Samhain

Open ritueel bij Veva (van De Gezellige Heks in Lint), met Fjierra als hogepriesteres en Eirinn als maiden. Veel volk!! Nog nooit gezien ... Daardoor viel het ritueel voor mij persoonlijk een beetje tegen, omdat ik snel was afgeleid door de andere mensen en soms moeite had om te focussen.

Fjierra vroeg ons om personen of dieren die zijn overgegaan uit te nodigen om het ritueel bij te wonen. Dat vond ik een prachtig moment omdat het ook zeer persoonlijk was. Bart nodigde zijn neefje Marc uit, dat nooit heeft geleefd, om op die manier toch een tijdje op aarde door te brengen bij mensen die van hem houden. Dat vond ik zo mooi ...
Ik nodigde Kathelijne uit, mijn tante die twee weken geleden is overleden in de MS kliniek, en mijn grootouders.

Fjierra vroeg ons op een bepaald moment om onze ogen te sluiten en ons deze personen of dieren voor de geest te halen. Dat was voor mij een zeer emotioneel moment. Wat ik zag deed ongelooflijk zeer maar was ook even troostrijk en vreugdevol. Ik zag een zomer- of lentelandschap, een boomgaard vol fruitbomen in volle bloesem, appelbomen of andere fruitbomen. Je zag de bloesems ook door de lucht zweven, op een zomerbriesje. Er was heel fel licht en er was geen geluid. Het voelde heel prettig aan, alsof je de zon warm op je vel kon voelen. En toen zag ik Kathelijne. Ze stond onder de appelbomen en lachte naar me. Naast haar stond haar vader, mijn opa. Hij had zijn arm rond haar schouder geslagen en lachte ook. Naast hen stonden mijn grootouders langs vaders kant. Het was moeilijk om hen vast te houden. Ze zwaaiden alle vier lachend naar me, alsof ze ergens ver op reis waren en een groet wilden overbrengen. Maar het voelde goed aan, ook al deed het pijn om hen te zien en te weten dat je hen toch opnieuw moet loslaten ... Ik was helemaal van de kaart en de tranen stroomden over mijn wangen, maar ik moest tegelijkertijd ook lachen want ik voelde een grote vreugde van hen afstralen... Ik had even wat tijd nodig om op mijn effen te komen en moest mezelf verplichten om mijn ogen open te doen toen ik de stem van Fjierra hoorde. Ik wilde de scène voor mijn ogen nog helemaal niet los laten, maar ik wist dat het moest. Dat was pijnlijk.

Reacties

Populaire posts van deze blog

De heksenrunen

Zuiverende eitjes: egg cleansing

De numerologie van je heksennaam