Loslopend wild
Na maanden in ons kot en elkaar niet live mogen ontmoeten, had Fjierra me gevraagd of we toch niet iets konden doen met Litha dat niet virtueel was, coronaproof en rekening houdend met de afstandsregels. Er stond zowiezo al een Litha RAT op het programma, maar daarnaast was er blijkbaar toch ook veel behoefte om nog eens buiten te komen. Dat kon ik zeer goed begrijpen, want zelfs met een park voor de voordeur en een kleine stadstuin om even lucht te gaan happen leek het soms of de muren op me afkwamen!
Vorig jaar waren we met de meisjes van de lesgroep een kruidenwis gaan plukken op de Konijnenwei. Of we dat dit jaar misschien opnieuw konden doen, want de nood bij de Dryaden was groot … Een combinatie van kruidenwis in de namiddag en Litha RAT met Jitsi cake&wine achteraf was een prima oplossing.
We hadden afgesproken op de Konijnenwei, dat stukje wildernis aan de rand van de stad dat we zo’n beetje als onze terroir hebben geclaimd :-). Het was al een tijdje geleden dat ik hier nog echt was geweest – de grote werken die er werden uitgevoerd hielpen daar niet echt bij, maar gelukkig zijn die ondertussen afgerond. Uiteindelijk bleek er maar één van de Dryaden op het appel – zover de “grote nood” bij onze heksen. :-) De meesten bleken zelf al een kruidenwis te hebben geplukt, ook op de Konijnenwei maar zonder extra volk, of in hun eigen tuin. De meesten onder ons bleven toch nog liever halvelings in hun kot maar ik was zelf wel blij om nog eens “in het wild” te kunnen rondlopen, zonder te veel te moeten nadenken.
Het Natuurpark – zoals het heet – is ondertussen ook al bekender bij de Antwerpenaars zelf, dus onze Ironhenge was al bezet. Dat was voor ons echter geen belemmering: uiteindelijk kwamen we hier niet voor een echt ritueel maar voor het plukken van een kruidenwis. Ik stond weer helemaal paf van de hoeveelheid verschillende planten en kruiden die je hier zomaar in het wild kan vinden. Niet alleen de explosie van kleur maar ook de heerlijk zomerse geur bezorgde me meteen een gevoel van peis en vree, iets dat ik na drie maanden covid19-frustratie wel kon gebruiken. Op sommige plekken waan je je hier echt wel in de wildernis, ergens ver ver weg van ons kot :-).
We plukten elk een prachtig veldboeket, rekening houdend met een minimum van zeven kruiden en grassen en veelvouden van drie. Aan de hand van een handig smartphone appje konden we meteen zien welke kruiden we precies hadden geplukt. In mijn geval was dat:
We bedankten de spirits van de Konijnenwei met een klein persoonlijk offertje en maakten daarna op een kruispunt van paadjes doorheen het groen een gezamenlijke natuurmandala. We sloten af met een zomerse heildronk met fris water, een goed alternatief voor de klassieke “wine” nu het zo warm is.
Een heerlijke Litha voor iedereen!
Reacties