Bananenrepubliek Amerika

Het is alsof mijn keel langzaam wordt dichtgeknepen tot ik geen adem meer kan halen. Dat is het gevoel dat mij bekruipt elke keer als ik Donald Trump op televisie nog maar eens met een achteloos handgebaar een van de bouwstenen van de Amerikaanse democratie omver hoor gooien. Mijn afkeer voor de man is ondertussen verworden tot walging. Hij hangt aaneen van minachting voor wie niet eerst schiet en dan pas vragen stelt, pestgedrag, ouderwetse misogynie, onversneden racisme, machtswellust en hebzucht. En hij komt ermee weg ook want blijkbaar houdt de helft van de Amerikanen wel van een autoritaire leider die anderen – vrienden eerst – met zichtbaar plezier vernedert en de grond in stampt als ze hem niet slaafs volgen of het vloerkleed van de ratio onder hen wegtrekt. Wij klagen hier in België over particratie – een terecht probleem! – maar we keken met open mond en hoofdschuddend naar de verdeeldheid in de Verenigde Staten en de personencultus rond Trump in de aanloop van de verkiez...