Spiegeltje spiegeltje aan de wand (AmmaDevi)
De stem van Vesa vertelt ons dat we op een veilige plek staan. Dat kan een tempel zijn, maar ook gewoon een kamer in ons huis of een tuin. Ik sta helemaal naakt in een cirkel met een grote rechtopstaande steen in het midden. Rond de steen is een cirkelvormig draaiend labyrint gelegd met witte keitjes. Als je die lijn van witte steentjes volgt loop je verder en verder naar het midden, tot je tegen de steen staat.
In het noorden moet een altaar staan, mooi versierd, met daarop een altaarkaars en vier kaarsen voor de elementen. Ik zie alleen de grote rechtopstaande steen, die hoog de hemel in rijst. De kaarsen staan op de grond, aan de voet van de steen. Ze branden duidelijk al een tijdje want ze zijn al flink opgebrand. Naast de kaarsen liggen vier magische voorwerpen, zegt Vesa ons. Ik zie het kleine rammetje aan het leren koordje dat ik bij een vorige gelegenheid van Brigandhu heb gekregen. Ik weet dat de andere voorwerpen er ook liggen, maar hoe ik ook mijn best doe om ze te zien, het lukt me niet.
Ik pak het rammetje en hou het in mijn hand. Met het rammetje in mijn hand loop ik rond de steen om de cirkel te trekken. De elementen zijn er ook. Ik zie ze staan, net binnen de cirkel. Die ziet er uit als een soort van sneeuwbol, een blauwige lichtkoepel rond de steen. Mijn steenvriend is er, en de dame met de sleep van zee. De enige waarmee ik moeite heb is de vuurheer. Is het de jongeman met de vurige haren? Of is het iemand die ik nog nooit heb gezien? Ik kan het niet goed zien.
Ik zet me neer met mijn rug tegen de steen. Dat voelt goed. We moeten nadenken over drie dingen:
Mijn tweede favoriet is nog steeds het element vuur. Om de mond van de vuurheer - hij is het wel degelijk - ligt een grimmige trek.Vuur is gevaarlijk en om de ene of de andere reden is dat aantrekkelijk. Ik ben op mijn hoede voor het element vuur. Eigenlijk ben ik zelfs een beetje bang voor de vuurheer, maar de vuurjongen vind ik heel sexy. Als de vuurjongen er is, dan weet ik dat niks vaststaat en alles mogelijk is. Dat waanzinnige, onvoorspelbare van vuur vind ik heel aantrekkelijk. In het echte leven heb ik graag het gevoel dat ik alles onder controle heb en ik besef dat het aantrekkelijke van vuur net het weten is dat ik absoluut geen controle heb. Hoe tegenstrijdig dat ook klinkt ... Ik weet dat dat ook één van de redenen is waarom mijn liefste nog steeds mijn liefste is. Hij is de enige waar ik eigenlijk geen controle over heb (en eigenlijk ook niet over wil hebben), al denkt hij van wel ... :-)
Mijn favoriete jaarfeest is Beltain. Ik hou van de zomer, het gevoel van de zon op mijn vel. De winter kan mij absoluut gestolen worden, al word ik soms geraakt door de verstilde schoonheid van de natuur. Maar als ik moet kiezen, dan is het absoluut de zomer. Beltain is voor mij de start van de zomer, als de zon begint te klimmen. Het licht wordt ook helemaal anders, alles wordt vol kleur en warmte! Het lijkt wel alsof alles barst van leven, prachtig!
De godin, dat is een moeilijke. Logischerwijze zou je denken dat ik zou kiezen voor het moederaspect. Toch vind ik ook de oude wijze vrouw interessant. Als je ouder wordt, komt er een moment dat je afscheid moet nemen van mensen en dingen. Dat is zeer confronterend, maar daardoor juist louterend en definiërend. Je leert er van en daardoor groei je weer. Je vindt kennis over jezelf aan de hand van de dingen in je leven die je vaarwel moet zeggen omdat je ze niet meer kan of omdat ze verdwijnen uit je leven, en daardoor definieer je jezelf en kom je tot rust. Als moeder is dat net het omgekeerde. Je wordt bepaald door alles wat je juist wel hebt en kunt, door je relaties met de wereld om je heen. Je bent op je hoogtepunt als je een dik web rondom je hebt geweven, waarvan je later de draden één voor één moet los knippen.
Nadat we hierover hebben nagedacht, moeten we de elementen bedanken en de cirkel sluiten. De elementenwezens zijn er nog steeds, maar ze staan nu elk voor een gigantische poort. De elementen trekken zich terug en de deuren gaan traag dicht. De poorten zijn prachtig bewerkt en ze staan recht tegenover elkaar in een kruis. Ik heb ze nog nooit gezien, maar ik weet dat het de ingang naar de wereld van de elementen moet zijn. Als we een cirkel trekken, vragen we eigenlijk toestemming om in hun wereld te mogen werken, tussen onze wereld en de straalsfeer van de goden. De deuren zijn dicht, dus eigenlijk is onze cirkel ook al ontbonden, denk ik. Toch doe ik braaf wat Vesa zegt: ik pak een ander magisch voorwerp aan de voet van de steen en loop ermee rond de steen. Het is een dolk. Ik herinner me dat ik ooit van Brigandhu een soort van pijl heb gekregen die vierkantig was gesmeed, met fijn filigraanwerk. Deze dolk is net zo fijn bewerkt, met een vierkantige punt als lemmet, als een soort van reuzepijl. Het handvat is heel kunstig bewerkt. Ik weet zeker dat de dolk van Brigandhu komt, of is het de pijl die ik toen heb gekregen? Ik dacht dat die langer was. De andere twee magische voorwerpen kan ik nog steeds niet zien. Dan loop ik terug het spiraalpad af, helemaal terug naar de woonkamer van Vesa ...
Wat we zonet hebben gedaan is het creëren van een spiritueel ego. De visualisatie laat ons zien hoe we eruit zouden zien als we een priesteres zouden zijn van de godin. Het gewaad, de plek in kwestie, de magische voorwerpen, ... ze staan allemaal voor jouw relatie tot de andere wereld en de godin in kwestie. Het gewaad dat je in de visualisatie draagt, past het beste bij jouw godin. Mijn gewaad? Huh, welk gewaad? :-) Waarom verbaast het me niks dat Brigandhu niks opheeft met rituele gewaden en andere fluff? :-) De plek met het altaar is een veilige plek, maar die kan over de tijd veranderen. Het valt me op dat hier ook weer een labyrint is. De eerste keer dat ik Brigandhu zag, bevond ik me in de tuin met de zilveren appelboom. De tuin is ook een soort van labyrint rond die appelboom. Het midden van het labyrint is zo'n beetje als het einde van de regenboog, je moet blijven geloven en dan vind je de pot met goud (of de appel van kennis in mijn geval :-)). De magische voorwerpen zijn de voorwerpen waar je nu het best mee zou werken. Dat wordt wel moeilijk, want je rituele voorwerpen kan je dan wel in het echt zoeken en vinden (of maken of kopen), maar beide voorwerpen heb ik van Brigandhu gekregen en lijken me niet echt standaard te krijgen. Hmm ... Daar moet ik nog eens over nadenken. Idem dito voor het element en het jaarfeest. Met dit element werk je het best nu, al kan dat ook veranderen, en het jaarfeest in kwestie is jouw jaarfeest van het moment ... Tot slot, de faze van de godin staat voor de faze in je leven nu, de lessen die je al geleerd hebt.
Allez vooruit! Eigenlijk is de visualisatie dus een soort van spiegel die je jezelf voorhoudt en die je laat zien hoe je eruit zou moeten zien op dit moment. Ik moet denken aan de heks van Sneeuwwitje, die alle dagen in haar spiegel keek. Spiegeltje, spiegeltje aan de wand ... hier ben ik!
In het noorden moet een altaar staan, mooi versierd, met daarop een altaarkaars en vier kaarsen voor de elementen. Ik zie alleen de grote rechtopstaande steen, die hoog de hemel in rijst. De kaarsen staan op de grond, aan de voet van de steen. Ze branden duidelijk al een tijdje want ze zijn al flink opgebrand. Naast de kaarsen liggen vier magische voorwerpen, zegt Vesa ons. Ik zie het kleine rammetje aan het leren koordje dat ik bij een vorige gelegenheid van Brigandhu heb gekregen. Ik weet dat de andere voorwerpen er ook liggen, maar hoe ik ook mijn best doe om ze te zien, het lukt me niet.
Ik pak het rammetje en hou het in mijn hand. Met het rammetje in mijn hand loop ik rond de steen om de cirkel te trekken. De elementen zijn er ook. Ik zie ze staan, net binnen de cirkel. Die ziet er uit als een soort van sneeuwbol, een blauwige lichtkoepel rond de steen. Mijn steenvriend is er, en de dame met de sleep van zee. De enige waarmee ik moeite heb is de vuurheer. Is het de jongeman met de vurige haren? Of is het iemand die ik nog nooit heb gezien? Ik kan het niet goed zien.
Ik zet me neer met mijn rug tegen de steen. Dat voelt goed. We moeten nadenken over drie dingen:
- welk element spreekt ons het meest aan als je ze bekijkt;
- welk jaarfeest voelen we het best bij ons passen;
- welk aspect van de godin - maagd, moeder, wijze vrouw - past het beste bij ons en waarom.
Mijn tweede favoriet is nog steeds het element vuur. Om de mond van de vuurheer - hij is het wel degelijk - ligt een grimmige trek.Vuur is gevaarlijk en om de ene of de andere reden is dat aantrekkelijk. Ik ben op mijn hoede voor het element vuur. Eigenlijk ben ik zelfs een beetje bang voor de vuurheer, maar de vuurjongen vind ik heel sexy. Als de vuurjongen er is, dan weet ik dat niks vaststaat en alles mogelijk is. Dat waanzinnige, onvoorspelbare van vuur vind ik heel aantrekkelijk. In het echte leven heb ik graag het gevoel dat ik alles onder controle heb en ik besef dat het aantrekkelijke van vuur net het weten is dat ik absoluut geen controle heb. Hoe tegenstrijdig dat ook klinkt ... Ik weet dat dat ook één van de redenen is waarom mijn liefste nog steeds mijn liefste is. Hij is de enige waar ik eigenlijk geen controle over heb (en eigenlijk ook niet over wil hebben), al denkt hij van wel ... :-)
Mijn favoriete jaarfeest is Beltain. Ik hou van de zomer, het gevoel van de zon op mijn vel. De winter kan mij absoluut gestolen worden, al word ik soms geraakt door de verstilde schoonheid van de natuur. Maar als ik moet kiezen, dan is het absoluut de zomer. Beltain is voor mij de start van de zomer, als de zon begint te klimmen. Het licht wordt ook helemaal anders, alles wordt vol kleur en warmte! Het lijkt wel alsof alles barst van leven, prachtig!
De godin, dat is een moeilijke. Logischerwijze zou je denken dat ik zou kiezen voor het moederaspect. Toch vind ik ook de oude wijze vrouw interessant. Als je ouder wordt, komt er een moment dat je afscheid moet nemen van mensen en dingen. Dat is zeer confronterend, maar daardoor juist louterend en definiërend. Je leert er van en daardoor groei je weer. Je vindt kennis over jezelf aan de hand van de dingen in je leven die je vaarwel moet zeggen omdat je ze niet meer kan of omdat ze verdwijnen uit je leven, en daardoor definieer je jezelf en kom je tot rust. Als moeder is dat net het omgekeerde. Je wordt bepaald door alles wat je juist wel hebt en kunt, door je relaties met de wereld om je heen. Je bent op je hoogtepunt als je een dik web rondom je hebt geweven, waarvan je later de draden één voor één moet los knippen.
Nadat we hierover hebben nagedacht, moeten we de elementen bedanken en de cirkel sluiten. De elementenwezens zijn er nog steeds, maar ze staan nu elk voor een gigantische poort. De elementen trekken zich terug en de deuren gaan traag dicht. De poorten zijn prachtig bewerkt en ze staan recht tegenover elkaar in een kruis. Ik heb ze nog nooit gezien, maar ik weet dat het de ingang naar de wereld van de elementen moet zijn. Als we een cirkel trekken, vragen we eigenlijk toestemming om in hun wereld te mogen werken, tussen onze wereld en de straalsfeer van de goden. De deuren zijn dicht, dus eigenlijk is onze cirkel ook al ontbonden, denk ik. Toch doe ik braaf wat Vesa zegt: ik pak een ander magisch voorwerp aan de voet van de steen en loop ermee rond de steen. Het is een dolk. Ik herinner me dat ik ooit van Brigandhu een soort van pijl heb gekregen die vierkantig was gesmeed, met fijn filigraanwerk. Deze dolk is net zo fijn bewerkt, met een vierkantige punt als lemmet, als een soort van reuzepijl. Het handvat is heel kunstig bewerkt. Ik weet zeker dat de dolk van Brigandhu komt, of is het de pijl die ik toen heb gekregen? Ik dacht dat die langer was. De andere twee magische voorwerpen kan ik nog steeds niet zien. Dan loop ik terug het spiraalpad af, helemaal terug naar de woonkamer van Vesa ...
Wat we zonet hebben gedaan is het creëren van een spiritueel ego. De visualisatie laat ons zien hoe we eruit zouden zien als we een priesteres zouden zijn van de godin. Het gewaad, de plek in kwestie, de magische voorwerpen, ... ze staan allemaal voor jouw relatie tot de andere wereld en de godin in kwestie. Het gewaad dat je in de visualisatie draagt, past het beste bij jouw godin. Mijn gewaad? Huh, welk gewaad? :-) Waarom verbaast het me niks dat Brigandhu niks opheeft met rituele gewaden en andere fluff? :-) De plek met het altaar is een veilige plek, maar die kan over de tijd veranderen. Het valt me op dat hier ook weer een labyrint is. De eerste keer dat ik Brigandhu zag, bevond ik me in de tuin met de zilveren appelboom. De tuin is ook een soort van labyrint rond die appelboom. Het midden van het labyrint is zo'n beetje als het einde van de regenboog, je moet blijven geloven en dan vind je de pot met goud (of de appel van kennis in mijn geval :-)). De magische voorwerpen zijn de voorwerpen waar je nu het best mee zou werken. Dat wordt wel moeilijk, want je rituele voorwerpen kan je dan wel in het echt zoeken en vinden (of maken of kopen), maar beide voorwerpen heb ik van Brigandhu gekregen en lijken me niet echt standaard te krijgen. Hmm ... Daar moet ik nog eens over nadenken. Idem dito voor het element en het jaarfeest. Met dit element werk je het best nu, al kan dat ook veranderen, en het jaarfeest in kwestie is jouw jaarfeest van het moment ... Tot slot, de faze van de godin staat voor de faze in je leven nu, de lessen die je al geleerd hebt.
Allez vooruit! Eigenlijk is de visualisatie dus een soort van spiegel die je jezelf voorhoudt en die je laat zien hoe je eruit zou moeten zien op dit moment. Ik moet denken aan de heks van Sneeuwwitje, die alle dagen in haar spiegel keek. Spiegeltje, spiegeltje aan de wand ... hier ben ik!
Reacties