Webmaidens Grimoire

Sollerön, een eilandje in het Siljanmeer, ligt op een 15-tal kilometer van het stadje Mora. Als we gaan tanken valt mijn blik op het logo van het tankstation. Het is een snek met daarboven een grote zon. Van de vikingen hebben we hier nog niet veel gezien, dus ik ben meteen geïntrigeerd. Van een rondreis door Denemarken herinner ik me prachtige restanten van oude vikingnederzettingen. Daar hebben we hier nog niets van gezien. Lonely Planet helpt me verder: in Sollerön bevindt zich blijkbaar een grote vikingbegraafplaats die absoluut de moeite waard moet zijn. Als we door het boerendorpje rijden, rijden we er bijna voorbij. Dat hebben we hier in Zweden wel meer gehad: plaatsen die volgens de reisgidsen de moeite waard zijn, blijken nauwelijks aangeduid. We lopen er meestal ook zo goed als alleen rond, soms eens samen met een verdwaalde Nederlandse of Duitse toerist. Het toeristische hoogseizoen is eigenlijk net voorbij: in sommige regio’s gaan de Zweedse kinderen sinds deze week al n...

Eén van de meest typische souvenirs van Zweden zijn de kleine rode houten paardjes die kunstig zijn beschilderd met bloemen. De Dala paardjes waren vroeger vooral kinderspeelgoed maar nu zijn ze het symbool van Dalarna en zelfs van heel Zweden. Ik weet dat het waarschijnlijk één van de grootste toeristenvallen van Zweden is, maar omdat we nog tijd over hebben en niet al te ver uit de buurt zijn, beslissen we om toch een kijkje te gaan nemen in Nusnäs, de thuisbasis van de beroemde houten paardjes. De productie van de paardjes begon waarschijnlijk in Bergkarlås, een dorpje in de buurt van Nusnäs. De streek was bekend omwille van zijn meubelmakerij en klokkenmakerij. Waarschijnlijk werden de restjes hout gebruikt voor het snijden van de eerste paardjes. De vroegste referentie naar de houten paardjes als verkoopsproduct dateert al van 1623! Die eerste paardjes waren overigens nog niet beschilderd. Het gebruik om ze te beschilderen dateert pas van de 19de eeuw. Paarden hebben altijd e...

We zijn nog maar één dag onderweg en we worden al vergast op een echt Zweeds Smörgåsbord, aan boord van de Stena Scandinavica die ons van het Duitse Kiel naar Göteborg brengt. Ik had op voorhand vier couverts besteld voor het buffet aan boord en als dat een voorproefje was voor wat ons in Zweden te wachten stond, dan was de reis alvast goed begonnen :-). Een Smörgåsbord is een restantje van het 18 de eeuwse “brännvinsbord” of “alcoholbuffet”. Gedistilleerde alcohol werd in de 15 de eeuw door Duitse kooplui in Zweden geïntroduceerd. Het werd toen helemaal niet gedronken maar gebruikt bij de productie van buskruit. Alcohol kreeg ook een plaats in de volksgeneeskunde: door het toevoegen van kruiden allerhande kon het worden gebruikt als geneesmiddel voor allerhande kwalen en ziektes. Die kruiden – komijn, venkel, anijs, kervel, hysop, alsem ... allemaal typische absinthkruiden - geven de “akvavit” van vandaag nog steeds zijn smaak. De akvavit werd gedronken uit speciale tasjes ...

Elke Pagan Partake bijeenkomst is alweer een nieuwe ontdekking, soms al wat interessanter dan anders. Deze keer zou Gwydion ons vergasten op een inleidende workshop over wierook. Wierook is één van zijn dada’s en het was één van de mogelijke onderwerpen waarvoor ik hem had willen boeken op PaGE2012. Het werd uiteindelijk popjesmagie, dus deze gelegenheid om kennis te maken met de materie wilde ik niet voorbij laten gaan. Zoals elke heks heb ik een wierookbrandertje en gebruik ik wierook voor rituelen, maar meestal beperkt zich dat tot de klassieke nag champa. In haar “Boek der Schaduwen” vertelde Phyllis Curott hoe bij elke covenbijeenkomst iemand van de coven werd gevraagd om een toepasselijke wierook samen te stellen, on the spot, gewoon op basis van intuitie. Het was natuurlijk gemakkelijk dat de covenbijeenkomsten plaats vonden in een magisch winkeltje. Ik was geïntrigeerd. Het feit dat ik graag kook en dat wierook samenstellen daar een klein beetje van weg heeft, zal er ook w...

Gepakt en gezakt arriveerde ik een kwartier te laat bij Veerle, waar we hadden afgesproken om samen het jaarfeest te vieren. Ik was eigenlijk best nerveus want ik had het rituee voor vanavond voorbereid. Het was dan wel niet de eerste keer, het was wel voor het eerst een full blown alles-erop-en eraan klassiek ritueel. We hadden met Hagazussa op 1 augustus een covenbijeenkomst afgesproken, en het leek ons dan ook naturel om daar meteen een jaarfeestviering van te maken. En als we dan toch bezig waren, waarom dan niet meteen de andere covens ook uitnodigen? Alle covens van Arcadia waren dus uitgenodigd en het deed me plezier te horen dat ook Magna Dea vertegenwoordigd zou zijn. Behalve Eirinn zien we niet veel heksen/priesteressen van die coven op de jaarfeesten van de andere covens en ik wist dat Eirinn nog in Frankrijk zat ... Jammer genoeg had Anthea pech met één van haar katten en kon ze toch niet komen. Het werd dus opnieuw een feestje onder Hagazussa en Amma Devi. Het weer wa...