Een purrrfect uitje

Als ik de deur van De Spinnerij in Tilburg openduw, moet ik spontaan lachen. Ik had het niet zien aankomen: dit is een kattencafé. Mijn liefste heeft een verrassingsuitje geregeld en hier zijn we dan, klaar voor een high tea onder het welwillende oog van prinses Zoé en haar zeven kattenvrienden, die allemaal van een Griekse zwerfkattenorganisatie op het eiland Kreta komen. 


“Ik had mijn Father of Cats t-shirt moeten aantrekken,” zegt mijn liefste, die zijn ogen niet kan afhouden van Catoo die behendig over de loopbruggetjes trippelt die aan het plafond zijn bevestigd. Heel het café is ingericht voor de acht katten die hier wonen. Aan het plafond en de muren hangen loopbruggen en ligplanken en hokjes. Er is een kattenluikje naar de “VIP lounge”, een ruimte waar de katten alleen kunnen zijn en waar ze ook hun eten krijgen. Er staan gezellige zetels die duidelijk niet enkel in trek zijn bij de menselijke bezoekers en op een kleed in de hoek ligt een heel assortiment kattenhengels en speelmuizen. De katten hier hebben blijkbaar elk hun eigen favorieten. Dat herkennen we want het is met onze eigen katten niet anders. Brutus ving elke nacht hetzelfde beest, zo’n wezelding dat vastzit aan een balletje en dat je op de kermis kon winnen, tot het bijna uit elkaar viel. Wij kochten op de braderij speciaal zo’n tweede setje om de wezel er te kunnen afknippen voor onze kat. Lio vindt het plok-geluid van een NERF-pijltje dat op de grond valt geweldig. Als we de pijltjes van onze LARP-pistolen niet wegsteken, is de kat ermee aan de haal!

Terwijl we wachten op onze high tea laat mijn liefste één van de hengels zwiepen en vangt Mattie zijn favoriete muis. Ouzo kijkt geïnteresseerd toe maar maakt toch geen aanstalten om mee te komen spelen. Catoo heeft zich ondertussen een slaapplekje gezocht in één van de bakken die tegen het plafond  zijn bevestigd. Frenkie ligt te slapen in een mand naast onze tafel. Die mogen we niet aaien, want ze noemen hem niet voor niets  “Krenkie Frenkie”: alsje hem lastig valt terwijl hij slaapt of in zijn mand ligt te relaxen, dan durft hij gekrenkt uit te halen. I can relate, echt waar! :-)

Dat is zeker niet het geval met Sirtaki, een gigantische rood-witte kater, die in een mand in de vitrine ligt te slapen. Als ik hem ga aaien rekt hij zich spinnend helemaal uit zodat mijn hand zeker al die lekkere plekjes kan vinden. Volgens de dame achter de balie, die wat uitleg geeft over de katten, is hij de luiste kat van de wereld. Hij lijkt de hele dag te slapen en presteerde het zelfs om met dit warme weer gewoon naast zijn drinkbak te gaan liggen slapen en af en toe zijn kop te draaien om een slokje te drinken.

Als ik een kijkje ga nemen in het aanbod van kattensnuisterijtjes die je hier ook kan kopen (een pluche komkommer, iemand?), hoor ik achter mij gemiauw. Op de toonbank zit een klein, beige kattinetje dat blijkbaar zeer dringend geaaid moet worden. Prinses Zoé, inderdaad. De toonbank is blijkbaar haar favoriete plekje. Hier kan ze meteen iedereen zien die binnenkomt en om aandacht vragen. Als ik haar achter haar oren kriebel, wrijft ze met een tevreden gespin haar kopje in mijn gezicht.

Ondertussen is de hapjesplank gearriveerd: taartjes, sandwiches, scones, ... veel te veel om op te noemen, en alles vers en met heel veel kattenliefde ter plaatse gemaakt. En dan heb ik het nog niet gehad over de dessertjesplank!  


https://www.kattencafedespinnerij.nl/


Reacties

Populaire posts van deze blog

De heksenrunen

Zuiverende eitjes: egg cleansing

De numerologie van je heksennaam