Webmaidens Grimoire

Hmmmm, chocolade! Ik ken haast niemand die het gevoel van smeltende chocolade in zijn mond niet fantastisch vindt. Chocolade staat met stip op één als je de menukaart overal ter wereld bekijkt. Nochthans was het ooit exclusief voorbehouden voor de adel en de elite. Chocolade kwam pas naar onze contreien nadat Columbus Amerika had ontdekt. In de mythologie van de Maya’s en de Azteken wordt verteld hoe de cacao door de goden werd ontdekt en aan de mensen cadeau werd gegeven. Volgens de Maya’s gaf de Gevederde Slang de cacao aan de mensen, die net door de graangodin Grootmoeder Xmucane uit mais waren gemaakt, om te feesten. De goden gaven de mensen ook mais, fruit en andere belangrijke voedingswaren die op het menu stonden van de Mesoamerikaanse volkeren. De cacaoboom was één van de belangrijkste omdat die werd gebruikt voor een waaier aan politieke en spirituele rituelen. De Maya’s vierden elk jaar een groot feest voor de cacaogod Ek Chuah, met een hele hoop offers en rituelen. De pr...

De vorige keer dat we hadden afgesproken in de Hobokense Polder, regende het dat het goot en stonden we na een kwartier tot aan onze enkels in het water. Deze keer was het warm en zonnig, heerlijk weer voor een trage wandeling doorheen de wildernis. We hadden hier afgesproken om op zoek te gaan naar de inheemse bomen en struiken die hier in overvloed staan en onze kennis daarvan met elkaar te delen. In dit natuurgebied staan zo ongeveer alle inheemse boomsoorten die we in Vlaanderen kennen, de perfecte plek dus voor een praktijkles. Elenor heeft kruidengeneeskunde gestudeerd en kon ons vertellen welke bomen goed waren voor wat. Ik moet toegeven dat dat traditionele aspect van de hekserij me wel interesseert maar niet genoeg om mijn aandacht lang vast te houden. Toen ik twaalf was, ontdekte ik in de boekenkast van mijn ouders een lijvig boekwerk van Reader’s Digest over geneeskrachtige planten. Dat fascineerde me enorm en ik heb zelfs een tijdje doosjes met verschillende gedroogde kr...

Omdat twee kinderen moeilijk in toom te houden zijn als het 27 graden is, zelfs niet met een tuinslang en een kleine stadstuin, stelde ik voor om naar het Middelheim Museum te gaan. Dat zagen die woelwaters van mij wel zitten en dus sprongen we op onze fiets, zodat mijn schatje opgelucht kon achteroverhangen in de zetel, met een wodka cola en de Tour. Het Middelheim Museum heeft een reputatie. Zelfs mijn moeder weet waar het ligt, getuige de verwarring toen ik voor de geboorte van Kaat opgenomen werd in het Middelheimziekenhuis. Mijn liefste belde om 7u ’s ochtends naar zijn schoonouders om dat te melden en mijn moeder begreep niet waarom wij persé wilden laten weten dat we in het Middelheim Museum waren. Ze liet niks merken maar vroeg zich verbaasd af of hij iets gesnoven had ofzo. :-) Kaat en Dries zijn er allebei al op schooluitstap geweest. Het zou natuurlijk erg zijn als dat niet het geval was, als je zo’n museum bijna letterlijk in je achtertuin hebt liggen. Enthousiast troon...

Sinds Steven “Muffin Man” De Geynst in 2010 werd aangehouden toen hij twee zakken muffins probeerde te “stelen” uit een afvalcontainer naast een supermarkt, met de nodige verontwaardiging van het grote publiek als resultaat, is verspilling nooit meer helemaal weg geweest van de agenda. Geen enkel ecologisch schandaal krijgt vandaag zoveel enthousiaste erkenning als voedselverspilling. Terwijl al decennia lang de aandacht gaat naar het hongerprobleem in de wereld belandt een derde van al het eten dat wereldwijd geproduceerd wordt, gewoon op de afvalberg. Het gaat om producten die perfect OK zijn, maar die om de ene of de andere reden niet meer worden verkocht. Soms raken ze zelfs niet eens in de winkelrekken: groenten die de boeren niet verkocht krijgen omdat ze niet aan de vorm- of kleurvereisten voldoen, of eten dat de groothandel niet meer kan verkopen omdat de houdbaarheidsdatum nadert... De Europese koepelorganisatie van voedingsproducenten tekende vorige week een engagement om d...