zaadje voor de vogels, één zaadje voor de wind, een zaadje voor de weduwen en een zaadje voor de reizigers en de dieven. De laatste drie zaadjes zijn voor de boeren zelf. De familie heeft de maïskorrels voordien al "eten gegeven", gezegend met bouillon, sterke drank en cacao. Als de zaadjes door één van de Ancianos zijn geplant, kan het zaaien eindelijk beginnen. Na die eerste zaaidag is het tijd voor nog een feest: hoe meer vrienden en familie, hoe beter want een fantastisch feest voorspelt een fantastische oogst.
Bron: W@=D@ Mexico, Sanoma Magazines, 2007.
Voorbereiding
Nodig voor het ritueel:
- vuurschaal met houtsnippers en klein hout dat snel vlam vat (of in plaats van een vuurschaal een gat in de grond, nog beter );
- zout & gedroogde salie om de offercirkel te maken;
- stenen;
- kaarsjes: rood, geel, groen, blauw, wit en zwart;
- noten, suiker, wierook, gedroogde kruiden, gedroogd fruit, chocolade, ... als offer voor de aarde (mee te brengen door de aanwezigen);
- palo santo & aqua di florida;
- drum, ratel, ....
- een beker met sterke drank;
We vieren Earth Day buiten, rond een vuurschaal waarin we het Majejak-offervuur gaan aansteken.
Zuivering en wijding
Iedereen zet zich rond de vuurschaal. De palo santo en het aqua di florida worden doorgegeven zodat iedereen zich zelf kan zuiveren.
Allen:
Zoals de Vuurvogel oprijst uit de as van het vuur, zo worden wij nu gezuiverd.
Grote Moeder, Godin van onze harten, zegen ons en zuiver ons.
Hemelvader, laat uw stralen ons wijden en maak ons klaar voor dit ritueel.
Open onze geest voor uw dimensies.
Laat onze lippen enkel nog de waarheid spreken.
Laat ons hart de weg van de Goden volgen, nu en altijd.
Schenk onze handen de gave van het magisch werk.
Laat onze voeten de heilige paden bewandelen, in uw gezelschap en in het gezelschap van gelijken.
Blessed Be.
Van hand tot hand trek ik deze cirkel ...
Verwelkomen van de spirits
Nu wordt de offercirkel "gelegd". In de vuurschaal wordt een bodem van houtsnippers en klein hout gelegd. Daarover wordt met zout een zonnewiel gestrooid en daarover de offergaven, vervolgens de kaarsen in de juiste kleuren en een tweede laag offers. Iedereen neemt een kaarsje in de hand. Het vuur wordt aangestoken.
Bryd:
Wees welkom, machtige spirits van het land, spirits van Aarde, Lucht, Vuur en Water,
de stuwende kracht van het ijs, van de nacht en van de Winter, van de winden, van de dageraad en van de Lente, van de Zon, van de middag en van de Zomer, van de Zee, van de avond en van de Herfst. Wij groeten u!
Wees welkom, spirits van onze familielijnen, zij die ons zijn voorgegaan en zij die nog na ons moet komen, wiens lichamen ons baarden en wiens ziel ons inspireert sinds het begin van de werelden en tot het einde der tijden. Wij groeten u!
Wees welkom, spirit van de Natuur, Moeder Aarde, Tzuulta'qa, Gaia, gij die gaat onder vele namen, wij nodigen u uit om deze speciale dag, Earth Day, samen met ons te komen vieren. Wij vragen u, neem dit offer van ons aan, als teken van onze band en als teken van ons berouw voor al het onrecht dat u elke dag opnieuw wordt aangedaan.
Het vuuroffer wordt aangestoken. Om de energie tussen de aanwezigen te synchroniseren, onszelf open te stellen voor de helende kracht van de aarde en om ons offer kracht bij te zetten, dansen we in een cirkel rond het vuur terwijl we drummen, ratelen en een krachtlied zingen. De mensen die liever niet dansen blijven in de cirkel staan om te drummen. De dansers gebruiken hun ratels of belletjes om lawaai te maken. Terwijl we rond het vuur dansen, zingen we een oude Indiaanse healing song: Hey loa, key loa, manaho lo.
Vervolgens gaat ieder om de beurt met zijn kaarsje naar het vuur, knielt en spreekt een persoonlijke bede uit voor de aarde, om het kaarsje vervolgens in het vuur te gooien.
Cake&wine
Bryd heft een beker met sterke drank omhoog:
Voor de spirit van de Aarde!
Voor de spirits van onze voorouders!
Voor de spirits van het land!
Vervolgens drinkt ze een slok en giet een slok in de vlammen. Dan geeft ze de beker door. Iedereen neemt een slokje op de gezondheid van de spirits. Als de beker terug bij Bryd komt, giet ze de beker leeg in het vuur. Dat doen we drie keer.
Nu is het tijd voor feest!
Reacties