In het hart (covenbijeenkomst)
Heerlijk vind ik de samenkomsten die Anthea voor ons voorbereidt. Haar lessen zijn niet alleen gewoon maar lessen, waar we iets van leren, maar ook vertroetelsessies voor onszelf. Iedereen van ons kan dat wel gebruiken, zelfs ik die alleen maar bultjes in de weg tegenkom en me soms bijna schuldig voel over dat gebrek aan grote drama's in mijn leven, als ik de andere meisjes hoor vertellen.
Deze sessie zou gaan over de liefde. We denken dan meestal meteen aan de liefde voor onze partner of voor onze kinderen, maar dat is een beetje eenzijdig. Liefde gaat ook over de dingen die je graag doet en die ervoor zorgen dat je jezelf bent.
Anthea liet ons stilstaan bij de dingen die we echt graag doen. Alleen al aan al die dingen denken deed me volledig ontspannen en met een zucht van voldoening, pende ik in geen tijd een ellenlange lijst neer:
Het is eigenlijk wel goed om daar eens allemaal bij stil te staan. Je komt bijna vanzelf tot de constatatie dat veel van de dingen die je echt graag doet, er dikwijls bij in schieten. Dat is jammer, want door geen tijd te maken voor de dingen die je graag doet, doe je jezelf eigenlijk tekort. Eén van de dingen die basis zijn voor een leven in evenwicht, is juist ook aandacht te hebben voor jezelf. Dat is niet alleen lichamelijk, maar ook geestelijk. Het gaat er dus niet om om elke week persé in de sauna te zitten (al is dat een geweldig idee! :-)) maar ook om gewoon te leven zoals je dat graag wil in plaats van geleefd te worden. Pas als je dat inziet, kan je al die andere dingen loslaten en verder gaan.
Anthea vroeg ons om eens goed na te denken in welke dingen uit het lijstje je meer zou willen investeren. Goh, er zijn zoveel dingen die ik graag meer zou willen doen. Toch waren er een paar die er toch wel boven uit staken.
Het eerste dat ik er uit haalde, waren er eigenlijk meteen twee:
1/ voorlezen voor de kinderen: eigenlijk is dat de mini-versie van toneel spelen, iets dat ik vroeger ook graag deed. Kinderen zijn zo dankbaar. Ze beoordelen niet, ze voelen gewoon wat er gebeurt in een verhaal. Die directheid maakt dat ik eigenlijk zowiezo graag met kinderen werk. Ik herinner me dat ik vroeger, toen ik in de humaniora zat, de bus nam van de lagere school. Die vertrok een kwartier later dan de bus van de humaniora en kwam daardoor eigenlijk altijd net aan als de bel ging, zodat ik naar binnen moest spurten. Bovendien stopte die bus in mijn straat. Had ik al gezegd dat ik geen ochtendmens ben? Dat was dus snel beslist! :-) Eigenlijk mocht dat niet, maar de chauffeur liet me elke keer opstappen, en daar zat ik dan, als enige "grote" tussen al die kleintjes. Ik vertelde er altijd sprookjes, op de achterste bank, en alle kinderen hingen aan mijn lippen. En als de bus aankwam voordat het verhaal was afgelopen, dan moesten ze wachten tot de volgende dag. Ik vond dat geweldig.
2/ activiteiten organiseren voor anderen, maar dan kleinschalig, niet professioneel: events organiseren is mijn job en ook al doe ik mijn werk echt graag, ik heb het hier niet over dit soort van dingen. Dingen doen binnen een vereniging bijvoorbeeld, zorgt ervoor dat je een connectie maakt met andere mensen. Ik kom uit een soort van boerengat tussen Brussel en Leuven waar iedereen in het verenigingsleven en het jeugdwerk zat en je diegenen die dat niet waren tegen het lijf liep in de cafetaria van het gemeenschapscentrum. Iederéén was daar belangrijk. Sinds ik in Antwerpen woon, is dat één van de dingen die ik het meeste mis en kan ik voor het eerst begrijpen hoe het komt dat er mensen zijn die veertien dagen dood in hun huis liggen zonder dat iemand hen mist. Gemeenschap vind ik heel belangrijk!
Eigenlijk zou ik eens moeten proberen om iets te gaan doen met kinderen. De onbevangenheid van kinderen vind ik geweldig. Ze staan nog open voor alles en die verwondering vind ik ook in mijzelf terug. Daar zou ik eigenlijk iets mee willen doen. Misschien zou ik daar eens werk van moeten maken, net zoals ik dat vroeger deed. Toen ging dat allemaal vanzelf. Speelpleinen organiseren, een stripbibliotheek oprichten, een jeugdhuis helpen runnen ... piece of cake! Ondertussen is mijn leven natuurlijk wel veranderd. Het is veel meer opgedeeld in vakjes en structuren, iets dat ik best wel griezelig vind. Het lijkt wel dat je zonder het te merken vanzelf verstrikt raakt in het leven en dan tot de constatie komt dat je opgesloten zit in iets waar je vroeger vol afgrijzen naar keek. Pas op, het betekent niet dat dat slechter is dan vroeger, alleen dat je veel minder bewegingsruimte hebt. Ik denk dat het key is om ervoor te zorgen dat je genoeg ademruimte overhoudt, anders loop je op een bepaald moment tegen de onzichtbare muren van je zelf gebouwde gevangenis aan, het recept voor een eersteklas midlife crisis!
Het tweede ding dat ik er uithaalde waren er ook weer twee:
1/ Knutselen: ik heb een aantal jaren in het propsteam gezeten van het roleplay event Caege, toen er nog een Caege propsteam was. Gewoon nadenken over hoe je voor vijf euro een Middeleeuws uitziend juwelenkistje vol edelstenen of een Middeleeuws ogende bibliotheek kan produceren gaf me al immens veel voldoening. Nadien ben ik nog gaan schrijven in het scenarioteam van Caege, ook een creatieve bezigheid, maar het plezier van met mijn handen bezig te zijn en iets te zien onstaan uit een hoop rommel, daar kan toch niet veel tegenop.
2 / Schilderen: ik heb wel vijftig penselen in alle maten en diktes, en ik heb ook al maanden een onafgewerkt schilderij op de ezel staan. Een groot kunstenaar zou ik mijzelf nooit noemen, maar ik schilder graag en toch komt het er nooit van. Het is nochthans gewoon een kwestie van tijd maken. Als je schildert, moet je het ritme van de verf volgen. Die neemt zijn tijd om te drogen en je kan van je ene been op het andere staan te wippen, het maakt niets uit. Als je niet gewoon wacht tot de verf klaar is, verknoei je je schilderij. En dus dwingt het schilderen je tot traagheid en contemplatie. Terwijl je schildert, word je stil vanbinnen. Bovendien komt een schilderij niet vanzelf maar volg je een idee dat vorm krijgt in je hoofd en dat groeit en groeit tot je beslist het naar buiten te laten komen. Dat creatieve proces in je hoofd zorgt ervoor dat je je scherp en opgeladen voelt, op het scherp van de snede. Je zou het een beetje kunnen vergelijken met de adrenaline die je voelt opzetten als je iets opwindends gaat doen. Pas als het naar buiten kan komen, kalmeert alles en valt alles als puzzelstukjes op zijn plaats.
Eigenlijk gaat het bij beide dingen over creatief zijn. Nu zit er in mijn job wel wat creativiteit, maar toch is het dikwijls een beetje herkauwen en heruitvinden van wat al geweest is. Het klinkt een beetje blasé, maar als event producer heb je alles al wel een keertje gezien en georganiseerd en is er nog weinig dat je omver kan blazen. Toch springt er soms iets uit waavan je helemaal ondersteboven bent. Dat zotte, dat onverwachte, dat moet je nastreven, elke dag. Het gaat dus an sich niet om dat schilderen, je vindt diezelfde drive ook terug bij het naaien van kostuums, het koken, enz. ... Je moet alleen maar durven doen.
En het derde dat ik eruit pikte, was opnieuw een combinatie van verschillende dingen:
1/ In de tuin werken: onze tuin is op dit moment nauwelijks die naam waardig, maar gewoon al rondstruinen doorheen die kleine wildernis van vijf op tien meter en liefhebbend paardenbloemenpluizen plukken vooraleer die zich kunnen verspreiden in de wind, daar word ik kalm van. Van zodra het weer het toelaat, gaat de grote schuifdeur vanachter open en wordt die groene vlek integraal deel van onze living. Nochthans ziet hij er nog niet uit. Sinds we het atelier met zijn stenen vloer achter ons huis hebben afgebroken om een tuintje te kunnen maken, ligt dat tuintje een halve meter lager dan ons huis. Vijftien kubieke meter grond moet er nog in, da's zo ongeveer een trailer die met de hand doorheen ons huis moet worden gevoerd. Het lijkt wel één van de twaalf werken van Hercules! Ik sta te popelen om eindelijk eens deftig aan de slag te kunnen gaan en modder onder mijn nagels te krijgen. Wroeten in de aarde kalmeert mij op de ene of de andere manier.
2/ Buiten eten: dit sluit aan bij het vorige. Toen we ons huis gingen verbouwen was het voor mij hele belangrijk dat de overgang tussens ons huis en de tuin, ook al was die maar piepklein, zo dun mogelijk moest zijn. En dus maakten we de hele achterkant van ons huis in glas. Die tuin hoort bij onze woonkamer. Als het even kan, eten we dus buiten. Bart heeft daar veel minder behoefte aan dan ik, dat is opvallend. Hij is dan ook opgevoed in het atelier van een bakkerij en heeft bij wijze alleen maar baksteen gezien toen hij klein was. :-)
3/ Wandelen (maar relax): Ik wandel ook graag, maar wel op mijn gemak. Eigenlijk doen wij dat zo goed als nooit, behalve als we op vakantie zijn, en dan nog. Het hoeft ook helemaal niet ver te zijn. Gewoon de frisse lucht in je longen voelen terwijl je een beetje een inspanning doet, het voelt gewoon goed.
Als ik er goed over nadenk, gaat dit over het contact met de natuur en met onszelf. Gewoon buiten zijn zorgt erovor dat je met heel je wezen contact hebt met de wereld, de elementen. Dat kan zelfs als je gewoon een boekje ligt te lezen in het gras. Het zorgt ervoor dat je jezelf kan afstemmen op de aarde. Ik weet niet goed hoe ik het onder woorden moet brengen, maar je voelt jezelf opgaan in een grotere werkelijkheid als je buiten bent. Ik word daar rustig en relaxed van. Waarschijnlijk is het gewoon biologie :-) Ik heb ooit eens ergens gelezen dat wij als het ware nog steeds de imprint van de steppe van duizenden jaren geleden in onze genen zouden hebben en dat we daardoor rustig worden van een open en weidse natuur. Het voelt alleszins juister aan dan de grijze muren van de stad ...
Die drie dingen zou ik een grotere plaats willen geven in mijn leven, maar dat is natuurlijk wel gemakkelijker gezegd dan gedaan. ik moet er nog eens over nadenken hoe.
Na deze oefening volgde een pathworking en we sloten de sessie af met het trekken van een nieuwe kaart uit het godinnenorakel. Ik trok Gynldeptis. Van haar had ik nog nooit gehoord. Volgens het bijhorende boek staat zij voor "Synthese". Waar gaat dat nu weer over?
---
IV. In het hart
1) In het hart van de liefde
Liefde, liefde, liefde… De liedjes en spreekwoorden staan er vol van. Liefde is een goede zaak, daar zal iedereen het wel over eens zijn. We denken veel aan de liefde, maar hoeveel “doen” we er precies mee?
Hoeveel dagelijkse activiteiten zijn niet enkel geïnspireerd door de liefde, maar écht gevuld en uitgevoerd met liefde?
Liefde kan vele vormen aannemen. Ze is zeker niet altijd fluffy, licht en zacht. We hoeven geen ganse dag rond te lopen en iedereen te prijzen en nooit kwaad te worden. Liefde kan ook hard zijn of pijnlijk, ze kan sterk zijn, moedig, teder, passioneel, speels, serieus, warm, zorgend en nog veel meer. Liefde kan zijn dat je
je kind moet straffen, omdat dat de enige manier is dat de boodschap aankomt. Liefde kan zijn dat je ervoor kiest om van je hobby je werk te maken, ook al betekent dat misschien een hele tijd moeten leven in financiële onzekerheid. Liefde kan zijn samen de pijn dragen met een ziek familielid en door dik en dun aan iemands zijde blijven staan, gewoon omdat je er wil zijn voor die persoon.
Wat is de ware aard van liefde? Is het onbaatzuchtigheid? Is het onvoorwaardelijkheid? Is liefde de ander graag zien ook al vervult hij geen enkele van onze eigen behoeften? Liefde zonder voorwaarden... Heb je er al eens bij stilgestaan hoe het komt dat we onze kinderen onvoorwaardelijk kunnen liefhebben, maar dat dit vaak niet meer opgaat in volwassen relaties? Dat er telkens iets terug verwacht wordt van de ander in ruil voor onze liefde? Kan je de ander ook graag zien, gewoon om wie hij/zij in de kern is? Of is liefde meer pragmatisch, de dagelijkse handelingen van zorgen voor en interactie met de ander?
Iemand kan liefde zien als een reeks van acties (ik zie hem graag, dus ik zorg voor hem). Een ander ervaart
liefde misschien als een gevoel. Nog een ander voelt liefde aan als een vibrerende essentie waarnaar alles
kan worden herleid. Nog iemand anders ziet liefde als God, de Godin, of de Oer-kracht zelf. Al deze interpretaties zijn verschillend, maar zijn het niet gewoon verschillende invalshoeken om naar hetzelfde te
kijken?
2) Liefde van naderbij onderzocht
Wat belangrijk is om “liefde” te begrijpen, is dat we ze kunnen vertalen in een taal die de ander spreekt. Mijn ventje kwam mij twee jaar geleden op Valentijn twee rozen geven, één voor mij en één voor mijn Godin. Voor mij was dit pure liefde, want hij had op een triviale manier aandacht geschonken aan iets wat voor mij heel belangrijk is, hoewel het absoluut niet zijn ding is. Maar hij sprak “mijn taal” op dat moment. Omgekeerd was het van mijn kant een daad van pure liefde om maanden te sparen om een citytrip naar New York te kunnen bekostigen voor zijn verjaardag, waar hij al jaren van droomde om naartoe te gaan. Hij weet dat mij dit veel meer moeite kost omdat ik pakken minder verdien dan hij en dat maakte dit cadeau dan ook extra speciaal en liefdevol. Zolang je de intentie kan begrijpen, is het niet belangrijk hoe liefde wordt uitgedrukt.
Wanneer voel of ervaar je écht liefde in je leven? Als je hierbij stil staat, zal je merken dat dit veel vaker in
situaties voorvalt waarbij je eigen liefde voor de ander telt en minder de liefde die de ander toont voor jou.
Het kunnen uiten van de liefde die we binnen in onszelf voelen, dat is vaak het moment waarop we de
geschenken die liefde met zich mee brengt het diepst voelen. Denk maar aan hoe vol je hart voelt wanneer je
je kind gelukkig ziet slapen na een fijne dag samen doorgebracht te hebben, of hoe je hart overloopt wanneer je het perfecte cadeau voor iemand vindt die je graag ziet of wanneer je een verschil kan maken
in iemands leven. Wanneer we beseffen dat onze liefde en de uiting ervan datgene is wat écht telt, dan wordt het potentieel om liefde te kunnen ervaren oneindig. Je liefde voor de wereld en voor het leven, liefde voor anderen, liefde voor jezelf, spirituele liefde…
Wanneer we ons geluk of onze voldoening echter laten afhangen van de vraag of andere mensen ons graag zien – of dat de juiste anderen ons graag zien, of ons op de juiste manier graag zien of dit op de juiste manier tonen – dan worden we voorzichtig en angstig, want dan hangen we van iets af wat op elk moment kan wegvallen, veranderen of opeens niet meer beschikbaar kan zijn. Wanneer we ons geluk afmeten aan iets wat enkel en alleen binnen onszelf ligt, dan is hier geen angst en onzekerheid rond nodig. We zijn dan gefocust op de volheid van onze eigen liefde en kunnen deze tot expressie laten komen wanneer en op welke manier we maar willen.
Om tot een juist begrip van liefde te komen, is het noodzakelijk dat we het “geven” zien binnen een gezond
kader. Gezonde liefde komt voort uit een positieve innerlijke kern van zelfbewustzijn en zelfvertrouwen.
Wanneer het “geven” aan iemand anders betekent dat je hiervoor jezelf op een liefdeloze manier moet
behandelen, dan is dit niet het soort liefde waar we het hier over hebben. Over je eigen grenzen gaan en laten gaan, jezelf voortdurend wegcijferen zodanig dat je er zelf schade van ondervindt, jezelf in gevaar
brengen… Dit zijn geen gezonde vormen van liefde geven. Het type liefde dat je eigen gezonde zelfliefde
bedreigt – zoals voortkomt uit een laag zelfbeeld, emotionele verwaarlozing, mishandeling of psychologisch trauma – uit zich in wanhoop en het proberen te voldoen aan verwachtingen die nooit zullen of kunnen ingevuld worden.
Laat ons dus over liefde denken als een deel van de kracht die ons universum beweegt, een deel van de levenskracht die ons heeft voortgebracht, een deel van onszelf dat we vrijelijk als geschenk kunnen geven en ontvangen.
Opdracht/huiswerkopdracht:
Kijk naar de dingen die je reeds lief hebt: mensen, plaatsen en activiteiten. Door je aandacht aan deze dingen te geven en je relatie met deze zaken actief te ontwikkelen, stel je je hart verder open en kan je de diepte van liefde verder exploreren. Soms zal je zelfs gewaarworden dat de liefde zich nog verder uitbreidt, ook al was dat in eerste instantie niet echt jouw intentie.
Mensen: sta eens stil bij de mensen die je lief hebt en die, ondanks het feit dat je hen graag ziet, eigenlijk
niet zoveel aandacht krijgen dan je ze wil geven of dan ze eigenlijk verdienen. Bedenk hoe dit komt.
Kies dan één of twee personen uit en doe iets voor hen als blijk van liefde: bel hen op, neem hen mee uit eten, maai het gras voor hen, ga samen naar de sauna, … Maak hen duidelijk dat je dit doet omdat je hen graag ziet!
Plaatsen: kijk eens naar je omgeving en bedenk een aantal plaatsen die redelijk dichtbij zijn en waar je graag
komt, maar waar je eigenlijk zelden tijd voor maakt om er naar toe te gaan of écht te genieten van deze
plaatsen. Dat kan zelfs je eigen tuin zijn! Bedenk dan wat het is dat je zo fijn vindt aan deze plaats en wat je
kan doen om je liefde voor deze plaatsen te uiten. Kies één of twee plaatsen en voer dit uit.
Activiteiten: Maak een lijst van activiteiten die je graag doet (minstens een 10-tal) en kruis dan de activiteiten aan die je graag wat meer zou willen doen. Kies uit deze laatste lijst twee activiteiten en ga eens na wat deze activiteiten voor jou betekenen, hoe je je voelt als je ze uitoefent en hoe het komt dat je ze zo weinig doet. Bedenk dat hoe je deze activiteiten meer ruimte kan geven in je leven. Dit kan een kwestie zijn van prioriteiten stellen en je agenda wat herorganiseren, maar soms ligt het ook wat ingewikkelder. Wat als je bv. hebt opgeschreven om meer te gaan reizen maar je hebt er het geld niet voor? Dan kan je een middel bedenken om toch op langere termijn actief naar deze activiteit toe te werken door bv. je financiële
prioriteiten wat te herschikken en te beslissen om elke maand een klein bedrag te sparen.
Soms kan het zijn dat de dingen die je in de oefeningen hierboven hebt opgeschreven je dwingen om je leven grondig te herevalueren. Neem dan ook je tijd om hier eens serieus over na te denken. Als blijkt dat je verlangen niet haalbaar is of dat je in je huidige leven geen verandering kan of wil brengen, bedenk dan wat
je wel kan doen om hier toch een zekere ruimte aan te geven. Als je bv. een groot verlangen hebt om een
hond te hebben om mee te gaan wandelen, ravotten en graag te zien, maar door het feit dat je op een appartement woont er geen kan nemen, is het misschien een idee om als vrijwilliger in een hondenasiel
enkele uurtjes de handen uit de mouwen te steken of aan een bejaarde buurvrouw die niet meer goed te been is, aan te bieden om dagelijks met haar hond te gaan wandelen?
Deze oefening gaat om het meer integreren van de zaken die je graag doet en graag ziet in je leven, zodanig dat het gemakkelijker is om de liefde ervoor te voelen en uit te dragen. Als je kinderen hebt kan je hen ook betrekken bij deze zaken, zodanig dat ook zij leren dat het leven niet enkel bestaat uit verplichtingen en noodzakelijkheden.
3) De dans van liefde en angst
Alle zaken die je in je dagelijkse leven doet, zelfs de kleinste prullen, zou je kunnen opdelen in twee categorieën. Zaken die je doet die voortkomen uit liefde of zaken die je doet die voortkomen uit angst. Deze
visie is misschien erg simplistisch, maar het moet niet altijd complex zijn om te kunnen ervaren dat er ergens een kern van waarheid in zit.
Naarmate de liefde en de angst verder uit elkaar liggen, zal je het verschil beter kunnen voelen. Enkele voorbeelden: als ik ‘s avonds de boterhammen smeer voor mezelf en mijn ventje, ben ik wat soms wat
afgeleid en bezig met zaken die ik ’s anderendaags of diezelfde avond nog moet doen of heb ik er niet veel zin in. Als ik mezelf de vraag stel hoe deze activiteit anders zou zijn als ze met liefde gedaan werd, dan zie ik
hoe ik er plezier aan beleef wanneer ik iets tussen zijn boterhammen smeer waarvan ik weet dat hij dat graag lust i.p.v. haastig in de koelkast op zoek te gaan naar de boter en geïrriteerd de andere zaken uit de weg duwen. Dan zie ik hoe ik zelf glimlach bij de gedachte aan zijn reactie wanneer hij ’s anderendaags zijn brooddoos opent en ontdekt dat er nog een lekker snoepje of dessertje bij zijn boterhammen zit. Het maakt misschien geen verschil uit voor de boterhammen, al kan ik me voorstellen dat die toch een beetje beter smaken als ze met liefde gesmeerd zijn, maar het maakt zeker wel een verschil uit voor mezelf en hoe ik me voel tijdens en na het smeren van de boterhammen.
Nog een voorbeeld: stel dat je iemand moet opbellen met een vervelende boodschap, waar je erg tegenop ziet of waarvan je misschien schrik hebt dat die persoon dan boos gaat zijn op jou. Stel je eens voor hoe deze taak er anders zou kunnen uitzien of aanvoelen als ze gedaan werd vanuit iets in je dat voortkomt
uit liefde i.p.v. uit angst. De conversatie zou misschien gemakkelijker verlopen – zeker voor jezelf, maar waarschijnlijk voor beiden – omdat je je op dat moment heel erg bewust bent van je empathie en je rustig kan blijven onder de reactie van de ander. Op die manier zal de ander waarschijnlijk ook minder geneigd
zijn om in de verdediging te gaan en is er meer kans dit gesprek op een minder pijnlijke of zelfs neutrale
manier voor beide partijen af te sluiten.
Nog een laatste voorbeeld, waarin angst een wezenlijk deel uitmaakt van de vergelijking. Stel je bent bang
voor een operatie. Je hebt nog nooit een operatie gehad en je moet nu een noodzakelijke ingreep ondergaan. Je bent verschrikkelijk bang voor de narcose. Je denkt aan de pijn achteraf terwijl je op dit
moment evenzeer afziet van de pijn. Je hebt heimwee en het feit dat je enkele dagen niet naar huis kan gaan
doet daar ook geen goed aan. Je voelt je gespannen, overstuur, angstig, onrustig… Wanneer je in dezelfde situatie echter van de bron van liefde in jezelf kan gebruik maken, zal je je angstige gedachten kunnen ombuigen omdat je dan automatisch voor jezelf zal zorgen. Je zou automatisch zaken doen om jezelf
gerust te stellen en beter te voelen. Je zou de dokter vragen naar wat er precies gaat gebeuren zodanig dat je
hier een goed beeld van hebt en je vertrouwen hebt in de operatie. Je zou de steun van je man veel beter
in je kunnen opnemen, die je verzekert dat jij vooral moet rusten en je geen zorgen hoeft te maken om de zaken thuis. Je zou de geruststelling ervaren bij de belofte dat hij je alle dagen na zijn werk komt bezoeken. Je zou minder pijn voelen doordat je niet zo gespannen en angstig bent en je zou sneller genezen omdat je positiever bent ingesteld en je je laat verzorgen.
Opdracht:
Pathworking om je hart te openen en te healen.
Noteer je ervaringen in je magisch dagboek.
Huiswerkopdracht:
Neem eender welke activiteit die je dagelijks doet: de katten eten geven ’s morgens, de boterhammen smeren voor je kinderen, naar je werk rijden, e-mails typen, je werk doen, betalen in de winkel, eten koken, … Stel jezelf dan eens de vraag: “zou deze activiteit anders aanvoelen als ik ze met liefde deed?” Neem de som op de proef en stel je hart open tijdens het doen van deze dagelijkse activiteiten. Noteer je bevindingen in je magisch dagboek.
Huiswerkopdracht
Wanneer je je angstig, ongemakkelijk of geblokkeerd voelt bij iets wat je (zou) moet(en) doen, sta hier dan even bij stil. Wat veroorzaakt deze blokkade? Geef hier aandacht aan en vraag aan je hart wat het nodig heeft om zich te kunnen openen of hoe dit anders zou aanvoelen als je je innerlijke bron van liefde kon aanspreken om deze taak uit te voeren. Noteer je bevindingen in je magisch dagboek.
---
Ritueel en pathworking bij hoofdstuk 4 : In het hart
Zuivering en wijding
Zoals de Vuurvogel oprijst uit de as van het vuur, zo worden wij nu gezuiverd.
Grote Moeder, Godin van onze harten, zegen ons en zuiver ons.
Hemelvader, laat uw stralen ons wijden en maak ons klaar voor dit intens ritueel.
Open onze geest voor uw dimensies.
Laat onze lippen enkel nog de waarheid spreken.
Laat onze harten de weg van de Goden volgen, nu en altijd
Schenk onze handen de gave van het magisch werk
Laat onze voeten de heilige paden bewandelen, in uw gezelschap en in het gezelschap van gelijken.
Blessed Be.
Trekken van de cirkel
Zusters,
Luister naar de stem van je hart en van je ziel
Laat liefde je openen voor wat je zoekt en hoopt te vinden.
Geef je over aan de kracht die binnenin je leeft,
Want deze kracht leeft in je sinds je eerste dag op deze planeet
Je unieke kracht als vrouw onder vrouwen, als priesteres onder priesteressen,
als zuster onder je zusters.
Stel je open,
Voel de kracht
Laat deze energie doorheen je hart stromen en voel hoe ze ons nu verbindt
Van zuster tot zuster trek ik deze cirkel
Van vrouw tot vrouw, van priesteres tot priesteres,
Van zuster tot zuster trekken wij vandaag onze cirkel
Verbonden door onze innerlijke kracht
In de liefdevolle aanwezigheid van de Grote Moeder
Weerspiegeld in onszelf en in onze Godinnen
Blessed be
Verwelkoming van de elementen
We groeten en verwelkomen de stuwende kracht van de winden,
de wachters van het Oosten, kracht van de dageraad en de Lente.
We groeten en verwelkomen de stuwende kracht van de Zon,
de wachters van het Zuiden, kracht van de middag en de Zomer.
We groeten en verwelkomen de stuwende kracht van de Zee,
de wachters van het Westen, kracht van de avond en de Herfst.
We groeten en verwelkomen de stuwende kracht van de aarde,
de wachters van het Noorden, kracht van de nacht en de Winter.
We groeten en verwelkomen de krachten van de zon boven ons en van de Aarde onder ons.
We groeten en verwelkomen de krachten van onze voorouders, van hen die voor ons zijn gekomen en
van hen die na ons zullen komen.
We groeten en verwelkomen de krachten en de geesten van het land waarop wij vandaag samen te
gast zijn.
Blessed be
Invocatie van de Godinnen
We roepen je aan Grote Moeder, Godin met vele namen
Om ons bij te staan op onze innerlijke ontdekkingsreis
We roepen je aan Aphrodite, Artemis, Gaia en Brigid
Brigandhu, Freya, Morrigan en Selu
Leid ons naar onze innerlijke kracht
Open onze geest en onze harten
Breng ons wijsheid en inzicht
Leid ons in het mysterie
Blessed be
Pathworking
Sluit je ogen en adem enkele keren diep in en uit. In door je mond en uit door je neus. Maak je geest
leeg en ontspan je lichaam als voorbereiding op de reis die we samen gaan maken.
Stel je voor dat je in een bootje zit en dat je meedrijft op het water. Het water is rustig en kalm en je bent
volkomen veilig. De zon verwarmt je huid en een zacht briesje speelt aangenaam door je haar. Kijk
eens om je heen en neem in je op wat je ziet. Hoe ziet het water eruit? Is het een zee, een meer of een
rivier? Is het water diep of niet? Liggen er rotsen of stenen in het water of takken en boomstronken?
Steek je hand in het water en voel de aangename koelte over je huid. Kijk ook eens om je heen en
neem in je op hoe de oever eruit ziet. Staan er bomen of struiken? Neem zoveel mogelijk van wat je ziet
in je op.
In de verte zie je iemand op de oever staan. Dit is je gids die op je wacht en naar je wenkt. In je bootje
liggen twee roeispanen. Neem ze in je handen en roei nu naar de plaats waar je gids staat, hier kan je
je bootje aanleggen. Naarmate je dichterbij komt, kan je je gids nu ook duidelijker zien. Is het een man
of een vrouw? Is het een oude bekende of iemand die je nog nooit gezien hebt?
Je komt aan de oever aan en je gids helpt je om je bootje vast te maken. Hij/zij biedt je een hand aan
om uit de boot te stappen en heet je welkom. Je gids vertelt je dat hij gekomen is om je mee te nemen
naar iemand heel bijzonder die jou verwacht en gebaart je dat je hem moet volgen.
Je volgt je gids over een smal pad dat steeds dieper en dieper landinwaarts gaat. Neem de omgeving
goed in je op en gebruik hiervoor al je zintuigen. Wat zie je? Wat hoor je? Wat voel en ruik je?
Volg je gids, die je steeds verder en verder mee landinwaarts neemt. Na een tijdje kom je bij een grote
rotswand aan. Je hoort en ziet een grote kletterende waterval die uitkomt in een grote plas en vanwaar
een beetje verderop een stroom vertrekt. Het is hier adembenemend mooi en de rondvliegende
druppels vormen een schitterende regenboog over de poel. Je gids wenkt je om hem te volgen en
neemt je mee over een klein verborgen paadje achter de waterval.
Het is er donker en je moet je weg op de tast vervolgen. In de vochtige aarde en rots zijn er trapjes
uitgehouwen en ze nemen je mee, dieper en dieper de aarde in. Na een poosje wandelen kom je in een
onderaardse grot. Je ziet de rode gloed van een brandend vuur weerkaatst tegen de rotswand, wat de
koude ruimte een warm en uitnodigend gevoel geeft. De grond is bezaaid met zachte dierenvellen en
kussens van schapenwol. Het geurt er naar kruiden en in het midden, dicht bij het vuur, zit een oude
vrouw te mediteren. Je gids die je hier bracht, brengt je bij haar en de oude vrouw gebaart dat je moet
gaan zitten. Je neemt plaats voor haar op de grond en maakt het je gemakkelijk tussen de kussens. De
vrouw ziet eruit alsof ze al duizenden jaren oud zou kunnen zijn en haar onmetelijke kennis en wijsheid
straalt van haar af. Ze kijkt je aan en je hebt het gevoel dat ze recht in je hart kan kijken. Hierdoor voel
je je aanvankelijk misschien wat ongemakkelijk, maar iets aan deze oude vrouw straalt enorm veel
vertrouwen en liefde uit en je laat haar toe om te kijken naar wat er allemaal in je hart leeft: je vreugdes,
maar ook je verdriet. Probeer te ontspannen, kijk samen naar de dingen die in je hart leven en luister
goed naar wat zij hierover tegen je te zeggen heeft. Ik geef jullie hiervoor even de tijd.
De oude vrouw nodigt je uit om in het vuur te kijken en al de zaken die je hart bezwaren aan de
vlammen te geven, die het verteren en transformeren. Dan legt ze haar hand op je hartchakra en begint
te chanten in een heel oude taal die je niet kan verstaan. De magische klanken vullen de ruimte en je
voelt hoe je hartchakra zich steeds verder opent en zich vult met liefde en helende energie. De energie
uit je hartchakra verspreidt zich en stroomt naar al je volgende chakra’s. Ze stroomt en verspreid zich
over je hele lichaam. Je wordt omhuld door een stroom van liefdevolle, helende energie en je voelt je
goed, heel en vrij… Laat deze energie maar doorheen je hele lichaam stromen, voel ze tot in je
vingertoppen en tot in je tenen en voel hoe ze je een heel en liefdevol gevoel geeft.
Wanneer de oude vrouw gedaan heeft, geeft ze je een leren buideltje. Wanneer je het buideltje opent
en het wat op je hand uitschudt, zie je talloze kleine zaadjes. De zaadjes glinsteren in je hand in alle
kleuren van de regenboog. Je kijkt er met verwondering naar. De oude vrouw legt je uit dat elk zaadje
een zaadje van liefde is. Je kan het planten in je hart en voeden door de liefde die je voelt voor de
dingen die je doet en de mensen die je graag ziet. Wanneer je goed voor je zaadjes zorgt en ze tot bloei
brengt, zullen ze automatisch weer nieuwe zaadjes voortbrengen die zich als vanzelf vrijelijk zullen
verspreiden naar iedereen en alles waar je mee in aanraking komt.
Je bedankt haar voor dit mooie geschenk, bergt het buideltje veilig op en dan is het tijd om afscheid te
nemen. Je gids die je naar hier bracht, neemt je terug mee doorheen de onderaardse gang met de
uitgehouwen trappen in de rots en aarde, over het verborgen paadje terug voorbij de waterval en de
prachtige poel waarover de druppeltjes in het zonlicht een schitterende regenboog vormen. Hij neemt je
terug mee over het pad langs waarlangs je gekomen bent tot aan de oever waar je bootje ligt. Je neemt
hier afscheid van je gids, stapt in het bootje en laat je meedrijven door de stroming. Je sluit je ogen en
laat je terug meedrijven naar het hier en nu. Kom zachtjes terug naar het hier en nu en adem enkele
keren diep in en uit.
Geschenk
Ieder van ons krijgt een potje met zaadjes mee om te planten, te voeden, te zien groeien en om
liefdevol zorg voor te dragen. Elke keer dat we deze plant verzorgen, doen we dit heel bewust met een
open hart en voelen we de liefde stromen vanuit onze hartchakra.
Raadplegen van het Godinnenorakel
Ieder trekt een kaart uit het Godinnenorakel. Waar ga je volgens de Godin de komende maand extra
aandacht aan moeten besteden? Welk thema/aspect is belangrijk voor je om extra aandacht aan te
geven, om je hart te kunnen openen of te helen?
Bedanken van de Godinnen
We danken je Grote Moeder, Godin met vele namen
Om ons bij te staan op onze innerlijke ontdekkingsreis
We danken je Aphrodite, Artemis, Gaia en Brigid
Brigandhu, Freya, Morrigan en Selu
Om ons te leiden naar onze innerlijke kracht
Om onze geest en onze harten te openen
Om ons wijsheid en inzicht te brengen
En ons te leiden in het mysterie
Blessed be
Bedanken van de elementen
We danken de krachten en de geesten van het land waarop we vandaag samen te gast waren.
We danken de krachten van onze voorouders, van hen die voor ons zijn gekomen en van hen die na
ons zullen komen.
We danken de krachten van de zon boven ons en van de Aarde onder ons.
We danken de stuwende kracht van de aarde,
de wachters van het Noorden, kracht van de nacht en de Winter.
We danken de stuwende kracht van de Zee,
de wachters van het Westen, kracht van de avond en de Herfst.
We danken de stuwende kracht van de Zon,
de wachters van het Zuiden, kracht van de middag en de Zomer.
We danken de stuwende kracht van de winden,
de wachters van het Oosten, kracht van de dageraad en de Lente.
Blessed be
Openen van de Cirkel
Van zuster tot zuster open ik deze cirkel
Van vrouw tot vrouw, van priesteres tot priesteres,
Van zuster tot zuster openen wij onze cirkel
Elk van ons, krachtig en sterk, gaan we straks terug onze eigen weg
Maar door onze innerlijke kracht zijn we blijvend verbonden
Moge de Godin, tot we elkaar weerzien, je zachtjes vasthouden in het holle van haar hand
En je in liefde omhullen
Blessed be
Deze sessie zou gaan over de liefde. We denken dan meestal meteen aan de liefde voor onze partner of voor onze kinderen, maar dat is een beetje eenzijdig. Liefde gaat ook over de dingen die je graag doet en die ervoor zorgen dat je jezelf bent.
Anthea liet ons stilstaan bij de dingen die we echt graag doen. Alleen al aan al die dingen denken deed me volledig ontspannen en met een zucht van voldoening, pende ik in geen tijd een ellenlange lijst neer:
- koken
- voorlezen voor de kinderen
- activiteiten organiseren voor anderen, maar dan kleinschalig, niet professioneel
- lezen
- Naar muziek luisteren
- Mijn boeken catalogeren
- Knutselen
- In de tuin werken
- Buiten eten
- Wandelen (maar relax)
- Musea bezoeken
- douchen, een bad pakken
- dansen
- naar televisieseries kijken
- schilderen
- binnenvallen bij mijn ouders
- naar de kapper gaan
- uitslapen, vanzelf wakker worden
- reizen
- op restaurant of café zijn
Het is eigenlijk wel goed om daar eens allemaal bij stil te staan. Je komt bijna vanzelf tot de constatatie dat veel van de dingen die je echt graag doet, er dikwijls bij in schieten. Dat is jammer, want door geen tijd te maken voor de dingen die je graag doet, doe je jezelf eigenlijk tekort. Eén van de dingen die basis zijn voor een leven in evenwicht, is juist ook aandacht te hebben voor jezelf. Dat is niet alleen lichamelijk, maar ook geestelijk. Het gaat er dus niet om om elke week persé in de sauna te zitten (al is dat een geweldig idee! :-)) maar ook om gewoon te leven zoals je dat graag wil in plaats van geleefd te worden. Pas als je dat inziet, kan je al die andere dingen loslaten en verder gaan.
Anthea vroeg ons om eens goed na te denken in welke dingen uit het lijstje je meer zou willen investeren. Goh, er zijn zoveel dingen die ik graag meer zou willen doen. Toch waren er een paar die er toch wel boven uit staken.
Het eerste dat ik er uit haalde, waren er eigenlijk meteen twee:
1/ voorlezen voor de kinderen: eigenlijk is dat de mini-versie van toneel spelen, iets dat ik vroeger ook graag deed. Kinderen zijn zo dankbaar. Ze beoordelen niet, ze voelen gewoon wat er gebeurt in een verhaal. Die directheid maakt dat ik eigenlijk zowiezo graag met kinderen werk. Ik herinner me dat ik vroeger, toen ik in de humaniora zat, de bus nam van de lagere school. Die vertrok een kwartier later dan de bus van de humaniora en kwam daardoor eigenlijk altijd net aan als de bel ging, zodat ik naar binnen moest spurten. Bovendien stopte die bus in mijn straat. Had ik al gezegd dat ik geen ochtendmens ben? Dat was dus snel beslist! :-) Eigenlijk mocht dat niet, maar de chauffeur liet me elke keer opstappen, en daar zat ik dan, als enige "grote" tussen al die kleintjes. Ik vertelde er altijd sprookjes, op de achterste bank, en alle kinderen hingen aan mijn lippen. En als de bus aankwam voordat het verhaal was afgelopen, dan moesten ze wachten tot de volgende dag. Ik vond dat geweldig.
2/ activiteiten organiseren voor anderen, maar dan kleinschalig, niet professioneel: events organiseren is mijn job en ook al doe ik mijn werk echt graag, ik heb het hier niet over dit soort van dingen. Dingen doen binnen een vereniging bijvoorbeeld, zorgt ervoor dat je een connectie maakt met andere mensen. Ik kom uit een soort van boerengat tussen Brussel en Leuven waar iedereen in het verenigingsleven en het jeugdwerk zat en je diegenen die dat niet waren tegen het lijf liep in de cafetaria van het gemeenschapscentrum. Iederéén was daar belangrijk. Sinds ik in Antwerpen woon, is dat één van de dingen die ik het meeste mis en kan ik voor het eerst begrijpen hoe het komt dat er mensen zijn die veertien dagen dood in hun huis liggen zonder dat iemand hen mist. Gemeenschap vind ik heel belangrijk!
Eigenlijk zou ik eens moeten proberen om iets te gaan doen met kinderen. De onbevangenheid van kinderen vind ik geweldig. Ze staan nog open voor alles en die verwondering vind ik ook in mijzelf terug. Daar zou ik eigenlijk iets mee willen doen. Misschien zou ik daar eens werk van moeten maken, net zoals ik dat vroeger deed. Toen ging dat allemaal vanzelf. Speelpleinen organiseren, een stripbibliotheek oprichten, een jeugdhuis helpen runnen ... piece of cake! Ondertussen is mijn leven natuurlijk wel veranderd. Het is veel meer opgedeeld in vakjes en structuren, iets dat ik best wel griezelig vind. Het lijkt wel dat je zonder het te merken vanzelf verstrikt raakt in het leven en dan tot de constatie komt dat je opgesloten zit in iets waar je vroeger vol afgrijzen naar keek. Pas op, het betekent niet dat dat slechter is dan vroeger, alleen dat je veel minder bewegingsruimte hebt. Ik denk dat het key is om ervoor te zorgen dat je genoeg ademruimte overhoudt, anders loop je op een bepaald moment tegen de onzichtbare muren van je zelf gebouwde gevangenis aan, het recept voor een eersteklas midlife crisis!
Het tweede ding dat ik er uithaalde waren er ook weer twee:
1/ Knutselen: ik heb een aantal jaren in het propsteam gezeten van het roleplay event Caege, toen er nog een Caege propsteam was. Gewoon nadenken over hoe je voor vijf euro een Middeleeuws uitziend juwelenkistje vol edelstenen of een Middeleeuws ogende bibliotheek kan produceren gaf me al immens veel voldoening. Nadien ben ik nog gaan schrijven in het scenarioteam van Caege, ook een creatieve bezigheid, maar het plezier van met mijn handen bezig te zijn en iets te zien onstaan uit een hoop rommel, daar kan toch niet veel tegenop.
2 / Schilderen: ik heb wel vijftig penselen in alle maten en diktes, en ik heb ook al maanden een onafgewerkt schilderij op de ezel staan. Een groot kunstenaar zou ik mijzelf nooit noemen, maar ik schilder graag en toch komt het er nooit van. Het is nochthans gewoon een kwestie van tijd maken. Als je schildert, moet je het ritme van de verf volgen. Die neemt zijn tijd om te drogen en je kan van je ene been op het andere staan te wippen, het maakt niets uit. Als je niet gewoon wacht tot de verf klaar is, verknoei je je schilderij. En dus dwingt het schilderen je tot traagheid en contemplatie. Terwijl je schildert, word je stil vanbinnen. Bovendien komt een schilderij niet vanzelf maar volg je een idee dat vorm krijgt in je hoofd en dat groeit en groeit tot je beslist het naar buiten te laten komen. Dat creatieve proces in je hoofd zorgt ervoor dat je je scherp en opgeladen voelt, op het scherp van de snede. Je zou het een beetje kunnen vergelijken met de adrenaline die je voelt opzetten als je iets opwindends gaat doen. Pas als het naar buiten kan komen, kalmeert alles en valt alles als puzzelstukjes op zijn plaats.
Eigenlijk gaat het bij beide dingen over creatief zijn. Nu zit er in mijn job wel wat creativiteit, maar toch is het dikwijls een beetje herkauwen en heruitvinden van wat al geweest is. Het klinkt een beetje blasé, maar als event producer heb je alles al wel een keertje gezien en georganiseerd en is er nog weinig dat je omver kan blazen. Toch springt er soms iets uit waavan je helemaal ondersteboven bent. Dat zotte, dat onverwachte, dat moet je nastreven, elke dag. Het gaat dus an sich niet om dat schilderen, je vindt diezelfde drive ook terug bij het naaien van kostuums, het koken, enz. ... Je moet alleen maar durven doen.
En het derde dat ik eruit pikte, was opnieuw een combinatie van verschillende dingen:
1/ In de tuin werken: onze tuin is op dit moment nauwelijks die naam waardig, maar gewoon al rondstruinen doorheen die kleine wildernis van vijf op tien meter en liefhebbend paardenbloemenpluizen plukken vooraleer die zich kunnen verspreiden in de wind, daar word ik kalm van. Van zodra het weer het toelaat, gaat de grote schuifdeur vanachter open en wordt die groene vlek integraal deel van onze living. Nochthans ziet hij er nog niet uit. Sinds we het atelier met zijn stenen vloer achter ons huis hebben afgebroken om een tuintje te kunnen maken, ligt dat tuintje een halve meter lager dan ons huis. Vijftien kubieke meter grond moet er nog in, da's zo ongeveer een trailer die met de hand doorheen ons huis moet worden gevoerd. Het lijkt wel één van de twaalf werken van Hercules! Ik sta te popelen om eindelijk eens deftig aan de slag te kunnen gaan en modder onder mijn nagels te krijgen. Wroeten in de aarde kalmeert mij op de ene of de andere manier.
2/ Buiten eten: dit sluit aan bij het vorige. Toen we ons huis gingen verbouwen was het voor mij hele belangrijk dat de overgang tussens ons huis en de tuin, ook al was die maar piepklein, zo dun mogelijk moest zijn. En dus maakten we de hele achterkant van ons huis in glas. Die tuin hoort bij onze woonkamer. Als het even kan, eten we dus buiten. Bart heeft daar veel minder behoefte aan dan ik, dat is opvallend. Hij is dan ook opgevoed in het atelier van een bakkerij en heeft bij wijze alleen maar baksteen gezien toen hij klein was. :-)
3/ Wandelen (maar relax): Ik wandel ook graag, maar wel op mijn gemak. Eigenlijk doen wij dat zo goed als nooit, behalve als we op vakantie zijn, en dan nog. Het hoeft ook helemaal niet ver te zijn. Gewoon de frisse lucht in je longen voelen terwijl je een beetje een inspanning doet, het voelt gewoon goed.
Als ik er goed over nadenk, gaat dit over het contact met de natuur en met onszelf. Gewoon buiten zijn zorgt erovor dat je met heel je wezen contact hebt met de wereld, de elementen. Dat kan zelfs als je gewoon een boekje ligt te lezen in het gras. Het zorgt ervoor dat je jezelf kan afstemmen op de aarde. Ik weet niet goed hoe ik het onder woorden moet brengen, maar je voelt jezelf opgaan in een grotere werkelijkheid als je buiten bent. Ik word daar rustig en relaxed van. Waarschijnlijk is het gewoon biologie :-) Ik heb ooit eens ergens gelezen dat wij als het ware nog steeds de imprint van de steppe van duizenden jaren geleden in onze genen zouden hebben en dat we daardoor rustig worden van een open en weidse natuur. Het voelt alleszins juister aan dan de grijze muren van de stad ...
Die drie dingen zou ik een grotere plaats willen geven in mijn leven, maar dat is natuurlijk wel gemakkelijker gezegd dan gedaan. ik moet er nog eens over nadenken hoe.
Na deze oefening volgde een pathworking en we sloten de sessie af met het trekken van een nieuwe kaart uit het godinnenorakel. Ik trok Gynldeptis. Van haar had ik nog nooit gehoord. Volgens het bijhorende boek staat zij voor "Synthese". Waar gaat dat nu weer over?
---
IV. In het hart
1) In het hart van de liefde
Liefde, liefde, liefde… De liedjes en spreekwoorden staan er vol van. Liefde is een goede zaak, daar zal iedereen het wel over eens zijn. We denken veel aan de liefde, maar hoeveel “doen” we er precies mee?
Hoeveel dagelijkse activiteiten zijn niet enkel geïnspireerd door de liefde, maar écht gevuld en uitgevoerd met liefde?
Liefde kan vele vormen aannemen. Ze is zeker niet altijd fluffy, licht en zacht. We hoeven geen ganse dag rond te lopen en iedereen te prijzen en nooit kwaad te worden. Liefde kan ook hard zijn of pijnlijk, ze kan sterk zijn, moedig, teder, passioneel, speels, serieus, warm, zorgend en nog veel meer. Liefde kan zijn dat je
je kind moet straffen, omdat dat de enige manier is dat de boodschap aankomt. Liefde kan zijn dat je ervoor kiest om van je hobby je werk te maken, ook al betekent dat misschien een hele tijd moeten leven in financiële onzekerheid. Liefde kan zijn samen de pijn dragen met een ziek familielid en door dik en dun aan iemands zijde blijven staan, gewoon omdat je er wil zijn voor die persoon.
Wat is de ware aard van liefde? Is het onbaatzuchtigheid? Is het onvoorwaardelijkheid? Is liefde de ander graag zien ook al vervult hij geen enkele van onze eigen behoeften? Liefde zonder voorwaarden... Heb je er al eens bij stilgestaan hoe het komt dat we onze kinderen onvoorwaardelijk kunnen liefhebben, maar dat dit vaak niet meer opgaat in volwassen relaties? Dat er telkens iets terug verwacht wordt van de ander in ruil voor onze liefde? Kan je de ander ook graag zien, gewoon om wie hij/zij in de kern is? Of is liefde meer pragmatisch, de dagelijkse handelingen van zorgen voor en interactie met de ander?
Iemand kan liefde zien als een reeks van acties (ik zie hem graag, dus ik zorg voor hem). Een ander ervaart
liefde misschien als een gevoel. Nog een ander voelt liefde aan als een vibrerende essentie waarnaar alles
kan worden herleid. Nog iemand anders ziet liefde als God, de Godin, of de Oer-kracht zelf. Al deze interpretaties zijn verschillend, maar zijn het niet gewoon verschillende invalshoeken om naar hetzelfde te
kijken?
2) Liefde van naderbij onderzocht
Wat belangrijk is om “liefde” te begrijpen, is dat we ze kunnen vertalen in een taal die de ander spreekt. Mijn ventje kwam mij twee jaar geleden op Valentijn twee rozen geven, één voor mij en één voor mijn Godin. Voor mij was dit pure liefde, want hij had op een triviale manier aandacht geschonken aan iets wat voor mij heel belangrijk is, hoewel het absoluut niet zijn ding is. Maar hij sprak “mijn taal” op dat moment. Omgekeerd was het van mijn kant een daad van pure liefde om maanden te sparen om een citytrip naar New York te kunnen bekostigen voor zijn verjaardag, waar hij al jaren van droomde om naartoe te gaan. Hij weet dat mij dit veel meer moeite kost omdat ik pakken minder verdien dan hij en dat maakte dit cadeau dan ook extra speciaal en liefdevol. Zolang je de intentie kan begrijpen, is het niet belangrijk hoe liefde wordt uitgedrukt.
Wanneer voel of ervaar je écht liefde in je leven? Als je hierbij stil staat, zal je merken dat dit veel vaker in
situaties voorvalt waarbij je eigen liefde voor de ander telt en minder de liefde die de ander toont voor jou.
Het kunnen uiten van de liefde die we binnen in onszelf voelen, dat is vaak het moment waarop we de
geschenken die liefde met zich mee brengt het diepst voelen. Denk maar aan hoe vol je hart voelt wanneer je
je kind gelukkig ziet slapen na een fijne dag samen doorgebracht te hebben, of hoe je hart overloopt wanneer je het perfecte cadeau voor iemand vindt die je graag ziet of wanneer je een verschil kan maken
in iemands leven. Wanneer we beseffen dat onze liefde en de uiting ervan datgene is wat écht telt, dan wordt het potentieel om liefde te kunnen ervaren oneindig. Je liefde voor de wereld en voor het leven, liefde voor anderen, liefde voor jezelf, spirituele liefde…
Wanneer we ons geluk of onze voldoening echter laten afhangen van de vraag of andere mensen ons graag zien – of dat de juiste anderen ons graag zien, of ons op de juiste manier graag zien of dit op de juiste manier tonen – dan worden we voorzichtig en angstig, want dan hangen we van iets af wat op elk moment kan wegvallen, veranderen of opeens niet meer beschikbaar kan zijn. Wanneer we ons geluk afmeten aan iets wat enkel en alleen binnen onszelf ligt, dan is hier geen angst en onzekerheid rond nodig. We zijn dan gefocust op de volheid van onze eigen liefde en kunnen deze tot expressie laten komen wanneer en op welke manier we maar willen.
Om tot een juist begrip van liefde te komen, is het noodzakelijk dat we het “geven” zien binnen een gezond
kader. Gezonde liefde komt voort uit een positieve innerlijke kern van zelfbewustzijn en zelfvertrouwen.
Wanneer het “geven” aan iemand anders betekent dat je hiervoor jezelf op een liefdeloze manier moet
behandelen, dan is dit niet het soort liefde waar we het hier over hebben. Over je eigen grenzen gaan en laten gaan, jezelf voortdurend wegcijferen zodanig dat je er zelf schade van ondervindt, jezelf in gevaar
brengen… Dit zijn geen gezonde vormen van liefde geven. Het type liefde dat je eigen gezonde zelfliefde
bedreigt – zoals voortkomt uit een laag zelfbeeld, emotionele verwaarlozing, mishandeling of psychologisch trauma – uit zich in wanhoop en het proberen te voldoen aan verwachtingen die nooit zullen of kunnen ingevuld worden.
Laat ons dus over liefde denken als een deel van de kracht die ons universum beweegt, een deel van de levenskracht die ons heeft voortgebracht, een deel van onszelf dat we vrijelijk als geschenk kunnen geven en ontvangen.
Opdracht/huiswerkopdracht:
Kijk naar de dingen die je reeds lief hebt: mensen, plaatsen en activiteiten. Door je aandacht aan deze dingen te geven en je relatie met deze zaken actief te ontwikkelen, stel je je hart verder open en kan je de diepte van liefde verder exploreren. Soms zal je zelfs gewaarworden dat de liefde zich nog verder uitbreidt, ook al was dat in eerste instantie niet echt jouw intentie.
Mensen: sta eens stil bij de mensen die je lief hebt en die, ondanks het feit dat je hen graag ziet, eigenlijk
niet zoveel aandacht krijgen dan je ze wil geven of dan ze eigenlijk verdienen. Bedenk hoe dit komt.
Kies dan één of twee personen uit en doe iets voor hen als blijk van liefde: bel hen op, neem hen mee uit eten, maai het gras voor hen, ga samen naar de sauna, … Maak hen duidelijk dat je dit doet omdat je hen graag ziet!
Plaatsen: kijk eens naar je omgeving en bedenk een aantal plaatsen die redelijk dichtbij zijn en waar je graag
komt, maar waar je eigenlijk zelden tijd voor maakt om er naar toe te gaan of écht te genieten van deze
plaatsen. Dat kan zelfs je eigen tuin zijn! Bedenk dan wat het is dat je zo fijn vindt aan deze plaats en wat je
kan doen om je liefde voor deze plaatsen te uiten. Kies één of twee plaatsen en voer dit uit.
Activiteiten: Maak een lijst van activiteiten die je graag doet (minstens een 10-tal) en kruis dan de activiteiten aan die je graag wat meer zou willen doen. Kies uit deze laatste lijst twee activiteiten en ga eens na wat deze activiteiten voor jou betekenen, hoe je je voelt als je ze uitoefent en hoe het komt dat je ze zo weinig doet. Bedenk dat hoe je deze activiteiten meer ruimte kan geven in je leven. Dit kan een kwestie zijn van prioriteiten stellen en je agenda wat herorganiseren, maar soms ligt het ook wat ingewikkelder. Wat als je bv. hebt opgeschreven om meer te gaan reizen maar je hebt er het geld niet voor? Dan kan je een middel bedenken om toch op langere termijn actief naar deze activiteit toe te werken door bv. je financiële
prioriteiten wat te herschikken en te beslissen om elke maand een klein bedrag te sparen.
Soms kan het zijn dat de dingen die je in de oefeningen hierboven hebt opgeschreven je dwingen om je leven grondig te herevalueren. Neem dan ook je tijd om hier eens serieus over na te denken. Als blijkt dat je verlangen niet haalbaar is of dat je in je huidige leven geen verandering kan of wil brengen, bedenk dan wat
je wel kan doen om hier toch een zekere ruimte aan te geven. Als je bv. een groot verlangen hebt om een
hond te hebben om mee te gaan wandelen, ravotten en graag te zien, maar door het feit dat je op een appartement woont er geen kan nemen, is het misschien een idee om als vrijwilliger in een hondenasiel
enkele uurtjes de handen uit de mouwen te steken of aan een bejaarde buurvrouw die niet meer goed te been is, aan te bieden om dagelijks met haar hond te gaan wandelen?
Deze oefening gaat om het meer integreren van de zaken die je graag doet en graag ziet in je leven, zodanig dat het gemakkelijker is om de liefde ervoor te voelen en uit te dragen. Als je kinderen hebt kan je hen ook betrekken bij deze zaken, zodanig dat ook zij leren dat het leven niet enkel bestaat uit verplichtingen en noodzakelijkheden.
3) De dans van liefde en angst
Alle zaken die je in je dagelijkse leven doet, zelfs de kleinste prullen, zou je kunnen opdelen in twee categorieën. Zaken die je doet die voortkomen uit liefde of zaken die je doet die voortkomen uit angst. Deze
visie is misschien erg simplistisch, maar het moet niet altijd complex zijn om te kunnen ervaren dat er ergens een kern van waarheid in zit.
Naarmate de liefde en de angst verder uit elkaar liggen, zal je het verschil beter kunnen voelen. Enkele voorbeelden: als ik ‘s avonds de boterhammen smeer voor mezelf en mijn ventje, ben ik wat soms wat
afgeleid en bezig met zaken die ik ’s anderendaags of diezelfde avond nog moet doen of heb ik er niet veel zin in. Als ik mezelf de vraag stel hoe deze activiteit anders zou zijn als ze met liefde gedaan werd, dan zie ik
hoe ik er plezier aan beleef wanneer ik iets tussen zijn boterhammen smeer waarvan ik weet dat hij dat graag lust i.p.v. haastig in de koelkast op zoek te gaan naar de boter en geïrriteerd de andere zaken uit de weg duwen. Dan zie ik hoe ik zelf glimlach bij de gedachte aan zijn reactie wanneer hij ’s anderendaags zijn brooddoos opent en ontdekt dat er nog een lekker snoepje of dessertje bij zijn boterhammen zit. Het maakt misschien geen verschil uit voor de boterhammen, al kan ik me voorstellen dat die toch een beetje beter smaken als ze met liefde gesmeerd zijn, maar het maakt zeker wel een verschil uit voor mezelf en hoe ik me voel tijdens en na het smeren van de boterhammen.
Nog een voorbeeld: stel dat je iemand moet opbellen met een vervelende boodschap, waar je erg tegenop ziet of waarvan je misschien schrik hebt dat die persoon dan boos gaat zijn op jou. Stel je eens voor hoe deze taak er anders zou kunnen uitzien of aanvoelen als ze gedaan werd vanuit iets in je dat voortkomt
uit liefde i.p.v. uit angst. De conversatie zou misschien gemakkelijker verlopen – zeker voor jezelf, maar waarschijnlijk voor beiden – omdat je je op dat moment heel erg bewust bent van je empathie en je rustig kan blijven onder de reactie van de ander. Op die manier zal de ander waarschijnlijk ook minder geneigd
zijn om in de verdediging te gaan en is er meer kans dit gesprek op een minder pijnlijke of zelfs neutrale
manier voor beide partijen af te sluiten.
Nog een laatste voorbeeld, waarin angst een wezenlijk deel uitmaakt van de vergelijking. Stel je bent bang
voor een operatie. Je hebt nog nooit een operatie gehad en je moet nu een noodzakelijke ingreep ondergaan. Je bent verschrikkelijk bang voor de narcose. Je denkt aan de pijn achteraf terwijl je op dit
moment evenzeer afziet van de pijn. Je hebt heimwee en het feit dat je enkele dagen niet naar huis kan gaan
doet daar ook geen goed aan. Je voelt je gespannen, overstuur, angstig, onrustig… Wanneer je in dezelfde situatie echter van de bron van liefde in jezelf kan gebruik maken, zal je je angstige gedachten kunnen ombuigen omdat je dan automatisch voor jezelf zal zorgen. Je zou automatisch zaken doen om jezelf
gerust te stellen en beter te voelen. Je zou de dokter vragen naar wat er precies gaat gebeuren zodanig dat je
hier een goed beeld van hebt en je vertrouwen hebt in de operatie. Je zou de steun van je man veel beter
in je kunnen opnemen, die je verzekert dat jij vooral moet rusten en je geen zorgen hoeft te maken om de zaken thuis. Je zou de geruststelling ervaren bij de belofte dat hij je alle dagen na zijn werk komt bezoeken. Je zou minder pijn voelen doordat je niet zo gespannen en angstig bent en je zou sneller genezen omdat je positiever bent ingesteld en je je laat verzorgen.
Opdracht:
Pathworking om je hart te openen en te healen.
Noteer je ervaringen in je magisch dagboek.
Huiswerkopdracht:
Neem eender welke activiteit die je dagelijks doet: de katten eten geven ’s morgens, de boterhammen smeren voor je kinderen, naar je werk rijden, e-mails typen, je werk doen, betalen in de winkel, eten koken, … Stel jezelf dan eens de vraag: “zou deze activiteit anders aanvoelen als ik ze met liefde deed?” Neem de som op de proef en stel je hart open tijdens het doen van deze dagelijkse activiteiten. Noteer je bevindingen in je magisch dagboek.
Huiswerkopdracht
Wanneer je je angstig, ongemakkelijk of geblokkeerd voelt bij iets wat je (zou) moet(en) doen, sta hier dan even bij stil. Wat veroorzaakt deze blokkade? Geef hier aandacht aan en vraag aan je hart wat het nodig heeft om zich te kunnen openen of hoe dit anders zou aanvoelen als je je innerlijke bron van liefde kon aanspreken om deze taak uit te voeren. Noteer je bevindingen in je magisch dagboek.
---
Ritueel en pathworking bij hoofdstuk 4 : In het hart
Zuivering en wijding
Zoals de Vuurvogel oprijst uit de as van het vuur, zo worden wij nu gezuiverd.
Grote Moeder, Godin van onze harten, zegen ons en zuiver ons.
Hemelvader, laat uw stralen ons wijden en maak ons klaar voor dit intens ritueel.
Open onze geest voor uw dimensies.
Laat onze lippen enkel nog de waarheid spreken.
Laat onze harten de weg van de Goden volgen, nu en altijd
Schenk onze handen de gave van het magisch werk
Laat onze voeten de heilige paden bewandelen, in uw gezelschap en in het gezelschap van gelijken.
Blessed Be.
Trekken van de cirkel
Zusters,
Luister naar de stem van je hart en van je ziel
Laat liefde je openen voor wat je zoekt en hoopt te vinden.
Geef je over aan de kracht die binnenin je leeft,
Want deze kracht leeft in je sinds je eerste dag op deze planeet
Je unieke kracht als vrouw onder vrouwen, als priesteres onder priesteressen,
als zuster onder je zusters.
Stel je open,
Voel de kracht
Laat deze energie doorheen je hart stromen en voel hoe ze ons nu verbindt
Van zuster tot zuster trek ik deze cirkel
Van vrouw tot vrouw, van priesteres tot priesteres,
Van zuster tot zuster trekken wij vandaag onze cirkel
Verbonden door onze innerlijke kracht
In de liefdevolle aanwezigheid van de Grote Moeder
Weerspiegeld in onszelf en in onze Godinnen
Blessed be
Verwelkoming van de elementen
We groeten en verwelkomen de stuwende kracht van de winden,
de wachters van het Oosten, kracht van de dageraad en de Lente.
We groeten en verwelkomen de stuwende kracht van de Zon,
de wachters van het Zuiden, kracht van de middag en de Zomer.
We groeten en verwelkomen de stuwende kracht van de Zee,
de wachters van het Westen, kracht van de avond en de Herfst.
We groeten en verwelkomen de stuwende kracht van de aarde,
de wachters van het Noorden, kracht van de nacht en de Winter.
We groeten en verwelkomen de krachten van de zon boven ons en van de Aarde onder ons.
We groeten en verwelkomen de krachten van onze voorouders, van hen die voor ons zijn gekomen en
van hen die na ons zullen komen.
We groeten en verwelkomen de krachten en de geesten van het land waarop wij vandaag samen te
gast zijn.
Blessed be
Invocatie van de Godinnen
We roepen je aan Grote Moeder, Godin met vele namen
Om ons bij te staan op onze innerlijke ontdekkingsreis
We roepen je aan Aphrodite, Artemis, Gaia en Brigid
Brigandhu, Freya, Morrigan en Selu
Leid ons naar onze innerlijke kracht
Open onze geest en onze harten
Breng ons wijsheid en inzicht
Leid ons in het mysterie
Blessed be
Pathworking
Sluit je ogen en adem enkele keren diep in en uit. In door je mond en uit door je neus. Maak je geest
leeg en ontspan je lichaam als voorbereiding op de reis die we samen gaan maken.
Stel je voor dat je in een bootje zit en dat je meedrijft op het water. Het water is rustig en kalm en je bent
volkomen veilig. De zon verwarmt je huid en een zacht briesje speelt aangenaam door je haar. Kijk
eens om je heen en neem in je op wat je ziet. Hoe ziet het water eruit? Is het een zee, een meer of een
rivier? Is het water diep of niet? Liggen er rotsen of stenen in het water of takken en boomstronken?
Steek je hand in het water en voel de aangename koelte over je huid. Kijk ook eens om je heen en
neem in je op hoe de oever eruit ziet. Staan er bomen of struiken? Neem zoveel mogelijk van wat je ziet
in je op.
In de verte zie je iemand op de oever staan. Dit is je gids die op je wacht en naar je wenkt. In je bootje
liggen twee roeispanen. Neem ze in je handen en roei nu naar de plaats waar je gids staat, hier kan je
je bootje aanleggen. Naarmate je dichterbij komt, kan je je gids nu ook duidelijker zien. Is het een man
of een vrouw? Is het een oude bekende of iemand die je nog nooit gezien hebt?
Je komt aan de oever aan en je gids helpt je om je bootje vast te maken. Hij/zij biedt je een hand aan
om uit de boot te stappen en heet je welkom. Je gids vertelt je dat hij gekomen is om je mee te nemen
naar iemand heel bijzonder die jou verwacht en gebaart je dat je hem moet volgen.
Je volgt je gids over een smal pad dat steeds dieper en dieper landinwaarts gaat. Neem de omgeving
goed in je op en gebruik hiervoor al je zintuigen. Wat zie je? Wat hoor je? Wat voel en ruik je?
Volg je gids, die je steeds verder en verder mee landinwaarts neemt. Na een tijdje kom je bij een grote
rotswand aan. Je hoort en ziet een grote kletterende waterval die uitkomt in een grote plas en vanwaar
een beetje verderop een stroom vertrekt. Het is hier adembenemend mooi en de rondvliegende
druppels vormen een schitterende regenboog over de poel. Je gids wenkt je om hem te volgen en
neemt je mee over een klein verborgen paadje achter de waterval.
Het is er donker en je moet je weg op de tast vervolgen. In de vochtige aarde en rots zijn er trapjes
uitgehouwen en ze nemen je mee, dieper en dieper de aarde in. Na een poosje wandelen kom je in een
onderaardse grot. Je ziet de rode gloed van een brandend vuur weerkaatst tegen de rotswand, wat de
koude ruimte een warm en uitnodigend gevoel geeft. De grond is bezaaid met zachte dierenvellen en
kussens van schapenwol. Het geurt er naar kruiden en in het midden, dicht bij het vuur, zit een oude
vrouw te mediteren. Je gids die je hier bracht, brengt je bij haar en de oude vrouw gebaart dat je moet
gaan zitten. Je neemt plaats voor haar op de grond en maakt het je gemakkelijk tussen de kussens. De
vrouw ziet eruit alsof ze al duizenden jaren oud zou kunnen zijn en haar onmetelijke kennis en wijsheid
straalt van haar af. Ze kijkt je aan en je hebt het gevoel dat ze recht in je hart kan kijken. Hierdoor voel
je je aanvankelijk misschien wat ongemakkelijk, maar iets aan deze oude vrouw straalt enorm veel
vertrouwen en liefde uit en je laat haar toe om te kijken naar wat er allemaal in je hart leeft: je vreugdes,
maar ook je verdriet. Probeer te ontspannen, kijk samen naar de dingen die in je hart leven en luister
goed naar wat zij hierover tegen je te zeggen heeft. Ik geef jullie hiervoor even de tijd.
De oude vrouw nodigt je uit om in het vuur te kijken en al de zaken die je hart bezwaren aan de
vlammen te geven, die het verteren en transformeren. Dan legt ze haar hand op je hartchakra en begint
te chanten in een heel oude taal die je niet kan verstaan. De magische klanken vullen de ruimte en je
voelt hoe je hartchakra zich steeds verder opent en zich vult met liefde en helende energie. De energie
uit je hartchakra verspreidt zich en stroomt naar al je volgende chakra’s. Ze stroomt en verspreid zich
over je hele lichaam. Je wordt omhuld door een stroom van liefdevolle, helende energie en je voelt je
goed, heel en vrij… Laat deze energie maar doorheen je hele lichaam stromen, voel ze tot in je
vingertoppen en tot in je tenen en voel hoe ze je een heel en liefdevol gevoel geeft.
Wanneer de oude vrouw gedaan heeft, geeft ze je een leren buideltje. Wanneer je het buideltje opent
en het wat op je hand uitschudt, zie je talloze kleine zaadjes. De zaadjes glinsteren in je hand in alle
kleuren van de regenboog. Je kijkt er met verwondering naar. De oude vrouw legt je uit dat elk zaadje
een zaadje van liefde is. Je kan het planten in je hart en voeden door de liefde die je voelt voor de
dingen die je doet en de mensen die je graag ziet. Wanneer je goed voor je zaadjes zorgt en ze tot bloei
brengt, zullen ze automatisch weer nieuwe zaadjes voortbrengen die zich als vanzelf vrijelijk zullen
verspreiden naar iedereen en alles waar je mee in aanraking komt.
Je bedankt haar voor dit mooie geschenk, bergt het buideltje veilig op en dan is het tijd om afscheid te
nemen. Je gids die je naar hier bracht, neemt je terug mee doorheen de onderaardse gang met de
uitgehouwen trappen in de rots en aarde, over het verborgen paadje terug voorbij de waterval en de
prachtige poel waarover de druppeltjes in het zonlicht een schitterende regenboog vormen. Hij neemt je
terug mee over het pad langs waarlangs je gekomen bent tot aan de oever waar je bootje ligt. Je neemt
hier afscheid van je gids, stapt in het bootje en laat je meedrijven door de stroming. Je sluit je ogen en
laat je terug meedrijven naar het hier en nu. Kom zachtjes terug naar het hier en nu en adem enkele
keren diep in en uit.
Geschenk
Ieder van ons krijgt een potje met zaadjes mee om te planten, te voeden, te zien groeien en om
liefdevol zorg voor te dragen. Elke keer dat we deze plant verzorgen, doen we dit heel bewust met een
open hart en voelen we de liefde stromen vanuit onze hartchakra.
Raadplegen van het Godinnenorakel
Ieder trekt een kaart uit het Godinnenorakel. Waar ga je volgens de Godin de komende maand extra
aandacht aan moeten besteden? Welk thema/aspect is belangrijk voor je om extra aandacht aan te
geven, om je hart te kunnen openen of te helen?
Bedanken van de Godinnen
We danken je Grote Moeder, Godin met vele namen
Om ons bij te staan op onze innerlijke ontdekkingsreis
We danken je Aphrodite, Artemis, Gaia en Brigid
Brigandhu, Freya, Morrigan en Selu
Om ons te leiden naar onze innerlijke kracht
Om onze geest en onze harten te openen
Om ons wijsheid en inzicht te brengen
En ons te leiden in het mysterie
Blessed be
Bedanken van de elementen
We danken de krachten en de geesten van het land waarop we vandaag samen te gast waren.
We danken de krachten van onze voorouders, van hen die voor ons zijn gekomen en van hen die na
ons zullen komen.
We danken de krachten van de zon boven ons en van de Aarde onder ons.
We danken de stuwende kracht van de aarde,
de wachters van het Noorden, kracht van de nacht en de Winter.
We danken de stuwende kracht van de Zee,
de wachters van het Westen, kracht van de avond en de Herfst.
We danken de stuwende kracht van de Zon,
de wachters van het Zuiden, kracht van de middag en de Zomer.
We danken de stuwende kracht van de winden,
de wachters van het Oosten, kracht van de dageraad en de Lente.
Blessed be
Openen van de Cirkel
Van zuster tot zuster open ik deze cirkel
Van vrouw tot vrouw, van priesteres tot priesteres,
Van zuster tot zuster openen wij onze cirkel
Elk van ons, krachtig en sterk, gaan we straks terug onze eigen weg
Maar door onze innerlijke kracht zijn we blijvend verbonden
Moge de Godin, tot we elkaar weerzien, je zachtjes vasthouden in het holle van haar hand
En je in liefde omhullen
Blessed be
Reacties