Webmaidens Grimoire

Je kan ze het hele jaar door krijgen bij Ikea, de typische saffraanbroodjes die in Zweden traditioneel met het feest van Sint-Lucia op 13 december worden gegeten. Ze worden in de volksmond lussekatter genoemd – Lucia’s Katten – maar wat katten te maken hebben met de heilige is niet echt duidelijk. Dat ze heidense roots hebben lijkt duidelijk, maar toch dateert de eerste vermelding van de broodjes in de litaratuur pas van 1620. Toen werden ze gebakken in Holstein voor Sinterklaas. Van die winterheilige wordt gezegd dat hij eigenlijk de verkerstende versie is van Wodan, die in de winter uitrijdt aan het hoofd van de Wilde Jacht. Maar ook godinnen worden in verband gebracht met die winterse Wilde Jacht. Zij zouden met midwinter aan het hoofd van een legertje voorouders – voormoeders? – hun opwachting in onze wereld maken om ons te helpen duistere krachten te verjagen: Holda, Perchta en natuurlijk ook Freya. Misschien is die volksmond dus zo dom nog niet ... Nodig voor ongeveer 40 st...

In vroeger dagen, voordat de Juliaanse kalender in de zestiende eeuw werd vervangen door de Gregoriaanse waar we nu nog altijd mee werken, viel de langste nacht van het jaar rond 13 december.  Dat is de feestdag van Sint-Lucia. Na die langste nacht beginnen de dagen weer te lengen en wint het licht het van het donker. In Scandinavië (en vooral in Zweden, waar het feest oorspronkelijk vandaan komt) is dit nog altijd één van de belangrijkste feesten van het jaar. Op de ochtend van de 13de december staan de kinderen van het gezin vroeg op. Eén van de meisjes wordt uitgekozen om Lucia te zijn. Zij draagt een kroon van wintergroen met zeven kaarsen en brengt samen met de andere kinderen koffie en traditionele saffraanbroodjes of “Lussekatter” – typische Sint-Luciabroodjes – naar de grote mensen die nog in bed liggen. De kinderen zijn helemaal in het wit gekleed, met een rood lint als ceintuur en een groene kroon op het hoofd. Het zijn de schilderijen van Carl Larsson, die zijn docht...

Marcel is de mee-papa van Luna en heeft de diagnose van kanker gekregen. Op vraag van Luna komen we vanavond samen om hem positieve energie te sturen en extra kracht om te vechten tegen de ziekte. Klaar zetten van het altaar en aansteken van de kwartierkaarsen  We zetten samen het altaar klaar. Alle items op het altaar zijn gezuiverd met wierook en zout water (alle elementen).  Nodig voor dit ritueel: Een witte kaars (mag een theelichtje zijn) als symbool voor Marcel; 4 kwartierkaarsen (in elke hoek van de tafel een kaars, voor de spirits van de elementen); Een losse wierookmengeling met kruiden die staan voor healing - duizendblad, piment, laurier, appelbloesem, citroenmelisse, kaneel, ... – en zuivering – rozemarijn, lavendel, salie, maretak, ... Smudgewings; Smudgestick; Rozemarijnwater; Elke priesteres brengt een kaars mee als symbool voor de godin waar ze mee werkt en aan wie we vanavond hulp gaan vragen; Een foto van Marcel of een voorwerp dat typisch ...

Mijn liefste stuurt me een artikel in De Standaard door dat ik op de ene of de andere manier schijn te hebben gemist vandaag. Ik kan me zò zijn twinkelogen voorstellen op het moment dat hij op de verzendknop drukte. :-) Het artikel gaat over een onderzoeksteamvan de Canadese McGill Universiteit dat een link heeft ontdekt tussen seks bij vrouwen en de hippocampus, dat deel in onze hersenen dat onze emoties, ons geheugen en ons zenuwstelsel controleert. Het onderzoek werd maar bij 78 vrouwen uitgevoerd, waarbij je je kan afvragen of het wel representatief is, maar het zou onomstotelijk aantonen dat het geheugen van vrouwen die meer seks hadden veel beter is dan dat van vrouwen die niet zo vaak het bed in duiken. Seks heeft volgens de onderzoekers dus waarschijnlijk een positieve invloed  op de ontwikkeling van neuronen in de hippocampus en stimuleert zo het brein. Dat zou alleszins zo zijn bij vrouwen, bij mannen is het nog niet onderzocht. “I’ll have what she’s having” :-) ...

Voor één keer mogen de kinderen weer samen in één kamer slapen. Dries haalt zijn matje en deken en legt zich op de grond in de kamer van Kaat. We gaan “wandelen in ons hoofd”. Zo noemden ze dat zelf toen we een hele tijd geleden de meditaties voor kinderen van Kristien De Winter ontdekten en af en toe, in plaats van een verhaaltje voor het slapengaan, even een wandelingetje gingen doen in hun hoofd. Vanavond wandelen we naar een bijzondere plek, de plek met de staande steen waar ik hen al over heb verteld. Ze gaan naar die plek om er een gebedje te doen voor  moeder aarde en de indianen van Standing Rock die niet willen dat er een oliepijplijn onder de rivier gaat die kan gaan lekken en zo het drinkwater van een heleboel mensen kan verpesten. Ik trek eerst een cirkeltje zodat ze verbonden zijn met al die andere mensen die vanavond voor Standing Rock als het ware intunen in de flow van het gebed dat wereldwijd wordt georganiseerd vanavond. Het is nog niet zo laat, dus ik verwacht ...

De oude hekserij of de zogenaamde ‘Craft’ ging vooral om het beïnvloeden van de wereld rondom, terwijl de nieuwe hekserij vooral lijkt te draaien om het (positief) beïnvloeden van jezelf, persoonlijke groei en je persoonlijke band met de spiritwereld. De idee hierachter is dat als je werkt aan jezelf, je vanzelf ook de wereld rondom jezelf verandert. Daar is iets voor te zeggen ... Socrates zei het al: wijsheid begint bij het kennen van jezelf. Eén van de manieren om jezelf te leren kennen, is schaduwwerk. De schaduw is een term uit de psychologie van Jung. Hij bedoelde daar dat deel van ons onbewuste mee dat onze tekortkomingen, verdrongen zwaktes en instincten bevat. Volgens Jung droeg iedereen een schaduw met zich mee en hoe minder die naar boven kwam in de bewuste persoonlijjkheid van de persoon in kwestie, hoe donkerder die was. Als kind hebben we nog niet geleerd om onze driften en instincten te onderdrukken, maar naarmate we opgroeien, steken we die driften meer en  mee...

Ongemakkelijk schoof ik heen en weer op het puntje van mijn stoel, ondertussen het ritme meetikkend op het minidrummetje dat Eirinn me in mijn handen had geduwd. Ze had me uitgenodigd voor een Oerzangritueel en dus was ik een beetje impulsief naar Wilrijk vertrokken om zo'n sessie mee te maken. Samen met vijf andere madammen zat ik in het donker rond het altaar. Het enige licht was dat van de kaarsen die rondom ons op de tafels en vensterbanken stonden. Het was warm en gezellig. En toen begon het zingen... Eirinn begon te drummen, een diepe bromtoon die aan iets oerouds appeleert. Daar was de eerste stem. Woorden waren er niet, alleen klanken. En het ritme van de drums. Gelukkig was er het ritme van de drums want zo voluit zingen, neen, dat was niets voor mij. Ik zag dat de andere vrouwen hun ogen hadden gesloten. Ik geneerde me een beetje dat ik hier zo'n beetje zat te kijken maar zelf niet meedeed en dus begon ik toch maar stilletjes mee te neuriën, de achtergrondtoon, een ...

Het begon met de Sioux van het Standing Rock Indian Reservation in Dakota, USA. Zij protesteerden tegen  de aanleg van een pijplijn die ruwe olie dwars door vier Amerikaanse staten van de ene kant van he land naar de andere kant zou brengen. De native Americans namen het niet dat door de aanleg hun historische heilige gronden en begraafplaatsen zouden worden verstoord, maar ook dat de pijplijn een milieurisico inhoudt. Een olielek in de Missouri is immers niet alleen een catastrofe voor het milieu maar ook voor 1/3 van de landbouw in de Verenigde Staten en voor het drinkwater van meer dan een miljoen mensen. Foto: Alyssa Schukar, STR. Volgens een overeenkomst die de Amerikaanse regering in 1868 met de native Americans heeft afgesloten, kan de pijplijn niet door hun gebied in Standing Rock lopen. Maar dat was ook het geval in de Black Hills en het verdrag bleek niet meer dan een vodje papier toen er goud in de bergen bleek te zitten. Voor de eerste keer in vijfhonderd jaar ...

Ik was oprecht verbaasd toen mijn lifeste zomaar uit zichzelf 'Er ist wieder da' opzette, de satirische komedie waarmee regisseur David Wnendt in 2015 vriend en vijand wist te verrassen. De film is gebaseerd op een boek van Timur Vermes, dat ondertussen al in meer dan veertig landen werd uitgebracht en dat in Duitsland maandenlang op nummer 1 stond op de bestsellerlijsten. Het verhaal is simpel. Hitler wordt zestig jaar nadat hij zichzelf in zijn bunker in Berlijn een kogel door het hoofd joeg wakker, op de plek waar die bunker ooit stond. Hij wordt op sleeptouw genomen door een gesjeesde televisiereporter die denkt dat hij met een geniale Hitler-imitator te doen heeft en hoopt om met dit 'concept' zijn carrière weer op de rails te krijgen. Samen trekken ze doorheen het verenigde Duitsland, dat ondertussen zo multicultureel is geworden dat Hitler het niet meer herkent. Die roadtrip is een aaneenschakeling van "Man Bijt Hond"-achtige minireportages waarin d...

Ik heb net het vierde deel gelezen van de Anderen-serie van Anne Bishop, een urban fantasy reeks waarin vampieren, gedaantewisselaars en andere fraaie wezens allemaal bestaan maar net dat tikkeltje anders dan in de traditionele verhalen. In deze serie zijn deze 'Anderen' de bewaarders van de wereld. Dat zit al een beetje in de naam van de gedaantewisselaars: de Wolfgard (wolven), de Sharkgard (haaien), Panthergard (katachtigen), Crowgard, enz. ...  Mensen moeten samenleven met de Anderen, en het is zeer duidelijk wie de baas is. De mensen mogen dan ook kinderen van Namid - Moeder Aarde - zijn, ze hebben zodanig weinig respect voor haar dat ze kort gehouden moeten worden. Maar mensen zouden geen mensen zijn als ze niet aan die grenzen zouden willen tornen. Wie zijn die beesten wel dat zij mogen beslissen wat mensen wel of niet mogen doen (lees: zich toeëigenen)? Zo kom je al snel bij Humans First, iets dat griezelig lijkt op de Eigen Volk Eerst mantra van het Vlaams Belang. W...

Losse rozemarijnwierook Nodig: 1 deel gedroogde rozemarijn ½ deel hout of schors van bijvoorbeeld den, sandelhout, ceder ½ deel hars, bijvoorbeeld mirre, amber of dragon’s blood Doe het hars in de diepvries voordat je begint. Bevroren hars is gemakkelijker tot poeder te malen. Doe 1 deel gedroogde rozemarijn in de vijzel en maal hem fijn tot een poeder. Doe het poeder daarna in een mengkom. Doe ½ deel hout in de vijzel en stamp fijn tot een poeder. Doe het poeder daarna bij de rozemarijn in de mengkom. Doe hetzelfde met ½ deel bevroren hars. Doe het poedermengsel in de vijzel en stamp alles door elkaar, zodat het aroma van elk ingrediënt in de andere ingrediënten wordt gemengd. Als je dat gedaan hebt, heb je losse wierook om te branden. Wacht nog twee weken alvorens hem te gebruiken, dan zijn de aroma’s maximaal in elkaar gemengd. P.S. Als je andere ingrediënten toevoegt of iets wijzigt aan de hoeveelheden, zorg dan dat je alles goed neerschrijft zodat je achteraf ...

Eau de la Reine d’Hongrie of Hongaars water was het allereerste reukwater op basis van alcohol. Volgens de overlevering werd het recept gemaakt op vraag van de Hongaarse Koningin Elizabeth van Polen (1305-1380) die verzwakt en lethargisch was maar door de rozemarijnkuur weer opleefde. In de oudste receptuur van Hongaars water gaat het om een distillaat van verse rozemarijn en cognac. Latere recepten bevatten ook andere kruiden zoals tijm, munt, lavendel, salie, marjolein, oranjebloesem enzovoort. Ik, Donna Izabelia, Koningin van Hongarije, twee en zeventig jaren oud, zwak van lijf en leden, en jichtig heb een jaar lang dit alhier vermelde Recept gebruikt, dat een Heremiet mij hoeft gegeven, die ik nooit eerder had gezien en sindsdien ook nooit meer gezien heb, en dat zo een uitwerking op mij had, dat ik mijn gezondheid herwonnen en mijn krachten herkreeg en terzelfder tijd een ieder zo schoon voorkwam, dat de Koning van Polen mij wilde huwen; hetgeen ik ter liefde van onze Heer J...

Het hek van onze tuin begint er al wat triest uit te zien. De mooie rode bladeren van de wingerd zijn al bijna allemaal afgevallen en alleen de dorre bruine stengels zitten nog rond de spijlen van het hek gedraaid. Wat een contrast met de rozemarijnstruik die naast het hek staat. Sinds ik een tweetal jaar geleden een uitgeblust plantje achteraan in mijn stadstuintje heb geplant, is dat armtierige plantje uitgegroeid tot een grote struik die in de winter helemaal groen blijft. Waar in rituelen groenblijvende planten worden gebruikt, zoals een dennentak bijvoorbeeld, ben ik dus nogal geneigd om een tak van mijn fiere rozemarijnstruik te gaan knippen. Rozemarijn kan in theorie nochtans niet zo goed tegen en strenge winter. Bij temperaturen onder -10° Celcius vriest hij kapot. Rozemarijn is dan ook één van de typische Provençaalse kruiden uit ons keukenkastje en in de Provence vriest het een pak minder dan hier. Rosmarinus Officinalis, zoals zijn naam officieel klinkt,  komt oorspron...

De rode draad doorheen het laatste jaar bij Arcadia, althans wat mij betreft, is het besef dat we altijd en overal omringd zijn door spirits. Ik heb het niet alleen over de geesten van overleden familie of vrienden. Neen, met spirits bedoel ik alle wezens die in andere werelden dan de onze thuishoren, wat niet wil zeggen dat ze geen invloed kunnen uitoefenen op onze fysieke wereld. Dat zijn soms welwillende en soms ook minder welwillende spirits, die ons wilen helpen of juist niet, maar alleszins wezens waarvan sommige ons geïnteresseerd gadeslaan.  Sommige van hen zijn geïnteresseerd in ons omdat ze een persoonlijke band met ons hebben, andere omdat ze de wereld waarin ze zelf ooit huisden moeilijk los kunnen laten en het fijn vinden om contact te hebben met die wereld. Er zijn er die ons interessant vinden omdat wij hen de mogelijkheid bieden om impact te hebben op een wereld waarin ze normaliter niets in de pap te brokken hebben, nog andere werken misschien met ons samen gewoon ...