Offers voor de spirits: schol!
Ik vind het belangrijk om bij elk ritueel een offer te brengen aan de spirits en de goden die we uitnodigen in onze cirkel of wiens hulp we vragen. Meestal doe ik dat door wijn op de grond te gieten, als blijk van dankbaarheid. In het Engels noemen ze dat een “libation”.
libation: noun. The pouring out of wine or other liquid in honor of a god; the liquid so poured out; a drink-offering.
Het gebruik is zo oud als de wereld zelf en komt overal voor. Waarschijnlijk stamt het uit Afrika, maar wij kennen het van de Romeinen (die het waarschijnlijk weer gepikt hebben van de Grieken): het woord komt van het Latijnse “libare” dat “uitgieten ter ere van een god” betekent. Dat uitgieten is letterlijk te nemen: wijn werd uitgegoten op de grond, op het altaar, op een amulet of op een dierenoffer. Eigenlijk is het het equivalent van het betalen van een rondje voor de goden. :-) En niet alleen de goden kregen een drankje aangeboden, ook andere spirits zoals de voorouders mochten meegenieten.
Met zo’n offergave bevestig je je band met de spirits in kwestie. Je toont er niet alleen je genegenheid en toewijding mee, je drukt er ook je dankbaarheid mee uit voor de hulp die je van de spirits en goden in kwestie krijgt, zonder die daarom als vanzelfsprekend te beschouwen. Misschien streel je er zelfs een beetje hun ijdelheid mee, want je laat er een vorm van afhankelijkheid mee zien: je hebt de spirits aan wie je je offergave richt echt nodig (al is dat misschien wederzijds) …
WELKE DRANKJES LUSTEN ZE HET LIEFST?
Traditioneel werd er wijn of een andere alcoholische drank voor offergaven gebruikt, maar eigenlijk kan het gelijk welke vloeistof zijn. Behalve wijn waren water, melk, honing en olijfolie populair, afhankelijk van voor wie de offergave bestemd was, en dat zijn nog steeds de meest gebruikte offerdranken. Zelfs bloed is een mogelijkheid, zoals de Germanen deden tijdens hun blots (vandaar de naam “blot”).
Bij onze Arcadia rituelen gebruiken we alles wat vloeibaar is. Afhankelijk van de gelegenheid is zelfs gin&tonic een perfect plan! Als wij zelf het drankje zo lekker vinden, is de kans groot dat de goden dat ook doen… We houden wel rekening met voor wie de offergave bestemd is: meestal is het toch wijn of water, maar tijdens een Imbolc ritueel met Bridget houden we de traditie hoog en gebruiken we melk, we schenken warme appelgrog voor de groene man tijdens de wassailing, enz. … Op mijn voorouderaltaar staan bij Samhain bijvoorbeeld de lievelingsdrankjes van de oma’s en opa’s: een goeie port of een single malt voor de opa’s, een amandellikeurtje of gin voor de oma’s. En mijn Toby – de spirit die me helpt bij het reizen naar de anderwereld – houdt van alles wat sterker is dan 20° :-)
Rode wijn – al dan niet gemengd met honing – is een prima offer voor de goden en de geesten van de doden. Als je denkt aan wijn in de context van de hekserij, dan is de kans groot dat je ook aan Bacchus of Dionysus denkt, de god van wijn, plezier en dringkgelagen. Wijn staat inderdaad symbool voor de “spunk” van het leven! De plezierige extase die je overvalt als je (een beetje) te diep in het wijnglas hebt gekeken, is ook waarom alcohol veel wordt gebruikt in rituelen en ceremonies. De alcohol in de wijn is één van de simpelste en gemakkelijkst beschikbare roesmiddelen die kunnen helpen bij het connectie maken met de anderwereld. In Japan bijvoorbeeld gebruiken Shinto priesters een sake mengeling die ze Miki noemen – Godendrank – als offergave voor de natuurspirits en de doden. Russen gebruiken dan weer wodka. Een shotje wodka uitgegoten over het graf van een dierbare overledene toont aan deze laatste dat hij niet is vergeten …
Melk wordt in veel culturen gebruikt als offergave. Als ik aan melk denk, dan denk ik automatisch aan mijn warme kindertijd en de lekkere AA melk bij mijn oma. Het is één van de voedzaamste drankjes die we kennen, nog iets waardoor we misschien meteen aan onze mama denken als het over melk gaat. Denk aan borstvoeding, papflessen, enz. … Daarmee is meteen de traditionele link met het moederschap gelegd, en dus ook met de Goddelijke Moeder en het traditionele Goddelijke Vrouwelijke. De witte kleur refereert ook aan zuiverheid en puurheid, iets dat ook aansluit bij de babietjes van hierboven. Perfect als offergave voor alle soorten spirits en goden dus.
Water is de basis van alle leven. Het is het bloed van Moeder Aarde en wat ons allemaal verbindt. Zonder water kunnen we ook niet overleven. Water staat ook voor zuiverheid en gezondheid. Een offergave van water om het hoogste te eren vind je terug bij de Joden, in het Boedhisme, bij de Hindoes, enz. … In de oude verhalen zijn poorten naar de anderwereld dikwijls te vinden in waterpartijen, ook naar de wereld van de elfen en de doden. Denk aan de Lady of the Lake die Arthur zijn Excalibur schonk, of de Styx die je moet afvaren om in de onderwereld te komen … Water wordt dan ook veel gebruikt in offergaven voor de doden. In China krijgen de doden een offergave van water waaraan rijstkorrels worden toegevoegd. Het is ook de perfecte offergave voor de spirits van de plantenwereld. Iets om mee te nemen de volgende keer als je je tomaten water geeft of je tuin sproeit in de zomer! :-)
Honing is haast overal het voedsel van de goden. Dat komt door de zoete zaligheid van het goedje. Traditioneel werd honing dikwijls gemengd met melk of met rode wijn, om een soort van goddelijk elixir voor de goden te maken. Denk aan ambrozijn en nectar, de spijs en drank van de Griekse goden! De gele kleur van de honing doet je ook meteen terugdenken aan de zomer en de energie en de vreugde die de zon in onze wereld brengt. Doordat honing niet zomaar vanzelf in de natuur voorkomt, maar het resultaat is van het harde werk van de vele bijen die de hele lente en zomer lang druk in de weer zijn in je tuin, kan je niet anders dan vol ontzag stilstaan bij hoe goed de natuur in elkaar zit en wat jouw plaats hierin is, en dankbaar zijn voor wat je van de natuur mag ontvangen.
Olijfolie is een typische mediterrane offergave. Voor de Grieken was de olijfboom de boom van Athene, de godin van de wijsheid. Als je de flonkerende gele kleur van de olijfolie ziet, is het alsof het licht van de zomerzon erin opgeslagen zit! Dat licht doet alle schaduwen (en onwetendheid, denk aan Athene) verdwijnen en symboliseert ook de levensenergie die de zon ons schenkt.
HOE DOE JE NU ZO’N OFFERGAVE?
Ik zou meteen zeggen: vanuit het hart. Dat betekent niet zomaar snel snel, maar met aandacht en focus. Bedenk dat je offergave een sacraal moment is. Dat verdient toch aandacht, neen? Bovendien gaat het om een geschenk waarmee je de band die je hebt met de spirits of goden in kwestie wil versterken. Je gooit een verjaardagscadeau toch ook niet achteloos in iemands schoot? Besteed dus aandacht aan wat je doet.
Toen ik pas begon op het pad van de hekserij, werden de resten van het brood en de wijn die in de cirkel werden gedeeld een beetje achteloos in de tuin gegooid. Of zo leek het toch. De meeste klassieke covens leren dat je een putje in de grond maakt, daar je offergave in doet en het putje weer dicht doet terwijl je een soort van gebed opzegt. Zo geef je iets terug aan Moeder Aarde.
Tijdens rituelen wordt dikwijls een beker doorgegeven in de cirkel. Bij Arcadia zorgen we ervoor dat die nooit helemaal wordt leeggedronken. De kelk mag blijven rondgaan, keer op keer wordt hij bijgevuld, maar hij mag nooit leeg geraken: de laatste slok is voor de spirits. Volgens sommige tradities moeten de eerste drie druppels naar de spirits gaan. Dat doe ik meestal ook: om de goden te eren gaat de eerste slok naar hen. En elke keer als ik spirits vraag om mee te komen doen in ons magisch werk, giet ik een goede scheut wijn/water/… rechtstreeks op de grond of in de offerschaal.
Wees dus ook niet gierig, noch bij de keuze van de drank in kwestie, noch bij het gieten zelf. Ga voor de goede whiskey, kies de gin die je zelf ook zou willen drinken. Wees gul. Zorg ervoor dat je zelf een beetje verlangt naar de drank die je zo overvloedig uitgiet. Het moet zo’n beetje voelen alsof je een boek aan iemand cadeau doet dat je zelf al lang heel erg graag zou lezen … Waarom zouden de goden genoegen nemen met “boecht van den Aldi” als jij dat zelf ook niet zou doen. Het is een kwestie van respect. Je geeft je gasten toch ook het beste dat in je kast staat?
Bronnen:
https://www.penton.co.za/pious-pouring-making-libations-to-the-gods-in-the-modern-day/
https://witchesandpagans.com/pagan-culture-blogs/paganistan/how-to-pour-a-proper-libation.html
https://www.dailywritingtips.com/libation/
http://themotherhouseofthegoddess.com/2015/03/03/gratitude-and-sharing-two-fundamental-principles-of-goddess-spirituality-carol-p-christ/
https://universallifechurch.ca/pour-out-your-offerings-a-brief-history-of-libations/
http://www.themagickkitchen.com/lovely-libations-alcohol-as-sacred/
https://vinepair.com/wine-blog/libations-and-the-ancient-history-of-pouring-one-out/
libation: noun. The pouring out of wine or other liquid in honor of a god; the liquid so poured out; a drink-offering.
Het gebruik is zo oud als de wereld zelf en komt overal voor. Waarschijnlijk stamt het uit Afrika, maar wij kennen het van de Romeinen (die het waarschijnlijk weer gepikt hebben van de Grieken): het woord komt van het Latijnse “libare” dat “uitgieten ter ere van een god” betekent. Dat uitgieten is letterlijk te nemen: wijn werd uitgegoten op de grond, op het altaar, op een amulet of op een dierenoffer. Eigenlijk is het het equivalent van het betalen van een rondje voor de goden. :-) En niet alleen de goden kregen een drankje aangeboden, ook andere spirits zoals de voorouders mochten meegenieten.
Met zo’n offergave bevestig je je band met de spirits in kwestie. Je toont er niet alleen je genegenheid en toewijding mee, je drukt er ook je dankbaarheid mee uit voor de hulp die je van de spirits en goden in kwestie krijgt, zonder die daarom als vanzelfsprekend te beschouwen. Misschien streel je er zelfs een beetje hun ijdelheid mee, want je laat er een vorm van afhankelijkheid mee zien: je hebt de spirits aan wie je je offergave richt echt nodig (al is dat misschien wederzijds) …
WELKE DRANKJES LUSTEN ZE HET LIEFST?
Traditioneel werd er wijn of een andere alcoholische drank voor offergaven gebruikt, maar eigenlijk kan het gelijk welke vloeistof zijn. Behalve wijn waren water, melk, honing en olijfolie populair, afhankelijk van voor wie de offergave bestemd was, en dat zijn nog steeds de meest gebruikte offerdranken. Zelfs bloed is een mogelijkheid, zoals de Germanen deden tijdens hun blots (vandaar de naam “blot”).
Bij onze Arcadia rituelen gebruiken we alles wat vloeibaar is. Afhankelijk van de gelegenheid is zelfs gin&tonic een perfect plan! Als wij zelf het drankje zo lekker vinden, is de kans groot dat de goden dat ook doen… We houden wel rekening met voor wie de offergave bestemd is: meestal is het toch wijn of water, maar tijdens een Imbolc ritueel met Bridget houden we de traditie hoog en gebruiken we melk, we schenken warme appelgrog voor de groene man tijdens de wassailing, enz. … Op mijn voorouderaltaar staan bij Samhain bijvoorbeeld de lievelingsdrankjes van de oma’s en opa’s: een goeie port of een single malt voor de opa’s, een amandellikeurtje of gin voor de oma’s. En mijn Toby – de spirit die me helpt bij het reizen naar de anderwereld – houdt van alles wat sterker is dan 20° :-)
Rode wijn – al dan niet gemengd met honing – is een prima offer voor de goden en de geesten van de doden. Als je denkt aan wijn in de context van de hekserij, dan is de kans groot dat je ook aan Bacchus of Dionysus denkt, de god van wijn, plezier en dringkgelagen. Wijn staat inderdaad symbool voor de “spunk” van het leven! De plezierige extase die je overvalt als je (een beetje) te diep in het wijnglas hebt gekeken, is ook waarom alcohol veel wordt gebruikt in rituelen en ceremonies. De alcohol in de wijn is één van de simpelste en gemakkelijkst beschikbare roesmiddelen die kunnen helpen bij het connectie maken met de anderwereld. In Japan bijvoorbeeld gebruiken Shinto priesters een sake mengeling die ze Miki noemen – Godendrank – als offergave voor de natuurspirits en de doden. Russen gebruiken dan weer wodka. Een shotje wodka uitgegoten over het graf van een dierbare overledene toont aan deze laatste dat hij niet is vergeten …
Melk wordt in veel culturen gebruikt als offergave. Als ik aan melk denk, dan denk ik automatisch aan mijn warme kindertijd en de lekkere AA melk bij mijn oma. Het is één van de voedzaamste drankjes die we kennen, nog iets waardoor we misschien meteen aan onze mama denken als het over melk gaat. Denk aan borstvoeding, papflessen, enz. … Daarmee is meteen de traditionele link met het moederschap gelegd, en dus ook met de Goddelijke Moeder en het traditionele Goddelijke Vrouwelijke. De witte kleur refereert ook aan zuiverheid en puurheid, iets dat ook aansluit bij de babietjes van hierboven. Perfect als offergave voor alle soorten spirits en goden dus.
Water is de basis van alle leven. Het is het bloed van Moeder Aarde en wat ons allemaal verbindt. Zonder water kunnen we ook niet overleven. Water staat ook voor zuiverheid en gezondheid. Een offergave van water om het hoogste te eren vind je terug bij de Joden, in het Boedhisme, bij de Hindoes, enz. … In de oude verhalen zijn poorten naar de anderwereld dikwijls te vinden in waterpartijen, ook naar de wereld van de elfen en de doden. Denk aan de Lady of the Lake die Arthur zijn Excalibur schonk, of de Styx die je moet afvaren om in de onderwereld te komen … Water wordt dan ook veel gebruikt in offergaven voor de doden. In China krijgen de doden een offergave van water waaraan rijstkorrels worden toegevoegd. Het is ook de perfecte offergave voor de spirits van de plantenwereld. Iets om mee te nemen de volgende keer als je je tomaten water geeft of je tuin sproeit in de zomer! :-)
Honing is haast overal het voedsel van de goden. Dat komt door de zoete zaligheid van het goedje. Traditioneel werd honing dikwijls gemengd met melk of met rode wijn, om een soort van goddelijk elixir voor de goden te maken. Denk aan ambrozijn en nectar, de spijs en drank van de Griekse goden! De gele kleur van de honing doet je ook meteen terugdenken aan de zomer en de energie en de vreugde die de zon in onze wereld brengt. Doordat honing niet zomaar vanzelf in de natuur voorkomt, maar het resultaat is van het harde werk van de vele bijen die de hele lente en zomer lang druk in de weer zijn in je tuin, kan je niet anders dan vol ontzag stilstaan bij hoe goed de natuur in elkaar zit en wat jouw plaats hierin is, en dankbaar zijn voor wat je van de natuur mag ontvangen.
Olijfolie is een typische mediterrane offergave. Voor de Grieken was de olijfboom de boom van Athene, de godin van de wijsheid. Als je de flonkerende gele kleur van de olijfolie ziet, is het alsof het licht van de zomerzon erin opgeslagen zit! Dat licht doet alle schaduwen (en onwetendheid, denk aan Athene) verdwijnen en symboliseert ook de levensenergie die de zon ons schenkt.
HOE DOE JE NU ZO’N OFFERGAVE?
Ik zou meteen zeggen: vanuit het hart. Dat betekent niet zomaar snel snel, maar met aandacht en focus. Bedenk dat je offergave een sacraal moment is. Dat verdient toch aandacht, neen? Bovendien gaat het om een geschenk waarmee je de band die je hebt met de spirits of goden in kwestie wil versterken. Je gooit een verjaardagscadeau toch ook niet achteloos in iemands schoot? Besteed dus aandacht aan wat je doet.
Toen ik pas begon op het pad van de hekserij, werden de resten van het brood en de wijn die in de cirkel werden gedeeld een beetje achteloos in de tuin gegooid. Of zo leek het toch. De meeste klassieke covens leren dat je een putje in de grond maakt, daar je offergave in doet en het putje weer dicht doet terwijl je een soort van gebed opzegt. Zo geef je iets terug aan Moeder Aarde.
Tijdens rituelen wordt dikwijls een beker doorgegeven in de cirkel. Bij Arcadia zorgen we ervoor dat die nooit helemaal wordt leeggedronken. De kelk mag blijven rondgaan, keer op keer wordt hij bijgevuld, maar hij mag nooit leeg geraken: de laatste slok is voor de spirits. Volgens sommige tradities moeten de eerste drie druppels naar de spirits gaan. Dat doe ik meestal ook: om de goden te eren gaat de eerste slok naar hen. En elke keer als ik spirits vraag om mee te komen doen in ons magisch werk, giet ik een goede scheut wijn/water/… rechtstreeks op de grond of in de offerschaal.
Wees dus ook niet gierig, noch bij de keuze van de drank in kwestie, noch bij het gieten zelf. Ga voor de goede whiskey, kies de gin die je zelf ook zou willen drinken. Wees gul. Zorg ervoor dat je zelf een beetje verlangt naar de drank die je zo overvloedig uitgiet. Het moet zo’n beetje voelen alsof je een boek aan iemand cadeau doet dat je zelf al lang heel erg graag zou lezen … Waarom zouden de goden genoegen nemen met “boecht van den Aldi” als jij dat zelf ook niet zou doen. Het is een kwestie van respect. Je geeft je gasten toch ook het beste dat in je kast staat?
Bronnen:
https://www.penton.co.za/pious-pouring-making-libations-to-the-gods-in-the-modern-day/
https://witchesandpagans.com/pagan-culture-blogs/paganistan/how-to-pour-a-proper-libation.html
https://www.dailywritingtips.com/libation/
http://themotherhouseofthegoddess.com/2015/03/03/gratitude-and-sharing-two-fundamental-principles-of-goddess-spirituality-carol-p-christ/
https://universallifechurch.ca/pour-out-your-offerings-a-brief-history-of-libations/
http://www.themagickkitchen.com/lovely-libations-alcohol-as-sacred/
https://vinepair.com/wine-blog/libations-and-the-ancient-history-of-pouring-one-out/
Reacties