Wilde weelde (covenbijeenkomst Hagazussa)
Eventmanagers hebben zowiezo geen nine to five job maar het is zodanig hektisch deze dagen dat ik geen tijd heb om veel dingen voor te bereiden. Gelukkig is dat deze keer niet zo erg: het is bijna midzomer en dus tijd voor een nieuwe kruidenwis.
De vorige jaren zijn we daar telkens de natuur voor in getrokken, naar de Ekerse Putten of de Hobokense Polder, maar dit keer wil ik het wat korter bij huis proberen. We gaan naar de Konijnenwei, een braakliggend terrein tussen twee toegangswegen naar de stad, waar af en toe eens een circus zijn tenten optrekt en mensen hun hond uitlaten. Het is een beetje een vergeten wilde plek, een plek die tot mijn verbeelding spreekt …
We profiteren van het lekkere weer om er gewoon te voet naartoe te wandelen. In plaats van tien minuten doen we er een uur over: met veel zie-daars en oooohs stoppen we zo ongeveer om de halve meter om ons over nog een ontdekte schoonheid te buigen. Yza’s parate kruidenkennis leert ons welke schatten we hebben gevonden: de prachtige paarse bloemetjes van de vogelwikke, de tere witte avondskoekoeksbloemen, parmantige margrieten, heerlijk zoete witte dovenetel (die we niet alleen in ons boeket steken maar waarvan we toch ook een paar bloemetjes leegzuigen), de herkenbare groene bladeren van de bijvoet, de distellookalike van het zwart knoopskruid, de gele weelde van het Jacobskruiskruid, fluitenkruid met haar witte paraplubloemen, de uitgeschoten gele bloemetjes van de wilde rucola, de grote klit, duizendblad met zijn duizenden witroze bloemetjes, echte kamile, boerenwormkruid, zuring in alle vormen en maten, vlierbloesem en de gele staartjes van de wilde reseda, …. Te veel om op te noemen en het staat hier allemaal : we worden een beetje overweldigd door de overvloed aan wilde bloemen en kruiden die hier zomaar in de bermen groeien. 😊
Elk van ons plukken we een nieuwe kruidenwis, een prachtig veldboeket met de bloemen en kruiden die op de ene of de andere manier tot ons spreken, zoals het hoort met zeven, negen of twaalf kruiden, vol van de kracht van de zon, om ons tot de volgende midzomer bescherming te bieden. De wortels laten we uiteraard netjes staan. Dan staat deze wilde weelde ons hier volgend jaar opnieuw op te wachten.
Meer info:
http://webmaidensgrimoire.blogspot.com/2014/06/een-magische-kruidenwis.html
De vorige jaren zijn we daar telkens de natuur voor in getrokken, naar de Ekerse Putten of de Hobokense Polder, maar dit keer wil ik het wat korter bij huis proberen. We gaan naar de Konijnenwei, een braakliggend terrein tussen twee toegangswegen naar de stad, waar af en toe eens een circus zijn tenten optrekt en mensen hun hond uitlaten. Het is een beetje een vergeten wilde plek, een plek die tot mijn verbeelding spreekt …
We profiteren van het lekkere weer om er gewoon te voet naartoe te wandelen. In plaats van tien minuten doen we er een uur over: met veel zie-daars en oooohs stoppen we zo ongeveer om de halve meter om ons over nog een ontdekte schoonheid te buigen. Yza’s parate kruidenkennis leert ons welke schatten we hebben gevonden: de prachtige paarse bloemetjes van de vogelwikke, de tere witte avondskoekoeksbloemen, parmantige margrieten, heerlijk zoete witte dovenetel (die we niet alleen in ons boeket steken maar waarvan we toch ook een paar bloemetjes leegzuigen), de herkenbare groene bladeren van de bijvoet, de distellookalike van het zwart knoopskruid, de gele weelde van het Jacobskruiskruid, fluitenkruid met haar witte paraplubloemen, de uitgeschoten gele bloemetjes van de wilde rucola, de grote klit, duizendblad met zijn duizenden witroze bloemetjes, echte kamile, boerenwormkruid, zuring in alle vormen en maten, vlierbloesem en de gele staartjes van de wilde reseda, …. Te veel om op te noemen en het staat hier allemaal : we worden een beetje overweldigd door de overvloed aan wilde bloemen en kruiden die hier zomaar in de bermen groeien. 😊
Elk van ons plukken we een nieuwe kruidenwis, een prachtig veldboeket met de bloemen en kruiden die op de ene of de andere manier tot ons spreken, zoals het hoort met zeven, negen of twaalf kruiden, vol van de kracht van de zon, om ons tot de volgende midzomer bescherming te bieden. De wortels laten we uiteraard netjes staan. Dan staat deze wilde weelde ons hier volgend jaar opnieuw op te wachten.
Meer info:
http://webmaidensgrimoire.blogspot.com/2014/06/een-magische-kruidenwis.html
Reacties