De Eikkoning en de Hulstkoning
Een verhaal uit de Keltische mythologie vertelt over de Eikkoning en de Hulstkoning, twee tweelingbroers die elk jaar met midzomer en midwinter met elkaar vechten om te bepalen wie de overhand heeft.
De Kelten kenden maar twee seizoenen: de zomer en de winter, de lichte periode en de donkere periode van het jaar. Beide koningen staan elk voor één van deze periode. Ze zijn allebei een aspect van de cyclus van de natuur, de cyclus van licht en donker. Die cyclus van licht en donker hield voor de Kelten geen waardeoordeel in: de tegenstelling tussen licht en donker was dus geen tegenstelling tussen goed en kwaad.
Beide broers vechten op midwinter en midzomer een epische strijd om de kroon van het jaar te veroveren en de gunst van moeder aarde. Ze zijn elk haar zoon, haar partner en haar geliefde in hun deel van het jaar. Ze slapen allebei met haar, sterven in haar armen en worden uit haar schoot hergeboren om de altijd voortdurende cyclus voort te zetten.
De Eikkoning wint de strijd met midwinter en is dominant in de lichte periode van het jaar, van midwinter tot midzomer. Hij symboliseert het licht, groei en aanwas.
De Hulstkoning wint de strijd met midzomer en is baas in de periode van afnemend licht, van midzomer tot midwinter. Hij staat voor duisternis, verval en verwoesting, maar ook voor innerlijke wijsheid en mysterie. Hij wordt dikwijls gezien als Hades, de god van de onderwereld, die Persephone ontvoerde en zo mee verantwoordelijk was voor de komst van de winter.
De Kelten kenden maar twee seizoenen: de zomer en de winter, de lichte periode en de donkere periode van het jaar. Beide koningen staan elk voor één van deze periode. Ze zijn allebei een aspect van de cyclus van de natuur, de cyclus van licht en donker. Die cyclus van licht en donker hield voor de Kelten geen waardeoordeel in: de tegenstelling tussen licht en donker was dus geen tegenstelling tussen goed en kwaad.
Beide broers vechten op midwinter en midzomer een epische strijd om de kroon van het jaar te veroveren en de gunst van moeder aarde. Ze zijn elk haar zoon, haar partner en haar geliefde in hun deel van het jaar. Ze slapen allebei met haar, sterven in haar armen en worden uit haar schoot hergeboren om de altijd voortdurende cyclus voort te zetten.
De Eikkoning wint de strijd met midwinter en is dominant in de lichte periode van het jaar, van midwinter tot midzomer. Hij symboliseert het licht, groei en aanwas.
De Hulstkoning wint de strijd met midzomer en is baas in de periode van afnemend licht, van midzomer tot midwinter. Hij staat voor duisternis, verval en verwoesting, maar ook voor innerlijke wijsheid en mysterie. Hij wordt dikwijls gezien als Hades, de god van de onderwereld, die Persephone ontvoerde en zo mee verantwoordelijk was voor de komst van de winter.
Reacties