Malkavian Madness (Nachtkronieken)
“Gozalajo nikeëvu ugworapon prajumdol. Gozalajo nikeëvu ugworapon prajumdol. Gozalajo nikeëvu ugworapon prajumdol. Gozalajo ...”
Een deel van het krachtlied van Arcadia gonst monotoon door de prachtige centrale hal van Huis Happaert. Het klinkt als één van die bijzonder krachtige oproepingen in het Enochisch van John Dee, één van de zogenaamde sleutels waarmee de de poorten naar de werelden van de engelen open gaan. Dat is ook de bedoeling want Elenor, Verelna, nog een ander meisje en ikzelf roepen er een demon mee op voor een organisatie die zich de Cabal noemt. Niet in het echt natuurlijk, we doen mee als figuranten in een uitgebreide Nachtkronieken-sessie, een afgeleide van de gekende Camarilla vampieren- LARP, waar een heleboel van onze vrienden aan meedoen.
Ik ken niks van dat vampierengedoe, maar dat is niks, want ik moet gewoon mijzelf spelen: een prettig gestoorde madam en een heks bovendien. Daar weet ik alles van! :-) Ik hoor bij de Malkavian clan. Die staan er om gekend dat ze een tik van de molen hebben gehad. Er zijn blijkbaar ontelbaar veel vampierenclans die niet allemaal met elkaar door dezelfde deur kunnen, en dat geeft een overdaad aan backstabbing, politiek gekonkel en regelrechte moord. Prettig gezelschap dus. De gamesmaster drukt me op het hart dat ik gewoon mijzelf moet spelen. Als ik van de Malkavian spelers een buitenspel opmerking krijg dat het ook een beetje minder mocht en dat terwijl ik alleen maar mijn eigen kleine kantjes een beetje aan het uitvergroten ben, weet ik niet of ik dat als een compliment of als een belediging moet opvatten :-).
Ook de omgeving klopt met de tijdsgeest van John Dee: het Huis Happaert is een 16de eeuwse verborgen parel, midden in de drukke binnenstad. Het was ridder en burgemeester Jan Happaert die rond 1520 de eerste stenen liet stapelen. Antwerpen was toen nog het centrum van de wereld (de Antwerpenaars vinden dat dat nog altijd het geval is). Tijdens de hele gouden eeuw waren de Happaerts de meesters van de Antwerpse binnenstad en was het huis Happaert dus het middelpunt van de wereld. :-)
“Gozalajo nikeëvu ugworapon prajumdol ...” Het klinkt best wel creepy, tot we door de omstaanders vakkundig worden neergemept. Toen we zochten naar iets dat griezelig genoeg klonk en dat we allemaal konden onthouden, dacht ik aan die krachtwoorden die exotisch en buitenwerelds klinken. Precies wat we nodig hadden. En een win win voor iedereen want de achterliggende Arcadia-sigils kregen er meteen een extra lading energie bij! Blessed be!
Een deel van het krachtlied van Arcadia gonst monotoon door de prachtige centrale hal van Huis Happaert. Het klinkt als één van die bijzonder krachtige oproepingen in het Enochisch van John Dee, één van de zogenaamde sleutels waarmee de de poorten naar de werelden van de engelen open gaan. Dat is ook de bedoeling want Elenor, Verelna, nog een ander meisje en ikzelf roepen er een demon mee op voor een organisatie die zich de Cabal noemt. Niet in het echt natuurlijk, we doen mee als figuranten in een uitgebreide Nachtkronieken-sessie, een afgeleide van de gekende Camarilla vampieren- LARP, waar een heleboel van onze vrienden aan meedoen.
Ik ken niks van dat vampierengedoe, maar dat is niks, want ik moet gewoon mijzelf spelen: een prettig gestoorde madam en een heks bovendien. Daar weet ik alles van! :-) Ik hoor bij de Malkavian clan. Die staan er om gekend dat ze een tik van de molen hebben gehad. Er zijn blijkbaar ontelbaar veel vampierenclans die niet allemaal met elkaar door dezelfde deur kunnen, en dat geeft een overdaad aan backstabbing, politiek gekonkel en regelrechte moord. Prettig gezelschap dus. De gamesmaster drukt me op het hart dat ik gewoon mijzelf moet spelen. Als ik van de Malkavian spelers een buitenspel opmerking krijg dat het ook een beetje minder mocht en dat terwijl ik alleen maar mijn eigen kleine kantjes een beetje aan het uitvergroten ben, weet ik niet of ik dat als een compliment of als een belediging moet opvatten :-).
Ook de omgeving klopt met de tijdsgeest van John Dee: het Huis Happaert is een 16de eeuwse verborgen parel, midden in de drukke binnenstad. Het was ridder en burgemeester Jan Happaert die rond 1520 de eerste stenen liet stapelen. Antwerpen was toen nog het centrum van de wereld (de Antwerpenaars vinden dat dat nog altijd het geval is). Tijdens de hele gouden eeuw waren de Happaerts de meesters van de Antwerpse binnenstad en was het huis Happaert dus het middelpunt van de wereld. :-)
“Gozalajo nikeëvu ugworapon prajumdol ...” Het klinkt best wel creepy, tot we door de omstaanders vakkundig worden neergemept. Toen we zochten naar iets dat griezelig genoeg klonk en dat we allemaal konden onthouden, dacht ik aan die krachtwoorden die exotisch en buitenwerelds klinken. Precies wat we nodig hadden. En een win win voor iedereen want de achterliggende Arcadia-sigils kregen er meteen een extra lading energie bij! Blessed be!
Reacties