La folle violenza

De twee zwembaden zijn niet zo groot. Perfect voor het aantal gasten in het hotel dat we voor twee weken thuis noemen. Er zijn ligbedden genoeg voor iedereen, want zoveel gasten zijn er niet. Tijdens het ontbijt tel ik een vijfentwintigtal tafeltjes die bezet zijn, waarvan de helft door Belgen. :-) Ik vraag me af hoe het hier zou zijn in een normale zomermaand. Nu is het hier fijn toeven aan het zwembad. Omdat de coronaregels zo streng zijn, is de helft van de ligbedden weggehaald. De rest is per twee verspreid in de tuin  rond de twee zwembaden, telkens met twee meter tussen. 

Het geluid van de cicaden overtreft het gelach van de kinderen die spelen in het zwembad. Het ruikt hier heerlijk naar de bougainvillea die zich op het terras doorheen de takken van de grote olijfboom heeft gekronkeld. De slanke cipressen steken donker af tegen het felblauw van de hemel. De buitelingen van de zwaluwen zijn een plezier om te zien.

Tussen mijn halfgesloten ogen kijk ik naar de oude olijfbomen die met hun weerbarstige stammen rond het zwembad lijken te dansen. Ze doen me denken aan Het Zotte Geweld, dat prachtige beeld dat Rik Wouters van zijn vrouw maakte, de armen omhoog en het gezicht vol overgave ten hemel geheven, verstild in  oerdrift, helemaal opgaand in een melodie die zij alleen kunnen horen. Ik kijk vol ontzag toe.