Charge of the Goddess
De Charge of the Goddess is één van de belangrijkste teksten in de hekserij. Eigenlijk is het een tekst die verwijst naar een set instructies die de godin meegeeft aan de mensen die in haar geloven en die haar pad volgen. Er zijn blijkbaar verschillende versies van de tekst, maar de gekendste is de (oer)versie die Gerald Gardner, de uitvinder van de moderne hekserij, er van schreef en die werd aangepast door zijn hogepriesteres Doreen Valiente in het midden van de jaren vijftig. Volgens Gardner was de tekst gebaseerd op oude Romeinse teksten. Nochthans verwijst hij in zijn eigen allereerste versie expliciet naar Sparta, in het oude Griekenland, waar het altaar van de godin zou hebben gestaan.
Wat ik hier zelf leuk aan vind, is dat de vrouwen in Sparta een heel andere status hadden dan in de rest van Griekenland. Vrouwen kregen daar een status in de maatschappij, macht en respect. Dat was nergens in de antieke wereld zo verregaand, zelfs niet bij de Kelten. Vrouwen beheerden hun eigen eiegndommen en ook die van hun mannelijke familieleden die weg waren naar de oorlog. En Sparta was gekend omwille van zijn militaire discipline, oorlog was alomtegenwoordig. 35% van alle land en eigendommen in Sparta, was eigendom van een vrouw. Vrouwen hoefden ook niet persé te trouwen als ze een grote erfenis kregen. In tegenstelling tot de rest van Griekenland, trouwden vrouwen haast nooit voor ze twintig waren. Ze kleedden zich ook niet bescheiden en "fatsoenlijk" zoals de Atheense vrouwen. Ze droegen korte jurken en deden wat ze wilden. Zowel meisjes als jongens trainden naakt en namen deel aan gymnastiekwedstrijden. Spartaanse vrouwen waren nogal vrijgevochten!
De oudste versie van een Charge of the Goddess komt uit Metamorphoses, beter bekend onder de naam De Gouden Ezel, van de Latijnse schrijver Lucius Apuleius Madaurensis. Het is de enige Latijnse roman die in zijn geheel de tijd heeft doorstaan. Het boek gaat over een man die niets anders wenst dan te weten hoe je magie moet doen. Hij verandert zichzelf per ongeluk in een ezel in plaats van een vogel en na een heleboel avonturen wordt hij uiteindelijk gered door de godin Isis. Het idee van een Charge of The Goddess heeft Gardner volgens Ceisiwr Serith waarschijnlijk bij Apuleius gehaald, al heeft hij er zijn eigen tekst van gemaakt.
De Charge of the Goddess zoals wij die kennen, verwijst in de eerste paragraaf wel indirect naar Isis. Er worden een heleboel namen van godinnen in vernoemd, uit de Griekse, de Romeinse en de keltische mythologie, als een soort van bevestiging dat al deze godinnen eigenlijk één grote moedergodin vertegenwoordigen. In het oude Rome werd dit ook geloofd. De oorspronkelijk Egyptische godin Isis was daar omarmd als de "godin met de duizend namen", en slorpte zowel de eigenschappen als de namen van andere godinnen zonder problemen op. Ze was uiteindelijk één van de belangrijkste godinnen in Rome en kwam met de Romeinen ook mee naar onze streken.
De tweede paragraaf parafraseert de woorden van Aradia uit het boek "Aradia, or the Gospel of the Witches" dat Charles Godfrey Leland in 1899 schreef. De derde paragraaf komt vooral van Doreen Valiente zelf, met duidelijke verwijzing naar eerder werk van Aleister Crowley.
Hoe je het ook draait of keert, het is een prachtige tekst waar elke heks zich in kan vinden. Heksen hebben geen heilige boeken, maar deze tekst benadert het dichtst een "officiële" heilige tekst.
Charge of the Goddess
door Doreen Valiente
Listen to the words of the Great Mother, who was of old also called Artemis; Astarte; Diana; Melusine; Aphrodite; Cerridwen; Dana; Arianrhod; Isis; Bride; and by many other names.
Whenever ye have need of anything, once in a month, and better it be when the Moon be full, then ye shall assemble in some secret place and adore the spirit of me, who am Queen of all Witcheries.
There shall ye assemble, ye who are fain to learn all sorcery, yet have not yet won its deepest secrets: to these will I teach things that are yet unknown.
And ye shall be free from slavery; and as a sign that ye are really free, ye shall be naked in your rites; and ye shall dance, sing, feast, make music and love, all in my praise.
For mine is the ecstasy of the spirit and mine also is joy on earth; for my Law is Love unto all Beings.
Keep pure your highest ideal; strive ever toward it; let naught stop you or turn you aside.
For mine is the secret door which opens upon the Land of Youth; and mine is the Cup of the Wine of Life, and the Cauldron of Cerridwen, which is the Holy Grail of Immortality.
I am the Gracious Goddess, who gives the gift of joy unto the heart. Upon earth, I give the knowledge of the spirit eternal; and beyond death, I give peace, and freedom, and reunion with those who have gone before. Nor do I demand sacrifice, for behold I am the Mother of All Living, and my love is poured out upon the earth.
Hear ye the words of the Star Goddess, she in the dust of whose feet are the hosts of heaven; whose body encircleth the Universe; I, who am the beauty of the green earth, and the white Moon among the stars, and the mystery of the waters, and the heart’s desire, call unto thy soul. Arise and come unto me.
For I am the Soul of Nature, who giveth life to the universe; from me all things proceed, and unto me must all things return; and before my face, beloved of gods and mortals, thine inmost divine self shall be unfolded in the rapture of infinite joy.
Let my worship be within the heart that rejoiceth, for behold: all acts of love and pleasure are my rituals. And therefore let there be beauty and strength, power and compassion, honour and humility, mirth and reverence within you.
And thou who thinkest to seek for me, know thy seeking and yearning shall avail thee not, unless thou know this mystery: that if that which thou seekest thou findest not within thee, thou wilt never find it without thee.
For behold, I have been with thee from the beginning; and I am that which is attained at the end of desire.
Wat ik hier zelf leuk aan vind, is dat de vrouwen in Sparta een heel andere status hadden dan in de rest van Griekenland. Vrouwen kregen daar een status in de maatschappij, macht en respect. Dat was nergens in de antieke wereld zo verregaand, zelfs niet bij de Kelten. Vrouwen beheerden hun eigen eiegndommen en ook die van hun mannelijke familieleden die weg waren naar de oorlog. En Sparta was gekend omwille van zijn militaire discipline, oorlog was alomtegenwoordig. 35% van alle land en eigendommen in Sparta, was eigendom van een vrouw. Vrouwen hoefden ook niet persé te trouwen als ze een grote erfenis kregen. In tegenstelling tot de rest van Griekenland, trouwden vrouwen haast nooit voor ze twintig waren. Ze kleedden zich ook niet bescheiden en "fatsoenlijk" zoals de Atheense vrouwen. Ze droegen korte jurken en deden wat ze wilden. Zowel meisjes als jongens trainden naakt en namen deel aan gymnastiekwedstrijden. Spartaanse vrouwen waren nogal vrijgevochten!
De oudste versie van een Charge of the Goddess komt uit Metamorphoses, beter bekend onder de naam De Gouden Ezel, van de Latijnse schrijver Lucius Apuleius Madaurensis. Het is de enige Latijnse roman die in zijn geheel de tijd heeft doorstaan. Het boek gaat over een man die niets anders wenst dan te weten hoe je magie moet doen. Hij verandert zichzelf per ongeluk in een ezel in plaats van een vogel en na een heleboel avonturen wordt hij uiteindelijk gered door de godin Isis. Het idee van een Charge of The Goddess heeft Gardner volgens Ceisiwr Serith waarschijnlijk bij Apuleius gehaald, al heeft hij er zijn eigen tekst van gemaakt.
De Charge of the Goddess zoals wij die kennen, verwijst in de eerste paragraaf wel indirect naar Isis. Er worden een heleboel namen van godinnen in vernoemd, uit de Griekse, de Romeinse en de keltische mythologie, als een soort van bevestiging dat al deze godinnen eigenlijk één grote moedergodin vertegenwoordigen. In het oude Rome werd dit ook geloofd. De oorspronkelijk Egyptische godin Isis was daar omarmd als de "godin met de duizend namen", en slorpte zowel de eigenschappen als de namen van andere godinnen zonder problemen op. Ze was uiteindelijk één van de belangrijkste godinnen in Rome en kwam met de Romeinen ook mee naar onze streken.
De tweede paragraaf parafraseert de woorden van Aradia uit het boek "Aradia, or the Gospel of the Witches" dat Charles Godfrey Leland in 1899 schreef. De derde paragraaf komt vooral van Doreen Valiente zelf, met duidelijke verwijzing naar eerder werk van Aleister Crowley.
Hoe je het ook draait of keert, het is een prachtige tekst waar elke heks zich in kan vinden. Heksen hebben geen heilige boeken, maar deze tekst benadert het dichtst een "officiële" heilige tekst.
Charge of the Goddess
door Doreen Valiente
Listen to the words of the Great Mother, who was of old also called Artemis; Astarte; Diana; Melusine; Aphrodite; Cerridwen; Dana; Arianrhod; Isis; Bride; and by many other names.
Whenever ye have need of anything, once in a month, and better it be when the Moon be full, then ye shall assemble in some secret place and adore the spirit of me, who am Queen of all Witcheries.
There shall ye assemble, ye who are fain to learn all sorcery, yet have not yet won its deepest secrets: to these will I teach things that are yet unknown.
And ye shall be free from slavery; and as a sign that ye are really free, ye shall be naked in your rites; and ye shall dance, sing, feast, make music and love, all in my praise.
For mine is the ecstasy of the spirit and mine also is joy on earth; for my Law is Love unto all Beings.
Keep pure your highest ideal; strive ever toward it; let naught stop you or turn you aside.
For mine is the secret door which opens upon the Land of Youth; and mine is the Cup of the Wine of Life, and the Cauldron of Cerridwen, which is the Holy Grail of Immortality.
I am the Gracious Goddess, who gives the gift of joy unto the heart. Upon earth, I give the knowledge of the spirit eternal; and beyond death, I give peace, and freedom, and reunion with those who have gone before. Nor do I demand sacrifice, for behold I am the Mother of All Living, and my love is poured out upon the earth.
Hear ye the words of the Star Goddess, she in the dust of whose feet are the hosts of heaven; whose body encircleth the Universe; I, who am the beauty of the green earth, and the white Moon among the stars, and the mystery of the waters, and the heart’s desire, call unto thy soul. Arise and come unto me.
For I am the Soul of Nature, who giveth life to the universe; from me all things proceed, and unto me must all things return; and before my face, beloved of gods and mortals, thine inmost divine self shall be unfolded in the rapture of infinite joy.
Let my worship be within the heart that rejoiceth, for behold: all acts of love and pleasure are my rituals. And therefore let there be beauty and strength, power and compassion, honour and humility, mirth and reverence within you.
And thou who thinkest to seek for me, know thy seeking and yearning shall avail thee not, unless thou know this mystery: that if that which thou seekest thou findest not within thee, thou wilt never find it without thee.
For behold, I have been with thee from the beginning; and I am that which is attained at the end of desire.
Reacties