De donkere kiem (covenbijeenkomst Hagazussa)

Elenor neemt ons vandaag mee naar de Moeder, zij die het leven draagt. Deze donkere dagen waarop het leven wel vertraagd lijkt, zeker als je naar de natuur kijkt, past daar inderdaad wonderwel bij. De natuur wacht als het ware om in de lente weer geboren te worden. Het donker buiten weerspiegelt het donker in de baarmoeder van moeder natuur.

Eerst moesten we elk een kaars aansteken en op onze manier onze godin aanroepen en uitnodigen in onze cirkel. We zouden immers niet alleen maar gaan reizen naar de moeder maar ook haar steun vragen voor Anthea, die een moeilijke periode doorgaat. Ik had geen rode kaarsen meer, alleen maar blauwe, en daar trok Elenor verrast haar wenkbrauwen bij op :-) maar ik denk niet dat Brigandhu dat erg vond. Als er maar vuur was. :-) En dus riep ik haar op, Brigandhu, Vrouwe van het Bloed. Toen ik dat zo uit mijn mond hoorde rollen, was ik zelf een beetje verrast maar ik wist dat het juist was.

Het bloed verwijst niet letterlijk naar bloed maar naar een bloedlijn. Bij een vorige bijeenkomst (met Amma Devi, maar de vrouwen van Hagazussa waren ook uitgenodigd om mee te doen) hadden we de Disir van Arcadia uitgenodigd, de beschermsters van onze bloedlijnen en de bewaarsters van het Arcadia verhaal. Het is in die betekenis dat Brigandhu zich liet kennen. Ik durf het soms wel eens vergeten maar ze is niet alleen een godin van vuur en ijzer en kracht, maar ook een godin van het woord, in de zin van overlevering, geschiedenis en dus ook de kracht en de eigenheid van de clan. Klinkt dat een beetje pompeus? Ja, misschien wel, maar ik vind het wel fijn dat ze zichzelf ziet als de godin die de bloedlijn – de geschiedenis – van Arcadia bewaart.

Nadat alle kaarsen brandden, zetten we ons comfortabel en leidde Elenor ons door een visualisatie. We moesten aan de spirits vragen wie ons zou begeleiden op deze reis en hen daarvoor danken. Ik stond bij een vuur met mensen errond. Achter dat cirkeltje zag ik de gekende staande steen. We waren op het kruispunt en het was er weer druk als altijd :-).

Ik sta op een pad. Het is duister. Niet helemaal donker, maar schemerig. Het is bijna nacht maar nog net niet. Het pas glinstert voor me. Het zijn kleine micasteentjes waar het maanlicht in weerkaatst. Ik voel de bries van de wind in mijn gezicht.

Voor mij zie ik een schijnsel tegen de horizon. De hemel licht er oranje op. Het is de maan die groot oprijst achter de horizon, en dan weer kleiner wordt, alsof ze verder weg beweegt. Is het de tijd die voorbijgaat of beweegt ze echt? Dan is ze weer reuzegroot en rood. Ik kan de kraters op het maanoppervlak zien en ik moet denken aan die foto die ik ooit zag van een indrukwekkende reuzegrote volle maan ergens in Australië.

Mijn oog valt op de planten die naast me groeien op het pad. Er groeit bijvoet naast het pad. Hele bossen bijvoet. Ik lach als ik mijn handen doorheen de koele groene blaadjes laat glijden. Bij ons is de tuin een kale winterse wildernis en is de bijvoet verdwenen tot volgend jaar maar hier moet het zomer zijn. Ik heb het ook helemaal niet koud. Ik loop verder over het pad. Ik let goed op waar ik loop in het donker en zie paardenhoeven, de glinsterende micasteentjes en vele, vele voetafdrukken. En de bijvoet die overal langsheen het pad staat te wuiven.

Elenor vraagt om uit te kijken naar nieuwe dingen op het pad, dingen die er zonet nog niet waren. Daar zit hij, een kikker, midden op het pad. Hij glanst helemaal in het maanlicht en kijkt me met zijn bolle ogen aan. Ik probeer uit alle macht een egel of zoiets te zien (want ik heb een egeltje op het altaar gezet), maar de kikker geeft geen kik en beweegt niet. :-) Ik zie hoe zijn keeltje telkens een beetje opblaast terwijl hij naar me staart met zijn bewegingloze bolle ogen, maar ik hoor hem niet. We moeten van Elenor contact maken en ons open stellen, maar ik heb geen idee wat de kikker me wil vertellen ...

In de verte zie ik de vrouw. De maan hangt boven haar, als een grote stralenkrans. Ze heeft een kapje op en draagt middeleeuwse klederdracht. Ik moet denken aan het ritueel voor Demeter dat we nog niet zo lang geleden hebben gedaan en waar ik de meisjes van Amma Devi liet kennis maken met de godin, de moeder die niet met zich liet sollen en de toorn van Zeus riskeerde uit liefde voor haar dochter Persephone. Als ik dichterbij kom, kijkt de vrouw me aan. Ik kan mijn ogen niet van haar afwenden. Het lijkt wel alsof haar hoofd groter en groter wordt en uit haar kapje gaat barsten. Dan slaakt ze een grote zucht en trekt de kap van haar hoofd. Ze is duidelijk opgelucht dat ze niet meer in dat keurslijf zit.

In mijn handen heb ik een lavendelbloem voor Anthea. De moeder neemt hem over, bekijkt hem en geeft hem dan terug. Ik bedank haar en draai me om. Elenor vertelt ons dat we naar onze heilige ruimte moeten gaan om daar de nieuwe dingen die we op ons pad vonden te verankeren. De kikker laat zich gewillig meenemen. Ik zet hem in mijn heilige ruimte op de vloer.

De lavendel neem ik mee naar het hier en nu. Ik voel het bloemetje in mijn rechterhand zitten. Die wil gewoon niet opengaan. Elenor heeft een rode en een witte kaars klaargezet voor Anthea. Als we terug zijn mogen we daar iets in krassen om de energie van het geschenk dat we van de moeder hebben gekregen erin te steken. In een moment van inspiratie, haal ik een flesje lavendelolie uit mijn doos met heksenspulletjes. Verelna moet het flesje voor me opendraaien want dat gaat niet zo vlot met maar één hand :-) Mijn rechterhand gaat nog altijd niet open en ik kan de lavendel nog altijd voelen, ook al ben ik terug in mijn eigen woonkamer. Ik zalf de kaarsen met een beetje lavendelolie en druk dan de lavendel van mijn hand in de kaarsen. Ik voel hoe de lavendel heel de kaars vult en doe dan hetzelfde met de andere kaars. Mijn handen ontspannen zich. Het werk is gedaan.

---
HAGAZUSSA: 
DE DONKERE KIEM
Covenbijeenkomst 15 december 2015

Toelichting

Vandaag staan we aan de vooravond van de langste nacht. Deze tijd van het jaar is een tijd waarin de aarde de zaadjes die in de lente hun kopje boven het zand willen steken, koestert. Ze draagt ze, ze voedt ze. Deze donkere periode van inkeer en koestering is nodig om in de lente voldoende kracht te hebben om te groeien.

Ook de maan is nog klein in haar cyclus nu – ze groeit langzaam, dag na dag.
Ze laat het nieuwe begin zien dat hierna komt.

De madre die deze week aandacht krijgt in het vrouwenorakel, is de Moeder. Zij die het leven draagt. Wij zullen, samen met onze godinnen, nu het leven dragen dat er op dit moment is, om alles wat in de lente tot bloei wil komen in onszelf, de kracht te geven die het nodig heeft.

Uiteraard dragen we ook vandaag onze steen bij aan Anthea haar heling. Hiervoor gaan we ook haar donkere kiem koesteren. Wij gaan de aarde zijn die Anthea's kleine zaadje draagt en voedt – met de energie van dit ritueel.
 
Benodigdheden

Altaar met:

• 1 kaars en eventueel een symbool voor elk van jouw godinnen.
• Symbolen voor alles wat jou draagt
• 4 elementenkaarsjes
• 1 witte en rode kaars als symbool voor Anthea's heling
• Aqua di Florida
• Palo Santo

Ritueel

Hagazussa:
Zoals de Vuurvogel oprijst uit de as van het vuur, zo worden wij nu gezuiverd.
Grote Moeder, Godin van onze harten, zegen ons en zuiver ons.
Hemelvader, laat uw stralen ons wijden en maak ons klaar voor dit intens ritueel.
Open onze geest voor uw dimensies.
Laat onze lippen enkel nog de waarheid spreken.
Laat onze harten de weg van de Goden, volgen nu en altijd
Schenk onze handen de gave van het magisch werk
Laat onze voeten de heilige paden bewandelen, in uw gezelschap en in het gezelschap van gelijken.
Blessed Be.
 
Elenor:
Zusters,
Luister naar de stem van je hart en van je ziel
Laat liefde je openen voor wat je zoekt en hoopt te vinden.
Geef je over aan de kracht die binnenin je leeft,
Want deze kracht leeft in je sinds je eerste dag op deze planeet
Je unieke kracht als vrouw onder vrouwen, als priesteres onder priesteressen, als zusters onder je zusters.
Stel je open,
Voel de kracht!
Laat deze energie doorheen je hart stromen en voel hoe ze ons nu verbindt

Hagazussa:
Van zuster tot zuster trek ik deze cirkel

Elenor:
Van vrouw tot vrouw, van priesteres tot priesteres,
Van zuster tot zuster trekken wij vandaag onze cirkel
Verbonden door onze innerlijke kracht
In de liefdevolle aanwezigheid van de Grote Moeder
Weerspiegeld in onszelf en in onze Godinnen
Blessed be

Hagazussa:
(Elenor start met de eerste, de volgende zegt het samen met Elenor, enz.  – Als alle aanwezigen meespreken, herhalen we het nog drie keer)
Ik ben in het midden van de cirkel
De cirkel is rond mij
Ik ben hier uit vrije wil, in liefde en in leven.

Voor je de aanroeping voor het element uitspreekt, steek je de kaars aan die bij dit element hoort. Bij het aanroepen, stel je jezelf deze richting voor en laat je het beeld dat nu bij jou wil komen, helemaal in je aura komen.

Verelna: 
We groeten en verwelkomen de stuwende kracht van de winden, de wachters van het Oosten, kracht van de dageraad en de Lente.

Hamamelis:
We groeten en verwelkomen de stuwende kracht van de Zon, de wachters van het Zuiden, kracht van de middag en de Zomer.

Elenor:
We groeten en verwelkomen de stuwende kracht van de Zee, de wachters van het Westen, kracht van de avond en de Herfst.

Bryd:
We groeten en verwelkomen de stuwende kracht van de aarde, de wachters van het Noorden, kracht van de nacht en de Winter.

Hamamelis:
We groeten en verwelkomen de krachten van de zon boven ons en van de Aarde onder ons.

Bryd:
We groeten en verwelkomen de krachten van onze voorouders, van hen die voor ons zijn gekomen en van hen die na ons zullen komen.

Verelna:
We groeten en verwelkomen de krachten en de geesten van het land waarop wij vandaag samen te gast zijn.

Elke deelneemster steekt de kaars voor haar godin aan en roept deze aan op haar eigen manier

Iedereen zet zich gemakkelijk voor de meditatie

Elenor:
Zet je maar gemakkelijk en verbind je goed met de aarde. Laat de aarde-energie door je stromen. Vraag aan je spirits wie je zal begeleiden tijdens deze meditatie en groet hen, eer hen op je eigen manier.
 
Onder je ligt de weg van de draagkracht. Je bent in een landschap met grasgroene heuvels. Het pad is breed en laat sporen zien van mineralen, planten, dieren en mensen die jou dragen of hebben gedragen. Kijk eens goed naar het pad: welke mineralen zijn er voor jou? Welke planten zijn er voor jou belangrijk? Deze staan misschien aan de rand van het pad. Welke dieren dragen jou, zijn deel van jouw leven? En welke mensen hebben jou gedragen, gekoesterd om alle kiemen te verzorgen om te worden tot wie je nu bent? Neem hiervoor de tijd. Maak contact met de zaken die je tot op de dag van vandaag helpen – zie welke beelden of boodschappen komen en sluit deze goed in je hart.

Kijk dan nog eens goed rond en zie welke nieuwe dingen er op de weg van de draagkracht voor jou in je gezichtsveld komen. Maak ook hier contact mee en stel je open voor wat ze je te vertellen hebben.

Nu je goed beseft wat jou draagt, kan je op weg gaan over de weg van de draagkracht. Naast je eigen spirits en alle dingen die je al vond op deze weg, zie je in de verte een vrouw staan. Wandel langzaam naar haar toe. Kijk hoe ze eruit ziet, kijk hoe haar houding is. Het is de Moeder, zij die het leven draagt.

Maak kennis met haar, ze kijkt je liefdevol aan en zal je zegenen met dankbaarheid. Hierdoor besef je dat je dankbaar bent voor alles wat je hebt en alles wat jou draagt. Als er iets is, waarover je het spoor in je leven vandaag bijster bent, kan je haar om inzicht vragen. Laat de Moeder je vertrouwen sterken in de stap die je vandaag zet. Laat haar helpen om je zorgen voor morgen even los te laten. Doe energie op voor datgene wat in jou wil groeien.

Als je daarmee klaar bent, open je handen. Hierin ligt een voorwerp waarin energie voor Anthea kan worden opgeslagen. Geef dit symbool aan de Moeder en vraag haar om er energie voor Anthea in te steken. Als het opgeladen is, geeft de Moeder het symbool terug aan jou.

Bedank de Moeder voor haar inzichten, energie en wijsheden en neem afscheid. Draai je resoluut om en ga terug, vol vertrouwen in de toekomst. De nieuwe dingen die je vond op de weg van de draagkracht neem je mee, om in je eigen heilige ruimte te verankeren. Van de weg van de draagkracht vind je moeiteloos de weg naar je eigen heilige ruimte in jouw lichaam – dat kan je hart zijn, of ergens anders. Daar leg je de zaken die je vond voor jezelf op een speciale plek neer. Het symbool met de energie voor Anthea  breng je mee naar het hier en nu.

Adem nog eens diep in en uit, beweeg eens met je vingers en je tenen, en als je er klaar voor bent, mag je je ogen weer openen.

Opladen kaarsen hier en bij Anthea.
Anthea krijgt vanmiddag de kaarsen die ik gisterenavond voor haar kerfde. Duplicaten van die kaarsen hebben we hier klaar liggen. Deze gaan we opladen met energie – de energie van de moeder die haar draagt en de energie van de moeder die ze zal worden. De energie voor Anthea die we meebrachten, brengen we over in de kaarsen. Ik neem de kaarsen mee en brand ze thuis.

Elke deelneemster bedankt haar godin op haar eigen manier

Verelna:
We danken de krachten en de geesten van het land waarop wij vandaag samen te gast waren.

Bryd:
We danken de krachten van onze voorouders, van hen die voor ons zijn gekomen en van hen die na ons zullen komen.

Hamamelis:
We danken de krachten van de zon boven ons en van de Aarde onder ons.

Bryd:
We danken de stuwende kracht van de aarde, de wachters van het Noorden, kracht van de nacht en de Winter.

Elenor:
We danken de stuwende kracht van de Zee, de wachters van het Westen, kracht van de avond en de Herfst.

Hamamelis:
We danken de stuwende kracht van de Zon, de wachters van het Zuiden, kracht van de middag en de Zomer.
 
Verelna:
We danken de stuwende kracht van de winden, de wachters van het Oosten, kracht van de dageraad en de Lente.

Hagazussa:
Van zuster tot zuster open ik deze cirkel

Elenor:
Van vrouw tot vrouw, van priesteres tot priesteres,
van zuster tot zuster openen wij onze cirkel
Elk van ons, krachtig en sterk, gaan we straks terug onze eigen weg,
maar door onze innerlijke kracht zijn we blijvend verbonden.
Moge de Godin, tot we elkaar weerzien, je zachtjes vasthouden in het holle van haar hand;
En je in liefde omhullen.
Blessed be

Nadien worden ervaringen genoteerd en tijdens de cake & wine wisselen we onze ervaringen uit.

Bronnen

Modron Vrouwenorakel, Moeder.
Wat er mij ingefluisterd werd door de kosmos, Elenor, 15 december 2015.