Lockdownleven
We zitten hier met ons vieren te werken aan de grote tafel. De kinderen maken oefeningen, mijn liefste houdt videomeetings en ik moet me inhouden om niet constant de sociale media te checken. Alle events waar ik op aan het werken was zijn gecancelled tot eind juni. Ik doe mijn best om niet te beginnen panikeren. We leven in een andere wereld dan een week geleden ...
Vorige donderdag begon het: de eerste events werden geannuleerd, het internet ontplofte met berichten over raids op supermarkten voor toiletpapier en foto’s van lege winkelrekken. Zo zie je maar dat je snel moet zijn als je voorraden wil inslaan voor de zombieapocalyps, zei mijn liefste luchtig, en hij verwees naar een gesprek dat we lang geleden ooit hadden over samen vluchten naar Pousseaux in Frankrijk (dat zou nu niet meer kunnen, Frankrijk heeft zijn grenzen gesloten!).
Ik was erg onder de indruk van die lege winkelrekken toen we vrijdagnamiddag de wekelijkse boodschappen gingen doen. Het leek wel of de derde wereldoorlog was uitbebroken: geen pasta, geen tomaten in blik, geen rijst, geen melk, geen eieren en uiteraard geen toiletpapier. Dat hamsteren is compleet irationeel, en er is absoluut geen gebrek aan eten (en toiletpapier) maar toch betrapte ik mijzelf erop dat ik me toch bijna liet meeslepen. Gelukkig kan ik met mijzelf lachen. We zullen er van profiteren om de diepvriezer eens leeg te eten zodat we die eindelijk - na een jaar of twee - eens kunnen laten ontdooien. Ieder nadeel hep se voordeel! :-)
Vorige donderdag begon het: de eerste events werden geannuleerd, het internet ontplofte met berichten over raids op supermarkten voor toiletpapier en foto’s van lege winkelrekken. Zo zie je maar dat je snel moet zijn als je voorraden wil inslaan voor de zombieapocalyps, zei mijn liefste luchtig, en hij verwees naar een gesprek dat we lang geleden ooit hadden over samen vluchten naar Pousseaux in Frankrijk (dat zou nu niet meer kunnen, Frankrijk heeft zijn grenzen gesloten!).
Ik was erg onder de indruk van die lege winkelrekken toen we vrijdagnamiddag de wekelijkse boodschappen gingen doen. Het leek wel of de derde wereldoorlog was uitbebroken: geen pasta, geen tomaten in blik, geen rijst, geen melk, geen eieren en uiteraard geen toiletpapier. Dat hamsteren is compleet irationeel, en er is absoluut geen gebrek aan eten (en toiletpapier) maar toch betrapte ik mijzelf erop dat ik me toch bijna liet meeslepen. Gelukkig kan ik met mijzelf lachen. We zullen er van profiteren om de diepvriezer eens leeg te eten zodat we die eindelijk - na een jaar of twee - eens kunnen laten ontdooien. Ieder nadeel hep se voordeel! :-)
Reacties