Sommersblot
In de moderne hekserij is het jaar netjes verdeeld in vier seizoenen, maar in tijden waarop de mensen juist met die seizoenen moesten leven, was dat niet het geval. In die tijd werd maar in twee seizoenen gedacht: winter en zomer. Dat waren de ijkpunten in een hard leven dat afhankelijk was van wat moeder natuur te bieden had. De start van de zomer en de winter waren dan ook de belangrijkste feesten.
Als wij denken aan Scandinavië vandaag, dan is de kans groot dat we ook denken aan Midzomer, dat tegenwoordig één van de gekendste feesten is, een feest waarop met volle teugen de zomer wordt gevierd. Met midzomer vieren wij het begin van de zomer maar, zoals de naam al aangeeft, was dat in vroeger dagen niet het geval. De start van de zomer werd gevierd in de lente, als het gras weer begon te groeien en de dagen terug langer werden. Dat feest waarop de eerste dag van de zomer werd gevierd is Sommersblot. Het is één van de drie noordse jaarfeesten waarop iedereen samenkwam om te vieren en de goden en de voorouders te eren met rituelen en (bloed)offers, samen met Yule (midwinter) en Winternacht (de start van de winter).
Tegenwoordig wordt Sommersblot gevierd op 14 april. Het is een feest waarbij de overwinning van de zon wordt gevierd, die terugkeert na de lange donkere winter en de laatste sneeuw doet smelten, van het leven op de dood. Met het verdwijnen van de winter komt de natuur immers weer tot leven: de bloemen steken hun kopjes op, de vogels zingen dat het een lieve lust is, de dieren komen terug uit hun winterslaap tevoorschijn... De cyclus van het jaar begon weer helemaal opnieuw.
Het feest wordt ook wel Sigrblot genoemd en is opgedragen aan Odin (en ook een beetje Tyr) als god van de overwinning. Wij hebben het over de overwinning van de zomer op de winter, maar in die oude tijden mocht je overwinning ook letterlijk nemen. Oorlogen werden uitgevochten in de zomer, niet in de barre wintermaanden. Er was gewoonweg niet genoeg eten te stelen om een leger te voeden en dus zat iedereen tijdens de winter warmpjes thuis om de voorraden op te eten die de vorige zomer speciaal daarvoor waren aangelegd. Vikingkrijgers kwamen in de zomer naar onze contreien om buit en slaven te zoeken en ondertussen dood en verderf te zaaien. Tijdens Sommersblot vroegen ze aan Odin de zegen van de overwinning. Dat ging in die tijd gepaard met veel “wein, weiber und gesang”, ‘t is te zeggen veel gebral, bier en mede :-)
In een meer hedendaagse en spirituele benadering van dit feest gaat het over het overwinnen van de hindernissen die het leven op ons pad gooit. Er zal altijd strijd zijn, tegen onszelf, tegen de omstandigheden van ons leven, de dingen die ons tegenhouden om te groeien. Elke overwinning betekent een spirituele wedergeboorte die garant staat voor groei en potentiële vruchten van je inspanningen. We moeten enkel de moed hebben om die strijd onder ogen te zien en ook effectief aan te gaan. De glorie van de strijd en de overwinning staat dus voor de essentie van het leven zelf. We moeten niet streven naar een leven na de dood, we moeten leven in het hier en nu en de hindernissen nemen als ze zich aandienen, zonder angst, zodat we succesvol kunnen zijn – in ons werk, op school, in onze relatie – en een sterker en beter mens kunnen worden.
Strijd moet je dus niet persé letterlijk nemen. Dat was in de tijd van de noormannen ook niet zo: niet iedereen was een woeste krijger. Je hoeft dus niemand de hersens in te slaan om een overwinning te behalen. Het kan gaan om hele kleine dingen, zoals zorgen dat het wasmonster in de waskamer verdwenen is, naar je zus bellen die je al een maand niet hebt gesproken, zonder kleerscheuren aankomen aan je vakantiehuis in de Ardennen, of eindelijk die laatste verhuisdozen eens uitpakken en naar de kringwinkel brengen. Die constante cyclus van strijd en overwinning wordt gespiegeld in de natuur en kom je dan ook in veel prechristelijke religies tegen: de overwinning van het leven op de dood, van de zomer op de winter, van orde op chaos. Sommersblot of Sigrblot gaat over de vreugde van het leven en onze constante wedergeboorte omdat we het leven met beide handen aannemen en ten volle leven, zonder ons te laten tegenhouden door een wasmonster of een platte band op de Brusselse Ring.
Tijdens het feest werd Odin aanroepen om de deelnemers te zegenen voor de komende strijd. Dat gebeurt nog altijd, al komen er nu geen bijlen of zwaarden meer aan te pas :-). Je kan zijn zegen vragen voor alles wat een overwinning is, zoals bijvoorbeeld het overwinnen van een ziekte of opkomen voor jerzelf in een conflict. Hij is dus de man die je nodig hebt als je gaat voor succes, voorspoed en algemeen een portie geluk als je aan iets begint. Vergeet niet om hem een offer te brengen: bier, mede, alcohol allerhande, zalm, vlees, … (jawel, alle clichés over mannen zijn hier van toepassing :-)). Er zijn ook planten die met hem worden gelinkt en die je in een offer kan verwerken: ganzerik (Potentilla reptans), kleine maagdenpalm (Vinca minor), es (Fraxinus excelsior), bijvoet (Artemisia vulgaris), jeneverbes (Juniperus communis) en er zijn er ongetwijfeld nog meer.
Je kan het overigens zo groot of zo klein maken als je zelf wil. Ik drink alvast een toast op de terugkeer van de zon.
Bronnen:
https://www.norsemyth.org/2014/04/sigurblot-what-is-victory.html
https://arithharger.wordpress.com/2017/03/21/sigrblot-the-victory-blessing/
https://www.patheos.com/blogs/pantheon/2011/03/wyrd-designs-the-holy-tides-ostara-sigrblot-summer-nights/
https://wytchofthenorth.wordpress.com/2013/04/16/odin-and-herbs-ask-me-about-odin/
Als wij denken aan Scandinavië vandaag, dan is de kans groot dat we ook denken aan Midzomer, dat tegenwoordig één van de gekendste feesten is, een feest waarop met volle teugen de zomer wordt gevierd. Met midzomer vieren wij het begin van de zomer maar, zoals de naam al aangeeft, was dat in vroeger dagen niet het geval. De start van de zomer werd gevierd in de lente, als het gras weer begon te groeien en de dagen terug langer werden. Dat feest waarop de eerste dag van de zomer werd gevierd is Sommersblot. Het is één van de drie noordse jaarfeesten waarop iedereen samenkwam om te vieren en de goden en de voorouders te eren met rituelen en (bloed)offers, samen met Yule (midwinter) en Winternacht (de start van de winter).
Tegenwoordig wordt Sommersblot gevierd op 14 april. Het is een feest waarbij de overwinning van de zon wordt gevierd, die terugkeert na de lange donkere winter en de laatste sneeuw doet smelten, van het leven op de dood. Met het verdwijnen van de winter komt de natuur immers weer tot leven: de bloemen steken hun kopjes op, de vogels zingen dat het een lieve lust is, de dieren komen terug uit hun winterslaap tevoorschijn... De cyclus van het jaar begon weer helemaal opnieuw.
Het feest wordt ook wel Sigrblot genoemd en is opgedragen aan Odin (en ook een beetje Tyr) als god van de overwinning. Wij hebben het over de overwinning van de zomer op de winter, maar in die oude tijden mocht je overwinning ook letterlijk nemen. Oorlogen werden uitgevochten in de zomer, niet in de barre wintermaanden. Er was gewoonweg niet genoeg eten te stelen om een leger te voeden en dus zat iedereen tijdens de winter warmpjes thuis om de voorraden op te eten die de vorige zomer speciaal daarvoor waren aangelegd. Vikingkrijgers kwamen in de zomer naar onze contreien om buit en slaven te zoeken en ondertussen dood en verderf te zaaien. Tijdens Sommersblot vroegen ze aan Odin de zegen van de overwinning. Dat ging in die tijd gepaard met veel “wein, weiber und gesang”, ‘t is te zeggen veel gebral, bier en mede :-)
In een meer hedendaagse en spirituele benadering van dit feest gaat het over het overwinnen van de hindernissen die het leven op ons pad gooit. Er zal altijd strijd zijn, tegen onszelf, tegen de omstandigheden van ons leven, de dingen die ons tegenhouden om te groeien. Elke overwinning betekent een spirituele wedergeboorte die garant staat voor groei en potentiële vruchten van je inspanningen. We moeten enkel de moed hebben om die strijd onder ogen te zien en ook effectief aan te gaan. De glorie van de strijd en de overwinning staat dus voor de essentie van het leven zelf. We moeten niet streven naar een leven na de dood, we moeten leven in het hier en nu en de hindernissen nemen als ze zich aandienen, zonder angst, zodat we succesvol kunnen zijn – in ons werk, op school, in onze relatie – en een sterker en beter mens kunnen worden.
Strijd moet je dus niet persé letterlijk nemen. Dat was in de tijd van de noormannen ook niet zo: niet iedereen was een woeste krijger. Je hoeft dus niemand de hersens in te slaan om een overwinning te behalen. Het kan gaan om hele kleine dingen, zoals zorgen dat het wasmonster in de waskamer verdwenen is, naar je zus bellen die je al een maand niet hebt gesproken, zonder kleerscheuren aankomen aan je vakantiehuis in de Ardennen, of eindelijk die laatste verhuisdozen eens uitpakken en naar de kringwinkel brengen. Die constante cyclus van strijd en overwinning wordt gespiegeld in de natuur en kom je dan ook in veel prechristelijke religies tegen: de overwinning van het leven op de dood, van de zomer op de winter, van orde op chaos. Sommersblot of Sigrblot gaat over de vreugde van het leven en onze constante wedergeboorte omdat we het leven met beide handen aannemen en ten volle leven, zonder ons te laten tegenhouden door een wasmonster of een platte band op de Brusselse Ring.
Je kan het overigens zo groot of zo klein maken als je zelf wil. Ik drink alvast een toast op de terugkeer van de zon.
Bronnen:
https://www.norsemyth.org/2014/04/sigurblot-what-is-victory.html
https://arithharger.wordpress.com/2017/03/21/sigrblot-the-victory-blessing/
https://www.patheos.com/blogs/pantheon/2011/03/wyrd-designs-the-holy-tides-ostara-sigrblot-summer-nights/
https://wytchofthenorth.wordpress.com/2013/04/16/odin-and-herbs-ask-me-about-odin/
Reacties