Maannacht

Ik zeg al een hele poos dat we terug meer zouden moeten gaan wandelen. Dat zou twee vliegen in één klap zijn: meer beweging en dus goed voor je lichamelijke conditie én meer natuur en dus goed voor je psychologische conditie. Ik had mezelf zelfs al geabonneerd op Routen en een wandelapp gedownload met interessante suggesties voor wandelingen groot en klein hier in de buurt, maar natuurlijk was daar nog niets van in huis gekomen. Toen ik in het magazine van Natuurpunt las ik over Maannacht, een vollemaanwandeling met een filosofisch tintje georganiseerd door Natuurpunt Tienen,   wist ik dat dit het moment was om de koe bij de horens te vatten. Een wandeling bij volle maan, dat zou zelfs de kinderen wel kunnen aanspreken dacht ik. En dus schreef ik ons in om te gaan wandelen.

Het was ondertussen al de vijfde keer dat Natuurpunt Tienen haar Maannacht organiseerde. Het concept is al die tijd hetzelfde gebleven: een niet-begeleide wandeling van 13,5 km langsheen de velden, in kleine groepjes van maximum 10 personen, met een wegbeschrijving (bolleke-pijl). Elk kwartier vanaf 18u30 vertrokken er groepjes en omdat wij een uur moesten rijden vanuit Antwerpen vertrokken wij pas om 20u45. 

Het was een fijne verrassing om in Tienen verwelkomd te worden door F., een VRT-collega. Ik had zijn naam al gezien en vroeg het me al af, want hij heet niet bepaald Bart Janssens :-) Blijkbaar is hij een enthousiast sterrenkijker en dus was zo’n vollemaanwandeling helemaal zijn ding. Met een beetje geluk konden we zelfs méér manen zien, zei hij, want de hemel was zo helder deze nacht dat Jupiter en haar manen misschien met het blote oog te zien waren. Ik was benieuwd.

Wij waren het laatste groepje dat vertrok, gewoon wij viertjes. Dat maakte het een echt familieuitje! Tel daarbij de volle maan en het werd een bijzonder uitje. Wandelen bij volle maan is sowieso al een speciale belevenis: de maan lijkt plots dichtbij en geeft met haar zachte licht een heel ander gezicht aan het landschap.

We wandelden aan een gezwind tempo over veldwegeltjes en door holle wegen, langs bosranden, paardenweiden en boomgaarden vol fruit. Kaat las bij het licht van de volle maan probleemloos de “kaart” die we hadden gekregen, een wegbeschrijving die ons aan de hand van bolletjes en pijltjes vertelde hoe we moesten lopen, met onderweg vier stops waar we een kleine filosofische bespiegeling kregen over de maan en een tip moesten zoeken die ons zou wijzen naar de laatste stop. Die filosofische hersenspinsels die je even laten nadenken of stilstaan vond ik een heel fijne extra!

Post 1: De Mammoet

De mammoet is een universeel symbool van een verloren verleden.

Omdat wij, als mensen, ze hebben gezien,

Omdat wij, als mensen, ze hebben geschilderd, bejaagd en misschien vereerd,

Vormen ze een tastbare link met de geschiedenis van de aarde,

Ook al zijn ze voorgoed verdwenen.

Op een of andere manier, zo ook de maan.

Post 2: Overview effect

Van daaraf,

Vanaf de maan,

Lijkt internationale politiek zo kleinzielig.

Je wilt een politicus bij zijn nekvel pakken,

Hem 350.000 km wegsleuren,

En dan zeggen:

“Kijk daar nou, klootzak”

Post 3: Draagtijd

Hoe lang is de menselijke draagtijd? Dokters zullen zeggen 280 dagen (40 weken). Maar dat klopt niet helemaal. Dat is geteld vanaf de laatste menstruatie. Er zal nauwelijks iemand zijn die op die dag zwanger wordt. Je werd waarschijnlijk zwanger toen je ovuleerde, twee weken later. Dus de echte tijd om een complete baby te maken is 280 - 14 dagen = 266 dagen.

Hoe lang doet de maan over een complete cyclus van volle maan tot volle maan? Dat is gemiddeld 29,53 dagen. Negen van die cyclussen is 266 dagen. Het kost een baby ongeveer negen maancyclussen om zich in de baarmoeder te ontwikkelen.

Als je geboren bent bij volle maan ben je allicht ook verwekt bij volle maan.

Post 4: Melopee

En natuurlijk kon het prachtige gedicht van Paul Van Ostayen niet ontbreken! Als er één gedicht is die de sfeer van een volle maan weet te vatten, dan is het dat wel. Je hoort er gewoon de stilte van de nacht in, de enige geluiden die van de natuur om je heen en die die je zelf maakt. Net zoals tijdens onze wandeling ...

Onder de maan schuift de lange rivier

Over de lange rivier schuift moede de maan

Onder de maan op de lange rivier schuift de kano naar zee

Langs het hoogriet

Langs de laagwei

Schuift de kano naar zee

Schuift met de schuivende maan de kano naar zee

Zo zijn ze gezellen naar zee

De kano de maan en de man

Waarom schuiven de maan en de man getweeën gedwee naar zee

We staken bij de eerste stop het groepje voorbij dat een kwartiertje voor ons vertrokken was, en tegen het einde van de wandeling bijna nog een tweede groepje. We vonden alleszins sneller de vierde stop waar we voor ieder van ons een maankalendertje vonden.

Het was bijna middernacht toen we opnieuw aankwamen aan Pand 10, waar we ook vertrokken waren. Moe maar voldaan bestelden we nog een welverdiende pint. De wandeling had ons deugd gedaan, ook al deden onze voeten zeer en ging mijn oude-wijven-modus full tilt. Ik vroeg me af hoe hard het zou zijn om de volgende dag uit bed te geraken en de trap af te strompelen :-)