Goddess interupted (covenbijeenkomst)
Gisteravond hadden we voor onze covenbijeenkomst afgesproken bij Anthea. Dat was eigenlijk heel toepasselijk, want het was de bedoeling dat we vanavond nog eens aan trance prophecy zouden gaan doen. Louktas en Mireille zouden beiden proberen om hun godin te trancen. Louktas werkt met Artemis, de Griekse godin van de jacht, en Mireille werkt net als Anthea met de Griekse Aphrodite. Dat maakte het wel zo fijn om deze covenbijeenkomst te houden in een tempel die aan Aphrodite was gewijd.
Nadat we nog eens vlug doorheen de theorie van het trancen waren gelopen, trokken we van hand tot hand en van hart tot hart de cirkel. Iedereen die erbij moest zijn, werd welkom geheten en toen waren we zo ver.
We begonnen met Louktas. Ze zette zich in het midden van de cirkel en werd gesluierd met een groene sluier. Moira's stem hielp haar om haar chakra's één voor één te openen. Anthea blies prana, levensenergie, op elke chakra. Ik blies zachtjes mee. Ik herinnerde me die keer dat ik dat had gedaan bij Elenor. Toen had ik niet op elke plek geblazen, maar dat meegevisualiseerd, en dat was volgens Elenor ook heel krachtig geweest.
De hele tijd terwijl we hiermee bezig waren, wist ik dat Brigandhu er al was. Ik voelde hoe ongeduldig ze was en zag flitsen van haar. Ze zat zoals meestal op haar paard. Meestal draagt ze haar haar los en is ze nogal informeel, maar deze keer zaten haar lange zwarte haren in vlechten met ingewikkelde patronen. Op haar hoofd droeg ze een gouden kroon. Ik schudde mijn hoofd, deze avond draaide niet rond haar.
Toen Louktas zo ver was, begeleidde Anthea haar naar beneden, tot aan de poort, om Artemis te ontmoeten en haar te vragen om via haar lichaam met ons te spreken. Artemis was er niet, wel een oude man met een baard, die echter weinig communicatief bleek te zijn. Was dit een gids die haar kon helpen op haar pad? Zelfs toen Louktas Artemis riep, kwam er geen reactie, en dus lieten we haar terugkomen. Misschien moet ze zelf nog eens teruggaan op een ander moment of in plaats van naar de poort naar de plek gaan waar ze anders altijd Artemis ontmoet? Wordt vervolgd ...
Daarna was het de beurt aan Mireille. Die was heel nerveus, maar we stelden haar op haar gemak. Mireille werd gesluierd met een witte sluier. Opnieuw hielp Moira haar met het openen van de chakra's en blies Anthea levensenergie op elke chakra. Ik blies weer zachtjes mee en visualiseerde Mireille's chakra's die zonder problemen opendraaiden.
Anthea begeleidde Mireille naar de poort. Deze keer was Aphrodite er wel, maar het lukte niet om haar via Mireilles lichaam te laten spreken. Aphrodite was blijkbaar zacht en vriendelijk, en ze lachte, precies zoals we ons haar zouden voorstellen. Omdat het niet lukte, hielp Anthea Mireille om weer terug naar boven te komen. Mireille vertelde wat ze had gezien. Ik vroeg me af of ze door het poortje was gestapt of dat ze aan onze kant van de werelden was gebleven. Toen bleek dat ze niet door de poort was gestapt, vroeg ik me af of het misschien daardoor kwam dat de godin zich niet in haar had kunnen verplaatsen ...
De hele tijd was ik me er van bewust dat ergens op de achtergrond een ongeduldige godin had willen meedoen. Ik hoorde het schrapen van hoeven, het gerinkel van het paardengestel. Toen we iedereen bedankten voor hun aanwezigheid en de elementen terug wilden laten vertrekken naar hun werelden, merkte ik dat ik kaarsrecht op mijn stoel zat, als op een paard. Ik had het gevoel alsof ikzelf een kroon op had en ik wist dat het Brigandhu was die gefrusteerd was. Het was pas toen Anthea de cirkel opende dat ik me hiervan los kon trekken. Ik moest mezelf bij wijze van spreken wakker schudden. Heel raar.
Het was alleszins tijd voor de cake & wine. We verhuisden van de tempel naar de living. Anthea had zich blijkbaar geamuseerd vandaag want er stonden heerlijke quiches klaar. Bij een lekker glaasje wijn en een stuk van die heerlijke quiches babbelden we nog wat na over wat er precies was gebeurd daarnet. En uiteraard ook over mannen. Zijn we madammen of wat? :-)
Nadat we nog eens vlug doorheen de theorie van het trancen waren gelopen, trokken we van hand tot hand en van hart tot hart de cirkel. Iedereen die erbij moest zijn, werd welkom geheten en toen waren we zo ver.
We begonnen met Louktas. Ze zette zich in het midden van de cirkel en werd gesluierd met een groene sluier. Moira's stem hielp haar om haar chakra's één voor één te openen. Anthea blies prana, levensenergie, op elke chakra. Ik blies zachtjes mee. Ik herinnerde me die keer dat ik dat had gedaan bij Elenor. Toen had ik niet op elke plek geblazen, maar dat meegevisualiseerd, en dat was volgens Elenor ook heel krachtig geweest.
De hele tijd terwijl we hiermee bezig waren, wist ik dat Brigandhu er al was. Ik voelde hoe ongeduldig ze was en zag flitsen van haar. Ze zat zoals meestal op haar paard. Meestal draagt ze haar haar los en is ze nogal informeel, maar deze keer zaten haar lange zwarte haren in vlechten met ingewikkelde patronen. Op haar hoofd droeg ze een gouden kroon. Ik schudde mijn hoofd, deze avond draaide niet rond haar.
Toen Louktas zo ver was, begeleidde Anthea haar naar beneden, tot aan de poort, om Artemis te ontmoeten en haar te vragen om via haar lichaam met ons te spreken. Artemis was er niet, wel een oude man met een baard, die echter weinig communicatief bleek te zijn. Was dit een gids die haar kon helpen op haar pad? Zelfs toen Louktas Artemis riep, kwam er geen reactie, en dus lieten we haar terugkomen. Misschien moet ze zelf nog eens teruggaan op een ander moment of in plaats van naar de poort naar de plek gaan waar ze anders altijd Artemis ontmoet? Wordt vervolgd ...
Daarna was het de beurt aan Mireille. Die was heel nerveus, maar we stelden haar op haar gemak. Mireille werd gesluierd met een witte sluier. Opnieuw hielp Moira haar met het openen van de chakra's en blies Anthea levensenergie op elke chakra. Ik blies weer zachtjes mee en visualiseerde Mireille's chakra's die zonder problemen opendraaiden.
Anthea begeleidde Mireille naar de poort. Deze keer was Aphrodite er wel, maar het lukte niet om haar via Mireilles lichaam te laten spreken. Aphrodite was blijkbaar zacht en vriendelijk, en ze lachte, precies zoals we ons haar zouden voorstellen. Omdat het niet lukte, hielp Anthea Mireille om weer terug naar boven te komen. Mireille vertelde wat ze had gezien. Ik vroeg me af of ze door het poortje was gestapt of dat ze aan onze kant van de werelden was gebleven. Toen bleek dat ze niet door de poort was gestapt, vroeg ik me af of het misschien daardoor kwam dat de godin zich niet in haar had kunnen verplaatsen ...
De hele tijd was ik me er van bewust dat ergens op de achtergrond een ongeduldige godin had willen meedoen. Ik hoorde het schrapen van hoeven, het gerinkel van het paardengestel. Toen we iedereen bedankten voor hun aanwezigheid en de elementen terug wilden laten vertrekken naar hun werelden, merkte ik dat ik kaarsrecht op mijn stoel zat, als op een paard. Ik had het gevoel alsof ikzelf een kroon op had en ik wist dat het Brigandhu was die gefrusteerd was. Het was pas toen Anthea de cirkel opende dat ik me hiervan los kon trekken. Ik moest mezelf bij wijze van spreken wakker schudden. Heel raar.
Het was alleszins tijd voor de cake & wine. We verhuisden van de tempel naar de living. Anthea had zich blijkbaar geamuseerd vandaag want er stonden heerlijke quiches klaar. Bij een lekker glaasje wijn en een stuk van die heerlijke quiches babbelden we nog wat na over wat er precies was gebeurd daarnet. En uiteraard ook over mannen. Zijn we madammen of wat? :-)
Reacties