Onze Lieve Vrouw van Vlaanderen
Gisteravond had ik afgesproken met papa en mama om samen een hapje te gaan eten. Papa moest naar de CD&V nieuwjaarsreceptie, die dit jaar plaats vond in de Zuiderkroon in Antwerpen. We hadden afgesproken in het Gallicisch restaurant Terra Meiga, dat op nog geen honderd meter van de Zuiderkroon gelegen is (en dat letterlijk "land van de heksen" betekent, maar dat is voor een andere keer). Uiteindelijk zijn we gewoon samen een spaghetti gaan eten op het spaghettifestijn van de scouts waar Kaat nu in de Kapoenen zit :-)
Na de spaghetti kwamen ze nog even binnenwippen voor een koffietje. Mama moest niks meer hebben omdat ze de laatste tijd heel slecht slaapt. En toen schoot ze plots in de lach en zei iets dat me verbaasde: "Elke keer als ik wakker word, zie ik Onze Lieve Vrouw van Vlaanderen". Ik bleef als aan de grond genageld staan. Verbaasd keek ik haar aan. "Ja," grijnsde ze, "ik word elke keer zingend wakker. Liefde gaf u duizend namen." Onze Lieve Vrouw van Vlaanderen, wie had dat gedacht...
Twee dagen voor Imbolc - of Maria Lichtmis, het is maar hoe je het bekijkt - en mijn moeder vertelt me dat ze elke nacht Onze Lieve Vrouw van Vlaanderen ziet. Misschien heb ik het dus niet van ver. :-) Voor mij is Onze Lieve Vrouw van Vlaanderen - de lokale versie van Maria - de oude godin die voor de komst van het christendom in onze streken werd vereerd. Toen het christendom ook hier vaste voet aan wal kreeg, nam Maria de rol van de oude godin over. Ze was als het ware gewoon een andere naam voor iets dat al veel ouder was. Oude wijn in nieuwe zakken.
De naam Onze Lieve Vrouw van Vlaanderen is nochthans nog niet zo oud. Het komt van dat lied waar mama naar verwees en dat die Mariadevotie vermengt met de Vlaamse gevoelens die in het interbellum zo sterk werden. Het lied dateert van 1910 en werd geschreven ter gelegenheid van de vijftigste verjaardag van de pauselijke kroning in 1860 van het 2,75m grote beeld van Onze Lieve Vrouw van Vlaanderen in de Jezuietenkerk in Gent. Het is daarmee het oudste gekroonde Mariabeeld in Vlaanderen. Ter gelegenheid van deze verjaardag werd de bewuste Jezuietenkerk Notre Dame des Jésuites overigens herdoopt tot Onze-Lieve-Vrouw van Vlaanderen.
Ik zal aan mijn moeder denken als we volgende week op Imbolc pannenkoeken eten, volgens haar geweldig recept. Ik ben er zeker van dat Onze Lieve Vrouw van Vlaanderen dan welwillend toekijkt.
Liefde gaf U duizend namen
Groot en edel, schoon en zoet
Maar geen een die 't hart der Vlamen
Even hoog verblijden doet
Als de naam, o Moedermaagd,
Die gij in ons landje draagt.
Schoner klinkt hij dan al d'andren.
Onze Lieve Vrouw van Vlaandren (bis).
Waar men ga langs Vlaamse wegen
Oude hoeve, huis of tronk,
Komt men U, Maria, tegen,
Staat Uw beeltenis te pronk
Lacht ons toe uit lindegroen
Bloemenkrans of blij festoen
Moge 't nimmer hier verand'ren
O gij Lieve Vrouw van Vlaand'ren (bis)
Blijf in 't Vlaamse herte tronen
Als de hoogste koningin
Als de beste moeder wonen
In elk Vlaamse huisgezin
Sta ons bij in alle nood,
Nu en in het uur des dood
Ons, Uw kind'ren, en ook d'and'ren
Liefste Lieve Vrouw van Vlaand'ren (bis)
Na de spaghetti kwamen ze nog even binnenwippen voor een koffietje. Mama moest niks meer hebben omdat ze de laatste tijd heel slecht slaapt. En toen schoot ze plots in de lach en zei iets dat me verbaasde: "Elke keer als ik wakker word, zie ik Onze Lieve Vrouw van Vlaanderen". Ik bleef als aan de grond genageld staan. Verbaasd keek ik haar aan. "Ja," grijnsde ze, "ik word elke keer zingend wakker. Liefde gaf u duizend namen." Onze Lieve Vrouw van Vlaanderen, wie had dat gedacht...
Twee dagen voor Imbolc - of Maria Lichtmis, het is maar hoe je het bekijkt - en mijn moeder vertelt me dat ze elke nacht Onze Lieve Vrouw van Vlaanderen ziet. Misschien heb ik het dus niet van ver. :-) Voor mij is Onze Lieve Vrouw van Vlaanderen - de lokale versie van Maria - de oude godin die voor de komst van het christendom in onze streken werd vereerd. Toen het christendom ook hier vaste voet aan wal kreeg, nam Maria de rol van de oude godin over. Ze was als het ware gewoon een andere naam voor iets dat al veel ouder was. Oude wijn in nieuwe zakken.
De naam Onze Lieve Vrouw van Vlaanderen is nochthans nog niet zo oud. Het komt van dat lied waar mama naar verwees en dat die Mariadevotie vermengt met de Vlaamse gevoelens die in het interbellum zo sterk werden. Het lied dateert van 1910 en werd geschreven ter gelegenheid van de vijftigste verjaardag van de pauselijke kroning in 1860 van het 2,75m grote beeld van Onze Lieve Vrouw van Vlaanderen in de Jezuietenkerk in Gent. Het is daarmee het oudste gekroonde Mariabeeld in Vlaanderen. Ter gelegenheid van deze verjaardag werd de bewuste Jezuietenkerk Notre Dame des Jésuites overigens herdoopt tot Onze-Lieve-Vrouw van Vlaanderen.
Ik zal aan mijn moeder denken als we volgende week op Imbolc pannenkoeken eten, volgens haar geweldig recept. Ik ben er zeker van dat Onze Lieve Vrouw van Vlaanderen dan welwillend toekijkt.
Liefde gaf U duizend namen
Groot en edel, schoon en zoet
Maar geen een die 't hart der Vlamen
Even hoog verblijden doet
Als de naam, o Moedermaagd,
Die gij in ons landje draagt.
Schoner klinkt hij dan al d'andren.
Onze Lieve Vrouw van Vlaandren (bis).
Waar men ga langs Vlaamse wegen
Oude hoeve, huis of tronk,
Komt men U, Maria, tegen,
Staat Uw beeltenis te pronk
Lacht ons toe uit lindegroen
Bloemenkrans of blij festoen
Moge 't nimmer hier verand'ren
O gij Lieve Vrouw van Vlaand'ren (bis)
Blijf in 't Vlaamse herte tronen
Als de hoogste koningin
Als de beste moeder wonen
In elk Vlaamse huisgezin
Sta ons bij in alle nood,
Nu en in het uur des dood
Ons, Uw kind'ren, en ook d'and'ren
Liefste Lieve Vrouw van Vlaand'ren (bis)
Reacties