Pathworking – Hekate in de onderwereld

Deze pathworking is geschreven door David Rankine voor het boek “Hekate Keys to the Crossroads”. Sorita d’Este heeft deze visualisatie ter beschikking gesteld van eenieder die er persoonlijk of met de coven mee wil werken. 

Het boek “Hekate Keys to the Crossroads” is verkrijgbaar via http://avaloniabooks.co.uk/catalogue/hellenismos/hekate-keys-to-the-crossroads

Zorg dat je comfortabel zit, sluit je ogen en ontspan. Zoek een comfortabel ademritme. Zie jezelf zitten in deze ruimte. Hou dit beeld vast voor je geestesoog zodat je jezelf duidelijk en helder kan zien terwijl je hier in deze ruimte zit. Wees jezelf bewust van de muren rond je, de vloer onder je en het plafond boven je. Terwijl je jezelf ziet zitten, zie je witte mist die de kamer binnen begint te rollen. De mist wordt dikker en dikker tot overal om je heen witte mist hangt. Je bent volledig omringd door witte mist.

De mist begint op te trekken en vervaagt. Je ziet dat je op een rotsig terrein staat, voor de ingang van een grot. Links van de ingang van de grot staat een  taxusboom. Rechts van de ingang staat een wit standbeeld van Hekate, met een toorts in haar linkerhand. De rechterhand van het beeld wijst naar de taxusboom.

Terwijl je om je heen kijkt, stapt een mooi jong meisje uit de grot. Ze heeft bruin haar en bruine ogen en draagt een witte tuniek. Ze geeft je twee zilveren munten. Het zijn obuli om de veerman mee te betalen, realiseer je je. Ze wijst naar de taxus en zegt dat je een takje van de boom moet plukken. Als je Kerberus tegenkomt, moet je het takje taxus voor je mond houden en er doorheen blazen in zijn neusgaten om hem te kalmeren.

Je dankt het meisje en ze maakt een gebaar naar de ingang van de grot en vertelt je dat dit is waar je reis je naartoe zal leiden, naar beneden in de onderwereld. Je loopt langs haar de grot in. De grot is verlicht met toortsen en je ziet dat hij een twintigtal meter verder versmalt tot een tunnel. Je loopt verder naar de tunnel. De tunnel is verlicht met toortsen en helt lichtjes naar beneden. Je loopt verder en je merkt dat de helling van de tunnel steiler wordt.

Na een tijdje hoor je het geluid van stromend water voor je. Het klinkt als het ruisen van een rivier. De tunnel geeft uit op een gigantische grot, met een enorme rivier die er doorheen stroomt. Als je naar de andere kant van de grot kijkt, kan je nog net de andere oever zien doorheen de mist die boven het water hangt. Terwijl je daar staat aan de oever, verschijnt in de mist een boot, die naar de oever wordt gestuurd door een figuur in een zwarte kapmantel. De boot legt aan bij de plek waar je staat en de grote figuur in de zwarte kapmantel strekt zwijgend zijn hand uit. Je kan zijn gezicht niet zien in de schaduw van zijn mantel, maar je weet dat dit Chiron is, de veerman, en je legt een zilveren obulus in zijn hand terwijl je in de boot stapt.

Zonder geluid leidt hij de boot over het water. Tijdens de overtocht kijk je door de lichte mist in het water. Daar zie je vage figuren drijven en je weet dat dit de zielen zijn van diegenen die naar hier kwamen zonder munt om de veerman te betalen en die de Styx niet kunnen oversteken om hun reis verder te zetten. Je kijkt weer op en je ziet dat je de andere oever van de rivier hebt bereikt. Als de boot stopt, bedank je Chiron maar hij antwoordt niet. Je stapt uit de boot, op de oever. Verderop zie je een gat in de rotswand. Daar vertrekt een tunnel die ook verlicht is met toortsen, maar deze tunnel heeft een vlakke vloer die niet helt.

Je loopt door de tunnel, maar toch met een zeker aarzeling, want je hoort verderop luid blaffen. Het klinkt als het blaffen van een heleboel woeste honden. Toch blijf je verder stappen en al gauw kom je uit in een andere grot. Aan de andere kant zie je nog een tunnel, maar voor de ingang staat een enorme zwarte hond met drie koppen die naar je gromt en blaft met al zijn drie koppen. Je ziet dat hij een ketting om zijn middelste nek draagt en dat de ketting is vastgemaakt aan een ring in de rotswand. Gerustgesteld hou je het takje taxus voor je mond.

De middelste kop van de hond komt gevaarlijk naar beneden gesnapt, maar je ademt uit doorheen het taxustakje in de neusgaten van de hond, die onmiddellijk kalmeert en stopt met blaffen. Hij lijkt helemaal niet meer in je geïnteresseerd en je haast je langs hem heen, de tunnel in. Deze tunnel is maar kort en al snel sta je in een enorme grot. De grot is zo hoog dat je het plafond van de grot niet kan zien. De wanden van de grot zijn bedekt met prachtige glinsterende  kristallen in alle kleuren. In het midden van de grot staat een marmeren altaar met een zilveren schaal waarin een blauw vuur brandt. Het licht van de vlam wordt overal in de grot door de kristallen weerkaatst en de grot is gevuld met een regenboog van licht.

Je loopt naar het marmeren altaar toe maar als je dichterbij komt, verdwijnt het en daar staat de prachtige verschijning van Hekate. Ze draagt een simpele witte tuniek en heeft een zilveren band in haar haar, dat glinstert van de diamanten die stralen als sterren. Misschien zijn het ook wel sterren. Een gordel met een ring sleutels hangt rond haar middel. Ook al zijn het altaar en het vuur verdwenen, toch is de grot nog steeds gevuld met alle kleuren van de regenboog die door de kristallen worden weerkaatst.

Hekate glimlacht naar je en wijst naar de rotswand achter haar. Tussen de kristallen kan je een simpele spiegel zien hangen. Hekate’s stem volgt je terwijl je naar de spiegel toe loopt: “Dit is een spiegel van visioenen. Je kan er het verleden, de toekomst, andere tijden en andere levens in zien. Het is aan jou om te weten wat je wil zien in de spiegel en te kijken welke geheimen hij je zal tonen.” Je staart een tijd in de spiegel en stelt een vraag waar je het antwoord op wil zien. Je probeert de beelden in de spiegel op te roepen die je moet zien.

...

Na een tijdje vertelt Hekate je dat het tijd is om te vertrekken. Je draait je naar haar toe om haar te bedanken met een geschenk. Dan besef je dat je geen geschenk voor haar hebt: in je hand ligt de zilveren munt die je nodig hebt om de Styx opnieuw over te steken. In je andere hand heb je het takje taxus dat je waarschijnlijk ook opnieuw nodig zal hebben. Als je naar Hekate kijkt, zie je hoe haar lippen zich omhoog krullen. Ze is zich bewust van je dilemma. “Het beste geschenk dat je mij kan geven is om mijn wegen te volgen en de mysteriën verder door te geven, om ervoor te zorgen dat alles wat je doet magisch is en om de wereld een betere plek te maken door je daden.”

Je belooft haar dat je dat zal doen. Dan bedank je Hekate en met een laatste blik op de godin loop je naar de tunnel waardoor je naar binnen bent gekomen. Je loopt door de tunnel naar de grot waar Kerberus nu op de grond ligt. Hij heeft geen aandacht voor je als je zo snel als je kan langs hem heen loopt, de volgende tunnel in, naar de oever van de Styx. De stille figuur van Chiron wacht al op je in zijn boot om je terug mee te nemen naar de andere oever. Als je in de boot stapt, houdt hij zijn hand op en je geeft hem de tweede obulus.

Chiron leidt de boot naar de andere kant van de rivier. Je stapt uit en bedankt hem voor zijn diensten, maar hij negeert je en leidt zijn boot weer weg, de mist in. Je haalt je schouders op en begint te lopen, de tunnel in, steil naar omhoog, naar de oppervlakte. Terwijl je naar boven stapt, wordt de helling minder steil en al snel is de bodem vlak  en sta je weer in de grot die naar buiten leidt. Je loopt naar buiten en kijkt naar de taxus aan je rechterzijde. Je loopt naar de boom en houdt het takje tegen de tak waar je het had afgeplukt. Het takje versmelt met de tak en het lijkt alsof het nooit is weggeweest. Je draait je weer om naar de grot, en je ziet dat het beeld van Hekate nu niet meer naar de taxus wijst maar in beide handen een toorts draagt.

Terwijl je naar de schoonheid van het beeld kijkt en bedenkt hoe levensecht het is, zie je een witte mist over de grond rollen. De mist wordt dikker en dikker, tot je helemaal omring bent met dikke, witte mist. Je kan de ingang van de grot en de taxus niet meer zien en ook het beeld is in de mist verdwenen. Overal om je heen zie je alleen maar witte mist. Als de mist terug optrekt, zie je de muren  rond je, het plafond boven je en de vloer onder je. Je wordt je opnieuw bewust van jezelf in deze ruimte. Je bent terug van je reis om Hekate te ontmoeten in de onderwereld. Open je ogen als je er klaar voor bent. Noteer je ervaringen in je magisch dagboek. 

Meer info: http://hekatecovenant.com/about-hekate/

Pathworking naar Hekate: https://sorita.wordpress.com/2011/07/25/hekate-in-the-underworld-pathworking/