Pandora viert Beltane (Jaarfeest)

Omdat ik er op de Beltane viering van Arcadia niet bij kon zijn - zoooo jammer als ik hoor wat een plezante dag dat is geweest - vond ik het wel fijn dat er een open uitnodiging klaar lag van Maera om samen met haar kleine coven Beltane te komen vieren. Ik had haar gezegd dat ik niks kon beloven, maar uiteindelijk lukte het toch. En dus trokken Kaat en ik naar Duffel.

Maera is één van de nuchterste heksen die ik ken. Ze heeft een naturel die verfrissend is en bij de dingen die ze voorbereidt is dikwijls ook eten gemoeid. Had ik al gezegd dat ze de lekkerste cakejes die je ooit heb gegeten bakt? :-)

Vandaag zouden we het dan ook praktisch houden. Nadat we de cirkel hadden getrokken (met de hulp van een covenkoord dat de cirkel rond werd gegeven en ons niet alleen figuurlijk maar ook letterlijk verbond, een fijn idee) stonden we stil bij wat we dit jaar willen laten groeien. 

Evenwicht en rust in mezelf, het gevoel dat ik mijn leven onder controle heb, dat ik leef op mijn eigen voorwaarden.

Nadat we dat hadden verwoord, maakten we er een sigil van, die we graveerden op twee houten schijfjes. Eentje zouden we later die namiddag begraven in de natuur, en eentje mocht mee naar huis voor op ons altaar. Een fijn stukje practical magic, de eenvoudige maar efficiënte huis-, tuin- en keukenmagie waar Maera van houdt (en ik ook :-)).

Die natuur bleek het park van Duffel te zijn, waar - je gelooft het nooit - een steenkring staat! Die werd opgericht om het honderdjarige jubileum van de plaatselijke turnkring te vieren. Ook al zit er dus niks magisch achter, het was wel meteen een heel fijne plek voor de cake & wine. En uiteraard had Maera zichzelf weer helemaal overtroffen met heerlijke appelsiencakejes (waar ik haar natuurlijk het recept van ben vergeten vragen).

Het was een heel relaxe namiddag, en een fijn weerzien met Maera, Sandy en Yza. Want ook al zitten ze niet meer in de Arcadia Coven, ze blijven toch “van ons”.