Webmaidens Grimoire

Ken je het beeld van Atlas die de aardbol met veel moeite torst? Zo voel ik mij op de donkerste dagen van de winter. Van zodra de dagen beginnen te korten voel ik het gewicht van de wereld zwaarder en zwaarder worden, en als de zon weer terug is fleur ik weer helemaal op. Ik krijg zin in dingen doen, ben goedlachser en vriendelijker in het verkeer. Dat is een heel natuurlijk verschijnsel: voorjaarsmoeheid . Ik moet er echt tegen vechten tijdens onze lange winter en kan dan ook bijna niet wachten tot het weer lente wordt. Ah, de lente. De aarde wordt weer wakker en schenkt ons een schat aan lentegroenten, vol met net die vitaminen, mineralen en aminozuren die we nodig hebben om om die lange en grauwe winter van ons af te schudden. De lange winter put onze reserves uit, en ons lichaam kan in de eerste weken van de lente dus best wel wat extra's gebruiken. Die gezonde, natuurlijke én lekkere extra's vinden we in lentegroenten: vitamine B1, B3, B6 en C, foliumzuur, magnesium, selen...

We waren weer gezegend met een prachtig voorjaar en dat betekende dat we vanavond ons tempeltje met plezier omruilden voor Fjierra's tuin. Normaal gezien zouden we ons huiswerk van de vorige bijeenkomst moeten voorstellen - we moesten een (al dan niet onze) godin voorstellen aan onze zusters in de coven - maar door omstandigheden waren de meesten onder ons daar nog helemaal niet mee klaar (of zelfs maar begonnen, mea culpa). Ook al was het al donker, we trokken er op uit om contact te maken met een plant of dier in de natuur. Gelukkig woont Fjierra in wat wij Brabanders gemeenzaam "den blet" noemen en we vonden dan ook al snel kleine wegjes die de velden in liepen. In het begin liepen Eleniana, Phuri Dai en ik nog samen en babbelden we er op los - Moira, Eleneor en Anthea waren al in het begin van onze expeditie een ander boerenwegeltje ingelopen - maar naarmate we verder kwamen werden we stiller en uiteindelijk wandelden we elk onze eigen wandeling in het maanlicht. M...