Badderen
Al de hele tijd speelde het door mijn hoofd: ik had zin om nog eens echt lekker languit een bad te pakken. In een verhuisdoos die al lang over tijd was, had ik een tube badparels gevonden. Glanzend paars lagen ze op me te wachten, met de belofte van een heerlijk geurend bad. De laatste keer dat we waren samengekomen met de coven, hadden we als huistaak meegekregen om een echt bad te nemen en daarvan te genieten. Dat was het duwtje dat ik nodig had en dus liet ik vol plezierige verwachting het water lopen.
Als mijn liefste een douche neemt, staat hij binnen de tien minuten zijn haren droog te wrijven met een handdoek. Als ik onder de douche sta, staat de tijd als het ware stil. Baden of douchen is voor mij dan ook niet alleen maar louter een functionele handeling. Baden is voor mij eigenlijk altijd een soort van grote schoonmaak in mijn hoofd. Je wast niet alleen de buitenkant maar ook de binnenkant. Het valt me trouwens op dat de plekken waar ik hele conversaties tegen mezelf voer mijn auto en de douche zijn. Mijn beste ideeën komen van onder de douche of van in de auto. De grootste beslissingen in mijn leven kregen daar vorm...
De eerste dag dat ik bij mijn liefste in Antwerpen introk, nam ik meteen een bad. Ik denk dat het mijn manier was om mij het huis als het ware eigen te maken. Nu ik er een bad had genomen, kon ik mij er thuis voelen. Ik had bij wijze van spreken mijn territorium gemarkeerd. :-) Na uren badderen kwam ik relax in mijn badjas uit de badkamer, een badhanddoek torenhoog om mijn hoofd gebonden. Ik liep pardoes tegen een vrouw. Ook al zou je denken dat ik me kwetsbaar zou voelen, op de ene of de andere manier gaf het feit dat ik de afgelopen uren in zijn bad had gelegen me een soort van kracht en dus voelde ik me helemaal niet opgelaten. Ik hoorde hier thuis. Later leerde ik de vrouw beter kennen: het was Barts ex en ze is die eerste indruk van mij nooit vergeten :-)
In 1992 ging ik alleen wonen en ik weet nog hoe geweldig ik het vond dat ik vanaf nu zou beschikken over een ligbad. Dat studiootje was piepklein, maar het had wel een bad. Een echt ligbad! De plastieken namaaktegels boven het bad waren spuuglelijk, maar dat kon me niks schelen. Thuis hadden we ook een bad, maar zolang ik me kan herinneren had dat in een gigantische kartonnen doos gestaan in de ruimte die ooit de grote badkamer moest worden maar dat nooit werd. We behielpen ons met een douche in de kinderbadkamer. Die was toen best OK. Hij beschikte over aparte sproeiers en een massagedoucheknop en dat in een tijd waarin een douchecabine zelf al iets exotisch was...
En toen had ik dus een bad. Uuuuren lag ik in het warme water, meestal in gezelschap van een boek, de handen net boven het warme water, de handdoek binnen handbereik (en soms ook wel een glaasje bubbels :-)). Als het water begon af te koelen, trok ik de stop even uit om daarna de kraan weer open te zetten om het bad weer bij te vullen met gloeiend heet water. Mijn bed en mijn bad waren toen mijn favoriete plekken, en niet noodzakelijk in die volgorde. Het waren de plekken waar ik letterlijk bloot ging en waar ik helemaal tot rust kon komen. Heerlijk!
Toen Kaat geboren werd, was het uit met de zondagnamiddagen in het water. Op het bad kwam een luiertafel en vanaf nu werd er gedoucht. En om de ene of de andere reden is dat altijd zo gebleven. Tot nu. Ik vertelde mijn liefste dat ik in bad ging, zodat hij wist waar ik de komende uren uithing :-), trok de badkamerdeur achter me dicht en draaide de kraan open. Gewoon al het geluid van het stromende water zorgde ervoor dat ik goedgezind werd en zin had om te gaan neuriën. Ik legde de handdoek klaar op de rand, dropte drie badparels in het stromende water (als je iets doet, moet je het goed doen, zei mijn moeder altijd), en stapte voorzichtig in de kuip. Het water was gloeiend heet, precies zoals ik het graag had. De parels dansten rondjes in het water. Heel langzaam liet ik me zakken in het water, zodat mijn lijf de tijd had om te wennen aan de schroeiende temperatuur. Ik wiebelde op en neer om het water overal op mijn lijf te voelen. Ik dook onder water om mijn haar weg te laten waaieren, om daarna proestend weer boven te komen. Ik zuchtte van plezier, dit was hemels!
Genietend sloeg ik mijn boek open: "We bought a zoo" van Benjamin Mee, over een man die met zijn familie een in verval geraakte zoo koopt in Dartmoor, en begon te lezen. Ik las het boek helemaal uit en vroeg me toen af hoe laat het eigenlijk wel was. Het water was nog steeds warm, ik had nog geen water moeten bijvullen. Het was 1u30 's nachts :-) Ik had drie uur in het water gelegen en ik had er geen seconde spijt van.
Als mijn liefste een douche neemt, staat hij binnen de tien minuten zijn haren droog te wrijven met een handdoek. Als ik onder de douche sta, staat de tijd als het ware stil. Baden of douchen is voor mij dan ook niet alleen maar louter een functionele handeling. Baden is voor mij eigenlijk altijd een soort van grote schoonmaak in mijn hoofd. Je wast niet alleen de buitenkant maar ook de binnenkant. Het valt me trouwens op dat de plekken waar ik hele conversaties tegen mezelf voer mijn auto en de douche zijn. Mijn beste ideeën komen van onder de douche of van in de auto. De grootste beslissingen in mijn leven kregen daar vorm...
De eerste dag dat ik bij mijn liefste in Antwerpen introk, nam ik meteen een bad. Ik denk dat het mijn manier was om mij het huis als het ware eigen te maken. Nu ik er een bad had genomen, kon ik mij er thuis voelen. Ik had bij wijze van spreken mijn territorium gemarkeerd. :-) Na uren badderen kwam ik relax in mijn badjas uit de badkamer, een badhanddoek torenhoog om mijn hoofd gebonden. Ik liep pardoes tegen een vrouw. Ook al zou je denken dat ik me kwetsbaar zou voelen, op de ene of de andere manier gaf het feit dat ik de afgelopen uren in zijn bad had gelegen me een soort van kracht en dus voelde ik me helemaal niet opgelaten. Ik hoorde hier thuis. Later leerde ik de vrouw beter kennen: het was Barts ex en ze is die eerste indruk van mij nooit vergeten :-)
In 1992 ging ik alleen wonen en ik weet nog hoe geweldig ik het vond dat ik vanaf nu zou beschikken over een ligbad. Dat studiootje was piepklein, maar het had wel een bad. Een echt ligbad! De plastieken namaaktegels boven het bad waren spuuglelijk, maar dat kon me niks schelen. Thuis hadden we ook een bad, maar zolang ik me kan herinneren had dat in een gigantische kartonnen doos gestaan in de ruimte die ooit de grote badkamer moest worden maar dat nooit werd. We behielpen ons met een douche in de kinderbadkamer. Die was toen best OK. Hij beschikte over aparte sproeiers en een massagedoucheknop en dat in een tijd waarin een douchecabine zelf al iets exotisch was...
En toen had ik dus een bad. Uuuuren lag ik in het warme water, meestal in gezelschap van een boek, de handen net boven het warme water, de handdoek binnen handbereik (en soms ook wel een glaasje bubbels :-)). Als het water begon af te koelen, trok ik de stop even uit om daarna de kraan weer open te zetten om het bad weer bij te vullen met gloeiend heet water. Mijn bed en mijn bad waren toen mijn favoriete plekken, en niet noodzakelijk in die volgorde. Het waren de plekken waar ik letterlijk bloot ging en waar ik helemaal tot rust kon komen. Heerlijk!
Toen Kaat geboren werd, was het uit met de zondagnamiddagen in het water. Op het bad kwam een luiertafel en vanaf nu werd er gedoucht. En om de ene of de andere reden is dat altijd zo gebleven. Tot nu. Ik vertelde mijn liefste dat ik in bad ging, zodat hij wist waar ik de komende uren uithing :-), trok de badkamerdeur achter me dicht en draaide de kraan open. Gewoon al het geluid van het stromende water zorgde ervoor dat ik goedgezind werd en zin had om te gaan neuriën. Ik legde de handdoek klaar op de rand, dropte drie badparels in het stromende water (als je iets doet, moet je het goed doen, zei mijn moeder altijd), en stapte voorzichtig in de kuip. Het water was gloeiend heet, precies zoals ik het graag had. De parels dansten rondjes in het water. Heel langzaam liet ik me zakken in het water, zodat mijn lijf de tijd had om te wennen aan de schroeiende temperatuur. Ik wiebelde op en neer om het water overal op mijn lijf te voelen. Ik dook onder water om mijn haar weg te laten waaieren, om daarna proestend weer boven te komen. Ik zuchtte van plezier, dit was hemels!
Genietend sloeg ik mijn boek open: "We bought a zoo" van Benjamin Mee, over een man die met zijn familie een in verval geraakte zoo koopt in Dartmoor, en begon te lezen. Ik las het boek helemaal uit en vroeg me toen af hoe laat het eigenlijk wel was. Het water was nog steeds warm, ik had nog geen water moeten bijvullen. Het was 1u30 's nachts :-) Ik had drie uur in het water gelegen en ik had er geen seconde spijt van.
Reacties