Webmaidens Grimoire

Fjierra en Hamamelis hadden ons uitgenodigd voor een open Yule ritueel voor Arcadia. Het was niet echt een ritueel dat rekening hield met kinderen, maar als ze wilden mochten ze wel mee. Dat zag Kaat wel zitten en dus reden we met ons tweetjes naar Temse. Ik weet niet waar mijn hoofd stond, want alle dingen die ik standaard in mijn handtas gooi als ik naar rituelen ga, was ik deze keer vergeten. Geen athame, geen groot koord, helemaal niks :-) Ik voelde me opgelaten, maar langs de andere kant ook bevrijd want het was al lang geleden dat ik nog eens aan een ritueel kon meedoen waar absoluut niks van me werd verlangd, behalve een open geest. We mochten meteen met onze handen aan de slag. Hamamelis legde ons uit dat we moesten nadenken ove drie wensen, die we vervolgens mochten uitwerken: iets waar we vanaf wensten mochten we op een papiertje schrijven, om tijdens het ritueel in het vuur te gooien; iets waar we naar wilden streven mochten we verwerken in een kerstbal die we later in...

Elenor neemt ons vandaag mee naar de Moeder, zij die het leven draagt. Deze donkere dagen waarop het leven wel vertraagd lijkt, zeker als je naar de natuur kijkt, past daar inderdaad wonderwel bij. De natuur wacht als het ware om in de lente weer geboren te worden. Het donker buiten weerspiegelt het donker in de baarmoeder van moeder natuur. Eerst moesten we elk een kaars aansteken en op onze manier onze godin aanroepen en uitnodigen in onze cirkel. We zouden immers niet alleen maar gaan reizen naar de moeder maar ook haar steun vragen voor Anthea, die een moeilijke periode doorgaat. Ik had geen rode kaarsen meer, alleen maar blauwe, en daar trok Elenor verrast haar wenkbrauwen bij op :-) maar ik denk niet dat Brigandhu dat erg vond. Als er maar vuur was. :-) En dus riep ik haar op, Brigandhu, Vrouwe van het Bloed. Toen ik dat zo uit mijn mond hoorde rollen, was ik zelf een beetje verrast maar ik wist dat het juist was. Het bloed verwijst niet letterlijk naar bloed maar naar een bl...