Het feestje van Gyhldeptis
Orde scheppen in de chaos. Dat is wat Gyhldeptis doet. Tja ... Mijn schatje hangt waarschijnlijk hikkend in de zetel als ik hem vertel dat net ik die kaart trok :-) Volgens hem ben ik de verpersoonlijking van chaos, en ik moet toegeven dat hij een punt heeft. Maar waar anderen gillend gaan lopen van de stress, kijken mensen als ik de naderende storm in de ogen en zetten de hakken in het zand. En op de ene of de andere manier, krijgen we het voor elkaar, iets waar we soms zelf verbaasd over zijn.
Gyhldeptis is een woudgodin van de Tlingit en Haida indianen uit het Noordwesten van Amerika. Voor hen was ze het groene mos dat overal in de cederbomen hangt, maar ze is ook een madam die van aanpakken weet. Ik moet ook al grijnzen als ik haar verhaal lees: ze werd bekend door de organisatie van het feestje van het jaar :-)
Lang geleden maakte een wilde draaikolk iedereen het leven zuur. Hij kolkte zomaar in het wilde weg over het land, onderweg bossen opslokkend, schepen en mensen meesleurend. Iedereen had genoeg van die draaikolk maar niemand deed er iets aan. En dus vatte Gyhldeptis de koe bij de horens en nodigde iedereen uit voor een feestje. Iedereen van betekenis was welkom: het ijs, de bergen, de bossen. Ze kwamen allemaal en ze vonden het geweldig. Toen ze allemaal voldaan en goed gezind waren, vroeg Gyhldeptis hen of zij het ook zo op hun heupen kregen van die draaikolk. Iedereen was het met haar eens dat de draaikolk een pest was. Waarom doen we er dan niks aan, vroeg Gyhldeptis. Ze was er zeker van dat die draaikolk een prettig riviertje kon worden, een glinsterend meertje waar de dieren zouden kunnen komen drinken en de mensen zouden kunnen komen vissen, op voorwaarde dat iedereen samen zou werken. En zo gebeurde... Straffe madam, die Gyhldeptis, en een prima event producer! :-)
En nu komt ze haar boodschap ook bij mij brengen. Volgens het boekje staat ze voor synthese, voor het samenbrengen van alles in één uitgepuurde en heldere rode draad die doorheen je verhaal is geweven. En voor keuzes maken, dingen weggooien en andere bewust koesteren, tegenstrijdigheden met elkaar verzoenen en zo heel worden. Het credo één vogel in de hand versus tien in de lucht, weet je wel?
Daar moet ik toch even over nadenken, want er zijn wel meer dingen in mijn leven die wel wat van Gyhldeptis' mojo kunnen gebruiken. Zoals wat ik wil aanvangen met mijn leven, bijvoorbeeld. Events organiseren is top maar wil ik dat wel tot mijn vijfenzestigste doen? En wat met dat onbevredigde gevoel dat me soms bekruipt als ik nog maar eens een eventdossier uit mijn mouw heb geschud... Maar op de ene of de andere manier, weet ik dat het niet gaat om mijn professionele leven. Het gaat om de kruispunten op het spirituele pad, waar ik aarzelend tot stilstand kom. Misschien kan ze me helpen om beslissingen te nemen die onoverkomelijk lijken maar dat misschien helemaal niet zijn ...
Reacties