Arcadia viert Samhain (open jaarfeest)

We hadden allemaal de poepers, Amara Fay, Aurora, Tara Rea en ik, want we hadden geen idee hoeveel mensen er zouden komen opdagen voor ons open Samhain ritueel. Er was best wat interesse op ons Facebook event en de Pagan Federation had zelf ook nog reclame gemaakt, maar het bleef gissen.

Toen Fjierra had gezegd dat zij dit jaar alle jaarfeesten zou organiseren en dat die allemaal open zouden zijn – zoals altijd: diegene die organiseert bepaalt wie wordt uitgenodigd – had ze er meteen bij gezegd dat Samhain niet ging lukken. Nu waren we met ons vieren sowieso al bezig met de covenbijeenkomsten rond de elementen, dus één avond meer of minder zou het niet maken. Dat dacht ik alleszins, dus toen Aurora een Facebook eventje had aangemaakt, gooide ik dat meteen open op onze socials. Ik ging er van uit dat dat net als alle andere ook een open ritueel zou zijn. De andere meisjes hadden dat zo niet begrepen, maar het kwaad was al geschied. Nu ja, het kwaad. Eerder het tegenovergestelde!

Uiteindelijk bleken er zo’n dertig mensen mee te komen vieren. Daar was ook een journalist van Humo bij, die een fotograaf had meegebracht. Het publiek was heerlijk eclectisch, net zoals wij zelf zijn: druïden, mensen van de Pagan Federation, solitaire heksen die graag toch eens iets in groep wilden doen, meisjes uit onze lesgroep, en natuurlijk de meisjes van de coven zelf. Gelukkig konden we opnieuw gebruik maken van de grote ruimtes in de leegstaande bakkerij naast ons huis. Zolang het niet verkocht is, mogen we het blijven gebruiken. Die plek is echt perfect voor onze rituelen, voor zover we uiteraard niets buiten doen, met verschillende ruimtes, toiletten en zelfs een kleine tuin.

Ik moest de hele dag nog van meeting naar meeting hollen, en was pas om zeven uur thuis. Gelukkig was Kaat wel thuis om Amara Fay en de andere meisjes te helpen bij het opstellen. Het helpt natuurlijk als alles op voorhand al goed in elkaar is gestoken 😊. Het werd een heel mooi ritueel, met Keltische invloeden en teksten aangezien we de Morrigan zouden aanroepen als Godin van de dood, en een visualisatie naar Avalon, waar we onze overleden geliefden konden ontmoeten. Ik had op het altaar de doodsprentjes gezet van Katleen en Koen, van wie we het afgelopen weekend afscheid hebben genomen, en van mijn schoonvader, en nodigde hen ook uit op het ritueel, samen met mijn bomama en bompapa’s. 

Visualisatie:

Ik loop op een pad door het bos. Het is donker, zegt Amara Fay, maar dat is het in mijn hoofd niet. Vraag aan een dier om je te begeleiden op je reis, had ze gezegd. Een zwart vogeltje was komen aanvliegen en was geland voor mijn voeten, waar het nerveus met zijn kopje heen en weer keek, de gele snavel en zwarte kraaloogjes slim en alert. Een merel! Ik hou van merels. Als ik in de coronaperiode aan de grote tafel achter mijn PC zat, kwam er regelmatig een koppeltje merels tot op het terras. Het bruine wijfje durfde al wat dichter komen dan haar zwarte partner, die op uitkijk bleef zitten in de appelboom. En dat met drie katten in de buurt!

Met een gefladder van zijn vleugeltjes vloog het vogeltje op en ging op mijn schouder zitten. Ik kon zijn kleine klauwtjes voelen die zich verrassend krachtig vastgrepen in mijn trui.

Voor me ligt een meer. Er zou een aanlegsteigertje moeten zijn met een zeilboot, maar dat zie ik niet. Voor me staat een figuur met een fakkel in het water. Hoe die daar precies verschenen is terwijl mijn ogen afdwaalden op zoek naar de boot weet ik niet. Is hij opgerezen uit het water? Hoe kan dat met die fakkel?! Zijn of haar kleren lijken me ook helemaal droog. Dat vind ik op zijn minst speciaal want hij staat midden in het water van het meer. De figuur is slank en helemaal in het zwart gekleed, met een kapmantel over het hoofd. Ik kan geen gezicht zien en ook niet of het een man of een vrouw is, al vermoed ik toch dat het een vrouw is. Ik moet aan Hekate denken die met haar fakkel de weg wijst naar de onderwereld, maar dat zou het verkeerde pantheon zijn aangezien we vanavond de Morrigan hebben aangeroepen …

Ik denk wel dat het de bedoeling is om deze figuur te volgen en dus loop ik het meer in, nog steeds met de merel op mijn schouder. Ik moet denken aan de Morrigan, die dikwijls wordt afgebeeld met een raaf op haar schouder en moet wel lachen. Die raaf is waarschijnlijk honderd keer groter dan dat straffe, moedige vogeltje dat mij op mijn reis begeleidt. Maar hoe luidt dat gezegde weer? The Goddess works in mysterious ways ... :-)

Ik voel hoe het water me tegenhoudt en in tegenstelling tot de vrouw voor mij worden mijn benen wel nat. Gelukkig moet ik niet ver gaan. De figuur draait zich om en stapt naar beneden. Ik kan het niet anders noemen want ik zink samen met haar onder water. Het is niet dat er een trap is, of dat het schuin naar beneden gaat. Neen, maar met elke stap die we rechtdoor zetten, zinken we verder naar beneden, onder water.

Of we echt onder water zijn, weet ik niet, want ik kan hier gewoon ademen en mijn kleren worden niet verder nat. De vrouw loopt nog steeds voor me, haar fakkel brandt nog steeds. Alles is hier blauw, alsof er een blauwe folie over de vensters is geplakt. Ik weet niet goed hoe ik het moet zeggen, maar de ruimte voelt alsof ze te groot is voor de ruimte die ik effectief zie. We lopen als door een smalle blauwe doorschijnende gang maar de ruimte is veel groter, met zwarte schaduwen die traag bewegen tegen de felblauwe achtergrond.

Dan wordt alles plots geel in plaats van blauw, maar het is zo’n gedempt geel. We zijn duidelijk ergens anders. Ik sta op een strand in het water en kan op de oever de bomen zien. Daar staat Katleen, de collega naar wiens begrafenis ik het afgelopen weekend ben geweest. Op haar heupen heeft ze een jong kind. Het blonde jongetje heeft zijn hoofdje tegen haar schouder gelegd. Ik ben een beetje verrast want ik had verwacht om mijn schoonvader te zien. Zij is duidelijk even verrast en we weten allebei even niet hoe reageren.

Maar het is al gauw tijd om terug te keren. De vrouw met de fakkel leidt me weer door de blauwe tussenruimte naar het meer. Als ik opkijk is ze verdwenen, geen golfje te zien op het water.

 

SAMHAIN RITUEEL

Nodig voor het ritueel:

• Elementenkaarsen & elementenspulletjes (iedereen)
• Witte kaarsen (Amara Fay, iedereen)
• Voorouderkaarsen (iedereen)
• Godinnenkaarsen 
• Bijvoetsmudgestick (Amara Fay)
• Rood koord (Amara Fay)
• Witte & rode houten kralen (Bryd, Amara Fay) & blanco kaartjes met een gaatje in (Amara Fay)
• Zwarte doeken (Amara Fay & Bryd)
• Statafels met zwarte hoes voor offers e.a. (Bryd)
• Tafels voor altaar (Bryd)
• Voormoederkleed voor altaar (Bryd)
• Arcadia-kaars (Bryd)
• Rookmachine (Amara Fay)
• Lichtsnoer om de weg te wijzen naar de cirkel (Amara Fay)
• 4 staffen & kronen voor de wachters (Amara Fay)
• Offer voor The Morrigan (iedereen)
• GSM & box voor muziek (Kaat)

Ontvangst van de deelnemers

De deelnemers worden opgevangen in een aparte ruimte. Daar moeten ze wachten tot ze worden opgehaald. Terwijl ze wachten, krijgen ze een woordje uitleg over wat er gaat gebeuren, waarom we hier zijn vanavond.

Als de set up beneden is gebeurd, worden de deelnemers door Luna en Kaat uitgenodigd om mee naar beneden te gaan. Kaat zorgt voor de muzikale interventies.

Bij het binnengaan worden de deelnemers gezuiverd door Hamamelis. Ze krijgen een theelichtje mee waarmee ze hun weg door de duisternis en de mist (rookmachine) naar de cirkel kunnen zoeken. Het lichtsnoer op de grond wijst hen de weg.

De deelnemers mogen hun theelichtje op het altaar zetten, samen met de spulletjes of foto’s van voorouders die ze eventueel hebben meegebracht. Offers voor de godin mogen op één van de statafels gelegd worden. Johanna en Lies staan aan het altaar klaar om de mensen wegwijs te maken waar ze hun voorwerp/foto/kaarsje kunnen zetten en eventueel het offertje voor de Godin in de schaal te leggen.

De deelnemers mogen zich daarna tussen de wachters plaatsen. 

Korte uitleg over Samhain

Luna:

Samhain (samhajn geschreven maar sauwen uitgesproken) is het Keltische nieuwjaarsfeest dat begint aan de vooravond rond 31 oktober. Ik zeg “rond” want de Kelten gebruikten een maankalender en dat valt dus niet helemaal samen met onze kalender. De Galliers noemden het feest Samainos. Dat weten we dankzij de Coligny-kalender - een Gallische kalender die waarschijnlijk dateert uit de eerste eeuw na Christus.

Voor de Kelten begon alles vanuit het donker. Een nieuwe dag begon na zonsondergang. Vandaar dat wij dit feest vieren op 31 oktober en niet op 1 november, zoals de Christenen die dit jaarfeest recupereerden en nu nog steeds allerheiligen vieren op 1 november en allerzielen op 2 november.

De winter begon met Samhain, de donkere periode van het jaar, en dat was dus ook het begin van een nieuw jaar. Samhain zou een samenstelling zijn van sam "zomer" en fuin "einde", en dus letterlijk "einde van de zomer" betekenen. Maar er zijn nog andere verklaringen. De naam zou verwant zijn aan het Franse woord saumon, zalm. Voor de Kelten was de zalm een symbool voor wijsheid. De vis was volgens de Keltische verhalen het oudste dier ter wereld en dus stond de levenscyclus van de zalm symbool voor de hele cyclus van het leven tot aan de dood.

Samhain was dus de start van het nieuwe jaar en dat is het ook voor ons. Het feest houdt verband met het wisselen van de seizoenen en de eeuwige cyclus van het leven, van dood en wedergeboorte. Tijdens deze periode zit het zaad in de aarde te wachten op de lente om dan opnieuw te ontspruiten. Het bereidt zich voor op een nieuw begin. Ook voor ons is dit dus de periode om terug te kijken naar het afgelopen jaar en los te laten wat losgelaten moet worden om daarna te kijken naar wat de toekomst ons moet brengen.

Samhain is de tegenhanger van Beltain, dat andere grote jaarfeest dat wij vieren. Net zoals op Beltain is de sluier tussen onze wereld en die van de werelden die er net achter liggen het dunst. Waar de focus met Beltain ligt op de wereld van de natuurspririts is dat met Samhain die van de doden. Vandaag is het mogelijk voor hen die zijn overgegaan om even terug te keren. Sommigen onder ons zetten een voorouderaltaar klaar met lekkere hapjes en de favoriete drankjes van de opa’s en oma’s die al zijn vertrokken. De traditie om pompoenen uit te hollen en van een kaars te voorzien komt hieruit voort: door een lantaarn of een kaars voor het raam te zetten, wijzen we onze overledenen de weg naar huis. En wie we liever niet op bezoek willen hebben, schrikken we af met de griezelige gezichten die we in de groente kerven. Vroeger gebeurde dat met bieten, maar die hadden ze niet in Amerika. Want al die oude tradities zijn met de Ierse immigranten mee naar Amerika verhuisd en daar aangepast. Hence Halloween.

Korte uitleg over de Morrigan

Kaat:

De Morrigan kan vele gedaantes aannemen, vaak die van een raaf of een kraai, maar ook van een mooie jonge vrouw of een griezelig oud wijf, een vogel, een wolf, een paling of een koe. Ze is een shapeshifter en kan zowel op het droge, in het water als in de lucht verschijnen, de drie aspecten van de wereld volgens de Kelten, en dat toont ook al meteen aan hoe machtig deze Godin is. 

De Morrigan is eigenlijk niet één maar drie Godinnen: ook haar zussen Badb (Baev) en Macha (Ma’ka) en de Morrigu worden The Morrigan genoemd (en soms ook Nemain). De drie zussen Badb, Macha en Morrigu staan gezamenlijk bekend als de drie Morrigans. 

Badb (Baev) betekent ‘Fighting Lady’ en zij is een Godin van de strijd, de oorlog en de dood. Ze is ook een Godin van profetieën, zowel van de naderende dood van iemand als van periodes van strijd en vrede. Zij kan een voorbode  zijn om je er op te wijzen dat je alert en op je hoede moet zijn. Zij vertoont zich vaak als kraai of raaf. 

Macha (Ma’ka) betekent ‘machtige vrouw’ en is een moedergodin, een Godin van de soevereiniteit, vruchtbaarheid, van geboorten, van profetieën, druidisme, magie en ook van de oorlog, de strijders en de dood. Dat lijkt misschien een tegenstelling maar dat is het niet: de vruchtbare groene grasvlakten waar de koninklijke paarden lopen, kunnen ook strijdvelden worden. Paarden zijn voor de Kelten heilige, koninklijke dieren en wie koningen zegt, zegt tribale politiek en oorlog. Zij herinnert je er aan om je opportuniteiten te bekijken en in jezelf te blijven geloven en door te zetten.  

Morrigu is een strijdgodin. Ze wordt vaak in verband gebracht met veediefstallen, maar voor de Kelten was vee onlosmakelijk verbonden met oorlogsvoering en vruchtbaarheid. Veediefstallen - om kudden te kruisen en zo betere beesten te krijgen, vruchtbaarheid! - waren het belangrijkste onderdeel van de strijd en oorlogsvoering tussen verschillende clans. Vee, vruchtbaarheid en oorlog zijn in de oude verhalen altijd met elkaar verbonden. 

Zij wordt ook de koningin onder de Goden genoemd, die in het Faery paleis van de Tuatha De Danann woonden. 

De Morrigan is echter niet alleen een oorlogsgodin maar ook een vredesgodin. Vrede is niet alleen de afwezigheid van oorlog, vrede is ook vrijheid, vrijheid van angst, vrijheid van onderdrukking, vrijheid van geweld. 

De Morrigan kan je helpen om de overwinning in de strijd te behalen, maar ze doet dat niet voor niets, je moet er voor vechten. Ze geeft je aansporing en kracht op de juiste momenten. Ze kan ondersteunend zijn, maar pusht ook om door te gaan en grenzen te verleggen. De Morrigan vertegenwoordigt een spiritualiteit, een levenshouding, die niet alleen maar lief is, maar die strijdbaar is, die geen onzin accepteert, die kritische vragen durft stellen, die grenzen stelt. Dat is waar de Morrigan voor staat: vechten voor gerechtigheid, daadkracht, voor het behoud van vrijheden en verworvenheden. Een heel hedendaagse Godin dus.

De Morrigan is overigens niet alleen machtig bij ons, mensen, maar ook bij de onsterfelijken zoals Faeries en Goden en is in staat om moeiteloos van de ene wereld naar de andere te reizen. De uitgelezen Godin dus om ons vanavond bij onze reis naar een andere wereld, onze visualisatie, te begeleiden. 

Korte uitleg  over wat we vanavond gaan doen

Luna:

Jullie worden zo meteen, als jullie beneden aankomen, één voor één gezuiverd. Daarna mogen jullie op weg naar onze Samhain-cirkel. Volg het licht en je komt vanzelf op de plek waar je hoort te zijn.

Heb je spulletjes of foto’s van voorouders bij die een plaatsje moeten krijgen op het altaar, dan mogen jullie die in stilte op het altaar plaatsen. 

Hebben jullie een offer voor de godin die we vanavond eren (The Morrigan), dan mag je dat op de statafel zetten die daarvoor klaar staat.

Als we daarna in een cirkel staan, gaan we die cirkel ook formeel trekken. We nodigen de krachten van de elementen uit om getuige te zijn van ons ritueel. We nodigen de spirits uit en natuurlijk de voorouders, onze overledenen die we vanavond uitnodigen om mee te komen vieren.

Tijdens dit ritueel wordt The Morrigan uitgenodigd door haar Priesteres Amara Fay. The Morrigan is blijkbaar heel erg enthousiast was over wat we vanavond gaan doen. 😊

Jullie krijgen van ons een rode parel en een kaartje. Schrijf daarop je naam. Je zal beide straks nodig hebben tijdens het ritueel. Denk ook al na over de voorouders die je tijdens dit ritueel wil uitnodigen en eren.

Klaarzetten van het altaar en inrichting van de rituele ruimte

Aan de inkom van de grote ruimte staat een klein tafeltje met theelichtjes om mee te geven aan de mensen en met een smudge stick om de mensen bij binnenkomst te zuiveren. 

In het midden van de ruimte staat een grote tafel met daarop het voormoederkleed van Arcadia. Daarop staan witte kaarsen in alle vormen en maten. Op het altaar staan ook foto’s of items van voorouders van de Arcadia priesteressen. De kaarsen worden aangestoken.

In de 4 windrichtingen worden kwartierkaarsen gezet, meegebracht door de Arcadia priesteressen. Tussen de cirkel en de deur naar de wachtruimte wordt een lichtsnoer gelegd. De lichten zijn gedempt, de rookmachine wordt aangezet om een anderwereldse sfeer te krijgen.

Voor de mensen binnen mogen, zuiveren Amara Fay, Aurora, Tara Rea en Bryd zichzelf (en de andere priesteressen/heksen die meehelpen bij dit ritueel) en zetten zich met een staf klaar in de cirkel (als symbool voor de vier wachters). Zij staan in stilte en gefocust op de plaats van de windrichtingen klaar en verplaatsen zich niet. Daar blijven zij zwijgend wachten tot iedereen binnen in de cirkel is.

 Als iedereen op zijn plaats staat, stampen de wachters drie maal met de staf op de grond.

Muziek: The Mystic’s Dream (Omnia) - uit de soundtrack van The Mists of Avalon - https://youtu.be/syYmop5-dTY?si=YZ3b8X341C1JC_pc

Wijding

Als iedereen in de cirkel staat, zwijgend, concentreert iedereen zich op het openen van de chakra’s en het binnenstromen van energie via wortel- en kruin tot beide energieën zich volledig hebben gemengd in de hart- of zonnevlechtchakra. 

Allen: 

Zoals de Vuurvogel oprijst uit de as van het vuur, zo worden wij nu gezuiverd.

Grote Moeder, Godin van onze harten, zegen ons en zuiver ons.

Hemelvader, laat uw stralen ons wijden en maak ons klaar voor dit ritueel.

Open onze geest voor uw dimensies.

Laat onze lippen enkel nog de waarheid spreken.

Laat ons hart de weg van de Goden volgen, nu en altijd.

Schenk onze handen de gave van het magisch werk.

Laat onze voeten de heilige paden bewandelen, in uw gezelschap en in het gezelschap van gelijken.

Blessed Be.

Maken van een heilige plek

Visualiseer een doorschijnende cocon van bescherming rondom de cirkel.

Amara Fay: 

Luister naar de stem van je hart en van je ziel.

Laat liefde je openen voor wat je zoekt en hoopt te vinden.

Geef je over aan de kracht die binnenin je leeft en laat die energie doorheen je hart stromen.

Voel hoe je unieke kracht als mens onder de mensen jou en iedereen rond dit vuur nu verbindt.

(neemt de hand van de persoon links van haar, duimen naar links)

Van hand tot hand trek ik deze cirkel.

(vervolgens gaat de persoon links verder tot de cirkel helemaal rond is)

Amara Fay:

Van hand tot hand, van hart tot hart, staan wij hier vanavond rond dit voorouderaltaar. We trekken een cirkel over de grenzen van ruimte en tijd, verbonden door onze innerlijke kracht, in de liefdevolle aanwezigheid van de Grote Moeder en Vader, weerspiegeld in onszelf en in de Goden en Godinnen die wij dienen.

Blessed Be.

Verwelkoming van de spirits

Nu ontsteken we de kaarsen die de 4 windrichtingen symboliseren met een vlammetje van de Arcadia-kaars op het altaar. We verwelkomen de wachters en de spirits van de elementen. We nodigen ook de spirits van het land en van onze voorouders uit.

Bij elk element worden de kaarsen aangestoken door één van de helpende priesteressen/heksen (Lies, Joke), ze kiezen zelf op voorhand welk element. 

Aurora:

Welkom, Wachters van het Westen en elementale krachten van Water. 

De stuwende kracht van de zee, van diepe oceanen, kolkende rivieren en razende stormen. Kracht van de herfst, van de ondergaande zon en de avond.

Water, uw regen voedt en zuivert, schenkt intuïtie en mysterie. 

Eb en vloed, meer en dauw. 

Wees welkom en wees getuige van dit ritueel!

(Steek de kaarsen in het westen aan)

Allen:

Wees welkom!

Amara Fay:

Welkom, Wachters van het Noorden en elementale krachten van Aarde. 

De stuwende kracht van het ijs, van aardbevingen en bergen. Kracht van de nacht en van de winter. 

Aarde, fundering onder onze voeten en fundering van ons lichaam, onze botten. 

Mos en klei, steen en zout. 

Wees welkom en wees getuige van dit ritueel!

(Steek de kaarsen in het noorden aan)

Allen:

Wees welkom!

Tara Rea:

Welkom, Wachters van het Oosten en elementale krachten van Lucht. 

De stuwende kracht van de winden, van tornado’s en van de zachte bries die zaadjes naar vruchtbare gronden brengt. Kracht van de Lente, van de dageraad en de opkomende zon.

Lucht, brenger van nieuwe ideeën, inzichten en creativiteit. 

Wees welkom en wees getuige van dit ritueel!

(Steek de kaarsen in het oosten aan)

Allen:

Wees welkom!

Bryd:

Welkom, Wachters van het Zuiden en elementale krachten van Vuur.

De stuwende kracht van de zon, van wild vuur en vulkanen. Kracht van de middag als de zon het hoogst staat en van de Zomer.

Vuur, schenker van passie, bevlogenheid en inspiratie. 

Kaars en licht, haard en warmte. 

Wees getuige van dit ritueel en wees welkom!”

(Steek de kaarsen in het zuiden aan)

Allen:

Wees welkom!

Aurora:

Welkom, spirits van water, aarde lucht en vuur.

Welkom, krachten van de zon boven ons en van de aarde onder ons.

Welkom, krachten van de spirits van deze plek waarop wij vanavond mogen samenkomen.

Allen:

Wees welkom!

Verwelkoming van de goden en godinnen

Aurora:

Welkom, Grote Vader, Heer van de onderwereld, Donn, Cernunnos de Gehoornde, de Eerste Voorvader, de Fakkeldrager, de Bewaker van de Ketel van Overvloed. 

Hoor ons nu, Ontvanger van de Doden, Schenker van Rust, Beschermheer van het Feest in het Land van de Doden. Wij heten U welkom en vragen uw zegen voor deze viering.

Allen:

Wees welkom.

Amara Fay:

Welkom, … (persoonlijke invocatie van The Morrigan door Amara Fay als priesteres van deze Godin)

Allen:

Wees welkom!

Verwelkoming van de voorouders & Magisch werk 1: Koord van verbinding met de voorouders

Aurora:

Dit is de nacht waarop de sluiers tussen onze werelden het dunst zijn. Dit is de nacht waarop we hen eren die ons zijn voorgegaan. Dit is de nacht waarop we onze voorouders eren, voorouders van onze lijnen wiens lichamen ons baarden, voorouders wiens ziel ons inspireerde. 

Welkom, voorouders van bloed, van plaats en van spirit, gij die ons voor zijt gegaan en van gij die nog na ons zult komen.

Allen:

Wees welkom!

We maken vanavond een herinneringskoord van verbinding met onze voorouders. Elke deelnemer heeft een rode parel gekregen – symbool voor de levenden, voor de deelnemer zelf – en een kaartje waar hij/zij zijn/haar naam op heeft geschreven. 

Twee priesteressen (1 blijft staan met de baal koord en 1 heeft het mandje met kralen bij) brengen een rood koord de cirkel rond en een bakje met witte parels – symbool voor de overledenen die we vanavond willen eren.

Elke deelnemer steekt het kaartje met zijn/haar naam samen met rode parel aan het koord. Daarna neemt hij/zij voor elke voorouder die hij/zij wil eren in het herinneringskoord een witte parel en steekt die aan het koord met de volgende woorden:

“Ik, [naam deelnemer], verwelkom [namen van voorouders] in deze cirkel. Nooit vergeten, voor altijd in ons hart.

De deelnemers houden het koord en hun parels vast terwijl het wordt doorgegeven en iedereen er zijn/haar parels aan toevoegt.

Tara Rea:

Voorouders van bloed, van spirit, van plaats.

Onze band in het weefsel van het lot is krachtig en sterk.

Waak over ons nu de winter er weer aan komt en houd ons warm en veilig tijdens de koude dagen en nachten. 

Bescherm ons tegen storm en ontij en alles wat ons niet goed gezind is. 

Leid vrienden en familie de weg naar onze warme woonkamer en laat ons samen genieten van elk samenzijn in goed gezelschap.

Dit is een koord van herinnering: gij leeft verder in ons. 

Nooit vergeten, voor altijd in ons hart.

Daarna wordt The Death Song voorgelezen, een aangepaste versie van een lied uit de Carmina Gadelica, een compendium van gebeden, hymnen, charms, bezweringen, zegeningen, gedichten en liederen, spreekwoorden, historische anekdotes, natuurhistorische observaties en allerhande overleveringen die tussen 1860 en 1909 zijn verzameld in de Gaelic-sprekende regio's van Schotland. Het materiaal werd opgetekend, vertaald en bewerkt door de folklorist Alexander Carmichael (1832-1912).

Muziek: I will remember you still (Aeone) – uit de soundtrack van The Mists of Avalon - https://youtu.be/kSrvZpXrQF8?si=vNqkowe6tndyaJjt

The Death Song (naar de Carmina Gadelica)

Bron: https://intothemound.blogspot.com/2013/12/the-death-song-poster.html

Bryd:

You go home this night to your home of winter,

To your home of fall, of spring, of summer,

You go home this night to the Turning House,

To your pleasant rest in the Land of Joy.

Rest you, rest, and away with sorrow,

Rest this night in the Mother's Breast,

Rest you, rest, and away with sorrow,

Rest, O beloved, with the Mother's Kiss.

In the Many Coloured Land;

In the Land of the Dead;

In the Plain of Joy;

In the Land Beneath the Wave;

In the Land of Youth;

In the Land of the Ever-Living;

In the Revolving Castle, the House of Donn.

Rest in seven lights, beloved,

Rest in seven joys, beloved,

Rest in seven sleeps, beloved,

In the Grove of the Cauldron, Morrigan's Shrine.

The shadow of death is on your face, beloved

But the Cauldron of Rebirth awaits you,

The threefold turning of your Fate,

When your rest has given you your peace.

So rest in the calm of all calms,

Rest in the wisdom of all wisdoms,

Rest in the love of all loves,

Rest in the Lord of Life and Death,

Rest in the Lady of Life and Death,

‘Til the Season of Turning,

‘Til the time of the Returning,

‘Til the mystery of the Cauldron.

Magisch werk 2: Visualisatie naar Avalon om de voorouders te ontmoeten

Muziek: MIST AND SHADOW | dark forest ambience and music | sounds of forest with ambient fantasy music - https://youtu.be/kgq21eM26nY?si=ybrVZn-IINdMqNi3

Amara Fay:

Neem plaats in een gemakkelijke houding, met je rug recht en je schouders ontspannen. 

Adem 3X diep in en uit

Bij elke ademhaling voel je dat je lichaam telkens een beetje zwaarder wordt. Je voelt dat je lichaam zich helemaal ontspant. 

Je voeten staan stevig op de grond, waardoor  je verankert bent met de aarde onder je. Het lijkt alsof de wortels vanuit de aarde je voeten stevig vasthouden. Neem even de tijd om deze verbinding te voelen. 

//

Boven je hoofd bevind zich een grote bol van licht. Bij elke ademhaling voel je dat je aura, de ruimte rond je lichaam, zich vult met het zuiver licht vanuit deze bol. Laat dit zuiver licht jou lichaam helemaal omringen, het zorgt voor jou veilige ruimte. 

Adem nog een keer diep in en uit en focus je nu op je lichaam. 

Je voelt de warmte van vuur en passie diep in je hart. 

Je bloed stroomt door elke ader en vezel van je lichaam

Je voelt je sterk, zelfzeker en veilig om aan deze reis te beginnen. 

Je ademt rustig en voelt hoe de lucht jou longen vult met energie. 

De wereld vervaagt stilaan. Deze ruimte is helemaal voor jou alleen. Hier ben je veilig

Stel je voor, dat je in een bos zit met je rug tegen een boom. Terwijl de schemering valt maken de dieren zich klaar voor de nacht. Sommigen kruipen in hun veilig nestje, anderen ontwaken. 

Voor je zie je een kronkelend pad dat verder het bos in gaat. Je staat op en besluit om het kronkelend pad te volgen. Je hoeft dit niet alleen te doen. Eén van de dieren zal jou begeleiden. Neem even de tijd om te zien welk dier zich aan jou voorstelt om met je mee te reizen. 

Je wandelt op het pad en geniet van de rust van het bos. Je bent hier met een doel, een bepaalde intentie. Vandaag ga je op pad om contact te maken met iemand waarvan het afscheid jou nog steeds zwaar valt. Stuur deze intentie mee met het dier dat jou vergezeld met de woorden: “ ik ben hier om contact te maken met diegene die niet meer bij ons is en om nog één moment samen te koesteren”

Je wandelt verder en ademt rustig de zuivere boslucht in. 

Aan het einde van het pad kom je aan een open plek, een zandvlakte aan een meer. 

De schemering is over gegaan in de nacht. De lucht is helder en je ziet een schittering van de maan op het water. 

Een kleine steiger verbind de oever met het water. Aan de steiger ligt een mooie houten zeilboot. Je ziet op de steiger iemand staan met een lantaarn in de hand. Het is de veerman die op jou staat te wachten en hij doet teken dat je naar hem mag komen. 

Wandel er maar naar toe, er kan je niets gebeuren

Aangekomen bij de boot, begroet je de veerman en je stelt jezelf aan hem voor. Hij verwelkomt je en vraagt wat je intentie is voor deze reis. Je herhaalt deze intentie: “ ik ben hier om contact te maken met diegene die niet meer bij ons is en om nog één moment samen te koesteren”

De veerman nodigt je uit om in de boot te stappen. Het is een stevige houten boot, klaar om een veilige reis mee te maken. Je neemt plaats in de boot en de veerman geeft je nog een warm deken om rond je schouders te leggen. Hij gooit de trossen los en zachtjes vertrekt de boot. 

Je voelt de koele wind op je gezicht en door je haren. Het dier dat jou intentie met zich mee draagt reist ook mee. 

Naarmate je verder het meer op vaart, zie je mist die over het water heen komt, die als een sluier over het water wordt gedrapeerd. 

De boot vaart zachtjes en bijna geruisloos over het water.

In de verte zie je een eiland verschijnen, het tekent af aan de horizon en hier en daar zie je de lichtjes van lantaarns flikkeren. Hoe dichter je komt, hoe feller het licht van de lantaarns schijnen. 

De boot meert aan, aan een kleine steiger en de veerman helpt je bij het uitstappen uit de boot

Je wandelt de steiger af naar het eiland. Het dier dat jou intentie met zich mee draagt gaat met je mee. Aangekomen op het eiland, neem je even de tijd om de omgeving in je op te nemen. Je ademt rustig de koele zuiver lucht in. 

In het zachte licht zie je een persoon staan. Je kiest zelf of je naar deze persoon toe wandelt of je liever af wacht tot deze persoon naar je toekomt. Neem de tijd om aan te voelen wat je wil doen. 

//

Als je de persoon ontmoet, neem je de tijd om zelf te zeggen wat je al die tijd nog wilde vertellen. Misschien heeft de persoon een boodschap voor jou. Neem hiervoor rustig de tijd, dit is jullie moment. 

////

Het is tijd om terug te keren naar de boot. De zon maakt zich klaar om aan de nieuwe dag te beginnen en de lantaarns doven stilaan uit. 

Dit is geen afscheid als voorheen. Je hebt gezegd wat gezegd moest worden en vooral contact gemaakt. Dit moment kan je koesteren in je verdere leven. De persoon knikt en je weet dat het moment gekomen is om verder te gaan. 

Je keert je om en wandelt terug naar de boot. Het dier dat jou tot hier toe heeft vergezeld gaat terug met je mee. 

De veerman helpt je terug aan boort, gooit de trossen los en jullie varen zachtjes weg van het eiland. 

Tijdens de reis terug overloop je voor jezelf wat je ervaren hebt. Wie heb je ontmoet, heb je alles verteld en heb je misschien een boodschap gekregen? Je hart voelt warm en vervult met liefde. Je bent dankbaar voor dit moment. 

De boot meert aan bij de steiger aan de zandvlakte bij het bos. De veerman helpt je bij het uitstappen uit de boot. Je bedankt de veerman voor deze bijzondere reis. Je opent je handen om te kijken of er een cadeau in ligt dat je aan de veerman kan geven. Je overhandigt het cadeau en je wandelt de steiger af, in de richting van het bos. 

Je wandelt terug het bos in op het kronkelend pad. De dieren in het bos zijn terug ontwaakt en je hoort de vogeltjes fluitend de stralende ochtend verwelkomen. Je wandelt verder tot je aankomt aan de boom waar je vertrokken bent. Je gaat terug zitten met je rug tegen de boom. Je neemt afscheid van het dier dat jou tijdens de hele reis heeft vergezeld en bedankt het omdat het jou intentie heeft meegedragen. Dit dier is voor altijd jou connectie met het eiland 

Je wordt je stilaan terug bewust van je lichaam. Je voelt je rug , je schouders, je handen en je voeten die stevig op de grond staan. 

Als je er klaar voor bent, adem je nog eens 2X diep in en uit en open je je ogen. 

Boodschap van The Morrigan: 

Aurora:

Voor we aan deze avond zijn gestart heeft Amara Fay contact gemaakt met The Morrigan om te vragen of zij nog een boodschap had voor de aanwezigen: 

“ Faith, persistence and strenght is all you need to get through troubled times. A clear view will come your way. “

Er werd ook een kaart getrokken uit het deck ‘The Wisdom of Avalon’. Die kaart was de kaart van ‘communication’.

Deze kaart laat nadenken over hoe jij met de wereld communiceert en de wereld met jou. Zoek klaarheid en wees duidelijk. Maak terug connectie. Communicatie is ‘highlighted’ in alle mogelijke facetten. Ook met niet menselijke entiteiten (spirits, gidsen, engelen en andere mogelijke gidsen op jouw pad).

Sta open voor de boodschappen. 

Vraag en je zal weten.

Kijk en je zal zien.

Luister en je zal horen.

Open je hart en je zal voelen.

Ontvang, leer en luister.

 

Bedanken van de voorouders

Tara Rea:

Dank u, voorouders van bloed, van plaats, van spirit.

Wiens beenderen in dit land liggen, wiens hart ermee verbonden is, wiens herinnering het vasthoudt, oude stammen van deze plek.

Grootmoeders en grootvaders, bloedverwanten, onze eigen overledenen die we nog altijd graag zien en die doorleven in ons hart.

Oude wijze vrouwen en mannen uit lang vervlogen tijden, dichters en zieners, priesteressen en heksen en magiërs, en allen die ons hebben geïnspireerd.

Voorouders van bloed, van plaats, van spirit, waak over ons terwijl we de wegen van de ouderen bewandelen. 

Dank u en tot ziens.

Allen:

Dank u en tot ziens.

Bedanken van de godin en de god

Amara Fay:

Morrigan, Great Queen, Mother Goddess. 

I honour you and thank you for your pressence, your guidance, your inspiration and your protection. 

Untill we meet again

Hail The Morrigan

Allen:

Dank U en tot ziens.

Aurora:

Dank U, Grote Vader, Heer van de onderwereld, Donn, Cernunnos de Gehoornde, de Eerste Voorvader, de Fakkeldrager, de Bewaker van de Ketel van Overvloed, Ontvanger van de Doden, Schenker van Rust, Beschermheer van het Feest in het Land van de Doden. 

Dank U en tot ziens.

 Allen:

Dank U en tot ziens.

Amara Fay:

Grote godin, Hemelvader,

Moge U, tot wij elkaar weerzien, elk van ons zachtjes vasthouden in het holle van Uw hand en ons in liefde omhullen.

Dank U wel en tot ziens!

(Doof de goden- en godinnenkaarsen.)

Bedanken van de elementen

Bij elk element worden de kaarsen gedoofd door dezelfde helpende priesteressen/heksen (Thalassa, Joy, Aaike, Kaat) die ze hebben aangestoken bij het oproepen. 

Aurora:

Dank u, krachten en spirits van het land waarop wij vandaag samen mochten komen om te vieren.

Dank u, krachten van de zon boven ons en van de Aarde onder ons.

Dank u en tot ziens.

Allen:

Dank u en tot ziens.

Bryd:

Dank u, Wachters van het Zuiden en de elementale kracht van Vuur, stuwende kracht van de zon, van de middag en van de zomer.

Dank u voor de stralende zomerdagen en het knusse haardvuur tijdens winteravonden. 

Voor de vonk van het leven en transformatie. 

Voor de zuiverende kwaliteiten en voor het vuur in al onze passie. 

Waak over ons van daar waar de maan het hoogst staat.

Dank u en tot ziens.

(Doof de kaarsen in het zuiden)

Allen:

Dank u en tot ziens.

Tara Rea:

Dank u, Wachters van het Oosten en de elementale kracht van Lucht, stuwende kracht van de winden, van de dageraad en van de Lente. 

Dank u voor elke koele bries en frisse wind, elke blauwe hemel en heldere nacht. 

Voor de geuren van de lente, zomer, herfst en winter. 

En voor de lucht die onze adem is. 

Waak over ons van daar waar de maan terug op komt.

Dank u en tot ziens.

(Doof de kaarsen in het oosten)

Allen:

Dank u en tot ziens.

Amara Fay:

Dank u, Wachters van het Noorden en de elementale kracht van Aarde, stuwende kracht van het ijs, van de nacht en van de Winter.

Voor de wijdse uitzichten over bergen en dalen. 

Voor de grond onder onze voeten die ons draagt en voedt. 

Voor de vruchtbaarheid en stabiliteit en voor de gronding en voeling met ons lichaam. 

Waak over ons van daar waar de maan en de zon zich aan ons onttrekken.

Dank u en tot ziens.

(Doof de kaarsen in het noorden)

Allen:

Dank u en tot ziens.

 Aurora:

Dank u, Wachters van het Westen en de elementale kracht van Water, stuwende kracht van de Zee, van de avond en van de Herfst.

Voor elke klaterende stroom en uw diepblauwe oceanen. 

Voor de baden die onze lichamen zuiveren en voor de tranen die onze pijn wegdragen. 

Voor het water in ons lichaam en het water dat ons leven brengt. 

Waak over ons van daar waar de maan weer langzaam onder gaat.

Dank u en tot ziens.

(Doof de kaarsen in het westen)

Allen:

Dank u en tot ziens.

Openen van de Cirkel

Allen:

Van hand tot hand open ik deze cirkel …

Amara Fay:

Van hand tot hand, van hart tot hart, openen wij nu onze cirkel.

Elk van ons, krachtig en sterk, gaan we straks terug onze eigen weg maar door onze innerlijke kracht zijn we blijvend met elkaar verbonden.

Moge de God en de Godin, tot we elkaar weerzien, elk van ons zachtjes vasthouden in het holle van hun hand en ons in liefde omhullen.

Blessed be.

Allen:

Blessed be.

Cake & wine

Buffetje met alles wat de deelnemers hebben meegebracht.