Webmaidens Grimoire

In 2016 hielden we met Samhain een voormoederritueel waarbij we samen een voormoederkleed maakten met daarop de namen van onze voormoeders, niet alleen onze grootmoeders en overgrootmoeders maar ook vrouwen die ons inspireren en waar we een voorbeeld aan nemen zoals Ruth Bader Ginsberg. Sindsdien schrijven we elk jaar met Samhain op dat kleed de namen bij van de vrouwen die ons dat jaar zijn ontvallen of waarvan iemand in de coven vindt dat ze erop moeten komen. Tijdens het jaar worden de namen bijgeschreven op een briefje dat netjes mee in het kistje gaat waarin het kleed wordt bewaard. Op Samhain krijgen de vrouwen op de briefjes dan een plekje op het voormoederkleed. Ook de vrouwen wiens naam al op het kleed staan worden niet vergeten. Elke naam wordt uitgesproken en krijgt een likje alcohol om hem te voeden. Zo worden deze fantastische vrouwen herdacht en blijven ze in onze herinnering. Er staan best bekende namen tussen, maar in de dood zijn ze allemaal gelijk. Al deze vrouwen zi...

Omdat Fjierra laat moest werken, had ze me gevraagd of ik de les van deze week van onze lesgroep Tuatha van haarf wou overnemen. De meisjes zitten midden in het hoofdstuk divinatie en het was de bedoeling dat ze verder zouden oefenen met hun eigen favoriete manier van divineren.  Nu is divinatie niet echt mijn ding, ook al heb ik veel te veel orakelkaarten (zoals ik van alles te veel heb, zou mijn liefste zeggen :-)). Maar alleen decks waarvan ik het artwork zo mooi vind, of de obligate Lenormandkaarten natuurlijk. Ik wilde dus graag toch iets extra's doen, en omdat het de periode bij uitstek is om met de voorouders te communiceren, wilde ik hen naar de anderwereld laten reizen om daat met de hulp van de kaarten of een andere divinatietool een boodschap laten vragen aan hun voorouders. En hen meteen een klein beetje meegeven hoe je met je voorouders kan werken.  Nadien was er nog wat tijd over en hadden we het nog even over de spirituele kant van de runen, hun link met de myth...

Nog even en we vieren weer samen Samhain. Het wordt kouder, de bomen verkleuren, het groen van de planten in de tuin sterft af. Het is de periode van het jaar waarop de dood zichtbaar wordt in de wereld rondom ons. Geen toeval dus dat dit ook de periode is waarin we de doden en onze voorouders herdenken. Wij heksen doen dat niet alleen met Samhain. Bij alle rituelen die we doen, nodigen we onze voorouders uit om naast ons in de cirkel te staan. Door die band elke keer te bevestigen, bouwen we een relatie op. We kunnen hen vragen om raad, bescherming en hulp. Waar dat tijdens het jaar soms nogal abstract klinkt, wordt het met Samhain persoonlijk. We maken één op één contact met overleden geliefden of mensen die we bewonderen en staan stil bij de pijn die het verlies van ons brengt.  Langs de andere kant tonen we ook onze dankbaarheid voor wat we van hen hebben mogen ontvangen, want zij leven voort in de persoon die we dankzij hen zijn mogen worden. Zelfs als we gepassioneerd bezig z...

Als we aan shapeshifers denken, dan denken we bijna automatisch aan boosaardige wezens zoals weerwolven die onder invloed van de volle maan veranderen in kwaadaardige monsters of vampiers die in vleermuizen kunnen veranderen, maar daar stopt het helemaal niet bij. De mythologie en de folklore staan bol van de verhalen waarin mensen de gedaante van een dier kunnen aannemen. Zo leren we uit de heksenprocessen dat men geloofde dat heksen in hazen konden veranderen en in die vorm melk en boter kwamen stelen. Die verhalen komen ook overal ter wereld voor. Denk maar aan de Japanse kitsune, de vossenspirits met hun vele staarten, de Navajo skin-walkers, de aswang uit de Filipijnen, selkies de hun zeehondenvel afleggen, en ga zo maar door. Meestal (maar niet altijd) zijn het niet zo’n fijne wezens om tegen het lijf te lopen. De gedaanteverwisselaars uit de verhalen zijn dan ook meestal tricksters of erger.  Leda en de zwaan (“Leda et le cygne”, Charles Sellier (1830-1882)) Zelfs als de god...