Webmaidens Grimoire

Als je iets zou kunnen doen voordat je sterft, wat zou je dan doen? Dat was de vraag die Ben Nemtin, oprichter van The Buried Life en keynote spreker op de conferentie waar ik de regie van deed, het publiek stelde aan het begin van zijn keynote. Het gebeurt niet elke dag dat ik even gefascineerd aan het luisteren ben naar één van de sprekers op een event als het publiek in de zaal, maar dat was deze keer zeker het geval. Is het nu omdat ik ondertussen al wat ouder aan het worden ben dat dit onderwerp mij zo triggerde?  The Buried Life is een organisatie die werd opgestart door vier Canadese jonge gasten, die zichzelf diezelfde vraag stelden. De vier vrienden – Ben Nemtin, Dave Lingwood, Jonnie Penn en Duncan Penn – waren hun dagelijkse leven beu en wilden iets anders. Ze maakten een gezamenlijke lijst van 100 dingen die ze wilden doen – de zotste en wildste ideeën eerst –, leenden een aftandse mobilhome en trokken veertien dagen de wijde wereld in om een aantal van de dingen op die buc

21 juni is niet alleen het begin van de zomer, zoals we dat hebben geleerd in de lagere school, maar staat ook bekend als de ‘zomerzonnewende’ of ‘midzomer’, de langste dag van het jaar. Die langste dag van het jaar had verschillende betekenissen: vreugde, kracht, overvloed, (magische) wensen en de natuurlijke kracht van de zon die op deze dag extra lang schijnt. In veel landen werden vroeger midzomervuren of vreugdevuren aangestoken op de heuvels om zo dichter te zijn bij de kracht van de zon die op deze dag langer zichtbaar en voelbaar is.  Midzomer is ook de dag waarop de sluier tussen onze wereld en de wereld van de natuurwezens en elfen dunner is dan anders. Het is dus het moment om bepaalde wensen in vervulling te zien gaan. Bij Arcadia hebben we de jaarlijkse traditie om op midzomer samen te komen op de Konijnenwei, een natuurpark aan de rand van het stadscentrum van Antwerpen, waar de kinderen niet alleen kunnen komen ravotten onder het toeziend oog van hun mama’s, maar waar oo

Op 21 juni mogen we eindelijk het blad van de lente omslaan en goedgezind de zomer in wandelen (ook al lijkt het alsof we dit jaar de lente hebben overgeslagen). Heksen en andere pagan tradities vieren dan de zomerzonnewende. De meesten onder ons hebben geleerd dat er acht van die Keltische jaarfeesten zijn, die samen het wiel van het jaar vormen. Eén van die feesten is Litha of midzomer. Nochtans is Litha helemaal geen Keltisch feest en is er ook geen enkel bewijs dat de Kelten dit feest überhaupt vierden. Over de Kelten weten we sowieso bijna niks, tenzij het werd opgeschreven door Julius Caesar of door monniken, en beide schreven met een gekleurde bril … Wat we wel weten is dat die oude volkeren afhankelijk waren van het land voor hun overleven (het verschil tussen een goede en een slechte oogst kon het verschil zijn tussen leven en dood) en daarom het jaar verdeelden in twee helften gebaseerd op de zon en de vruchtbaarheid die zij bracht,  een lichte helft en een donkere helft. Vro

Als er één kruid is dat met midzomer wordt geassocieerd, dan is het wel Sint-Janskruid (Hypericum perforatum). Zijn Latijnse naam verwijst naar de Griekse god Hyperion, vader van de zon in de Griekse mythologie, en naar de kleine gaatjes die je op de bladeren van de plant ziet en die vol etherische olie zitten. Daar komt ook zijn Franse naam, Millepertuis, vandaan. Sint-Janskruid is een doorlevende plant die je overal in Europa vindt en die goed gedeit in bermen, langs spoorwegen en op verlaten terreinen. Hij bloeit van juni tot september. Zijn gele bloemetjes staan nu overal in bloei, alsof de zon overal kleine copietjes van zichzelf over de aarde heeft uitgestrooid. De naam van het kruid komt niet uit de lucht gevallen, want rond deze tijd wordt Sint-Jan (letterlijk dus :-)) in de bloemetjes gezet: op 24 juni wordt Sint-Jan gevierd. Rond midzomer dus, als de zon op zijn maximale kracht staat en de actieve stoffen in de plant ook het sterkst zijn. Sint-Janskruid wordt al eeuwenlang ge

Als je in de populaire cultuur heksen tegenkomt, dan gaat het meestal om kwaadaardige figuren die bezig zijn met zwarte magie en onschuldige mensen (letterlijk) de duvel aandoen. Maar tussen zwarte magie en zwarte magie ligt een wereld van verschil. Want zwarte magie wordt soms alleen maar zo genoemd omdat het gaat om magie die dingen kapot wil maken, maar wàt er kapot gemaakt of ontbonden moet worden, dat wordt er niet bijgezegd. Een voorbeeld van iets dat 100% zeker thuishoort in de zwarte magie is de zogenaamde doodolie. Dat klinkt luguber maar het woordje “dood” staat hier vooral voor het doen verdwijnen van iets of iemand. Dat kan een vervelende gewoonte of verslaving zijn zoals roken of gokken, maar ook personen waarvan je wil dat die je gerust laten. Het gaat om het stoppen van iets of iemand, wie of wat het ook is, om de intentie om iets of iemand uit je leven weg te krijgen of uit het leven van iemand anders. Niet om wraak te nemen maar wel om mensen die anderen kwaad doen of

Afgelopen weekend verpoosden mijn liefste en ik weer een tijdje in Raetsburg, de fictieve stad uit de steampunk-LARP Aether , waar altijd vanalles verkeerd lijkt te lopen. Mijn liefste speelt er een gerespecteerde psychiater en ik een excentrieke barones, geïnteresseerd in snelle wagens, speciale gevallen met een hoek af en bizarre occulte verschijnselen. Eén van die verschijnselen afgelopen weekend was een medium dat geen medium wilde zijn en niet wist hoe zich te wapenen tegen de dringende boodschappen van de andere zijde. Toen ze zich liet gaan in één lange paniekaanval spurtten we naar haar toe om haar te helpen. En daar stonden we dan in ons kringetje, de helft échte heksen die deden alsof. :-) Toen ik dat monkelend opmerkte tegen één van de andere “echte” heksen, moest die daar ook mee lachen. “Het straffe is dat die fake cirkels eigenlijk wel the real thing zijn, die energie jong!”. Hij had helemaal gelijk. Dat gebeurt dus wel vaker, zo’n LARP waar je plots echt de elementen sta