Retrocool
We brengen de eindejaarsdagen door in Pousseaux, in het buitenverblijf van de schoonouders van Eirinn. Dat klinkt sjieker dan het is, want het comfort is even middeleeuws als de dikke muren van het château. Toch is dit een fantastische plek om even uit de ratrace te stappen: geen wifi, geen televisie, en de inrichting is heerlijk bohémien, vol onverwachte vondsten van rommelmarkten en brocanterieën. Ergens ter hoogte van Cambrai begint de radio te kraken en ik verzet hem naar de eerste post met goeie muziek: Les Rita Mitsouko! Niemand in onze vriendenkring die daar al van had gehoord behalve Eirinns echtgenoot en ik, wat toepasselijk dat we net naar hen onderweg zijn. “Et c’est la mort qui a assassiné Marcia!” Ik zing zachtjes mee, één oog op de weg en één oog op mijn liefste, die ligt te snurken in de passagierszetel. Het verlof is nu echt begonnen! Als Les Rita zijn uitgezongen op RTL, begint een praatprogramma, zoals de Fransen ze graag hebben, veel blah blah blah. Aan ...