Wat is dat toch met die blauwe reuzenmadammen?!
De laatste keer dat ik met knikkende knieën en een verkrampte keel uit de bioscoop kwam, was nadat ik Schindler's List had gezien, en dat is al heel wat jaren geleden. Waar is de tijd dat ik één keer per week naar de cinema ging! Door de komst van de kinderen en een drukke job horen die dagen al lang tot het verleden. Deze week bleven de kleintjes echter een avondje bij de oma en de opa en gingen mijn liefste en ik nog eens ouderwets gezellig samen naar de film.
Avatar. Er is al heel wat inkt over die film gevloeid en de 3D effecten zijn inderdaad spectaculair geweldig, maar het was vooral de inhoud van de film die mij nogal emotioneel maakte. Ik had al gelezen dat er nogal wat controverse is over het zogeheten racistische en "koloniale" thema van de witte messiasfiguur die een achtergesteld bijna dierlijk gekleurd ras komt redden van de ondergang, maar dat is niet de film die ik heb gezien. Voor mij was dit een film van hoop, ook al lag de terug-naar-de-natuur boodschap er misschien een beetje te vingerdik op.
De wereld van Avatar is een wereld waarin alles verbonden is: de dieren, de planten en de Na'vi- mensen die er wonen. "Alles is energie," zegt het hoofdpersonage ergens, "en wij lenen daar alleen een beetje van." De voorouders van de Na'vi spelen ook een belangrijke rol in het spirituele leven van de Na'vi. Ze worden vereerd in een soort van zielenboom die een centrale plaats inneemt in hun maatschappij. Ze hebben ook een Godin die allesomvattend is. "Zij kiest geen kant, zij zorgt enkel voor de balans." Het klonk heel erg sjamanistisch en absoluut herkenbaar voor iemand die wel eens wat spirituele dingen placht te doen :-)
De film leek alleszins één grote vorm van synchroniciteit voor mij, alsof het een bevestiging was van alles waar ik in geloof. Toen ik de zaal uitkwam, voelde ik me alsof ik door de mangel was gehaald en ik had zin om een potje te janken, net als na PaGE2008.
Avatar. Er is al heel wat inkt over die film gevloeid en de 3D effecten zijn inderdaad spectaculair geweldig, maar het was vooral de inhoud van de film die mij nogal emotioneel maakte. Ik had al gelezen dat er nogal wat controverse is over het zogeheten racistische en "koloniale" thema van de witte messiasfiguur die een achtergesteld bijna dierlijk gekleurd ras komt redden van de ondergang, maar dat is niet de film die ik heb gezien. Voor mij was dit een film van hoop, ook al lag de terug-naar-de-natuur boodschap er misschien een beetje te vingerdik op.
De wereld van Avatar is een wereld waarin alles verbonden is: de dieren, de planten en de Na'vi- mensen die er wonen. "Alles is energie," zegt het hoofdpersonage ergens, "en wij lenen daar alleen een beetje van." De voorouders van de Na'vi spelen ook een belangrijke rol in het spirituele leven van de Na'vi. Ze worden vereerd in een soort van zielenboom die een centrale plaats inneemt in hun maatschappij. Ze hebben ook een Godin die allesomvattend is. "Zij kiest geen kant, zij zorgt enkel voor de balans." Het klonk heel erg sjamanistisch en absoluut herkenbaar voor iemand die wel eens wat spirituele dingen placht te doen :-)
De film leek alleszins één grote vorm van synchroniciteit voor mij, alsof het een bevestiging was van alles waar ik in geloof. Toen ik de zaal uitkwam, voelde ik me alsof ik door de mangel was gehaald en ik had zin om een potje te janken, net als na PaGE2008.
Reacties